عقاب چهارچته سر چوک کابل!

به قلم: عبدالقدیر مهمند
عقاب وقتی که باران می بارد همه پرندگان به سوی پناهگاه پرواز می کنند و یا به دنبال سرپناه میگردند، اما عقاب برای اینکه از شلاق باران و تر شدن مصئون بماند بالاتر از ابرها پرواز میکند!؟ جوانان عزیز، استقلال و آزادی طلبی میراثی است که از اجداد با ایمان ، با شهامت ، با غیرت و صاحبان عزت نفس برای من و شما رسیده که ما باید مانند عقاب بلند پرواز باشیم و به پستی های ذلت غلامی و اجیری تن در ندهیم و از شروع تاریخ پنج هرار ساله افغانستان که سام پسر نوح (ع) در دامنه های کوه های هندوکوش مسکن گزین شد همیشه جوانان آزادی خواهان با ایمان، فدائیان با همت و شجاع یا جوانان استشهادی (شهادت داوطلبانه) که با خون های خود درخت اسلام، آزادی، استقلال، ناموس، شرف و عزت را آبیاری کرده اند که تا این درخت آزادی خشک نشود گرچه افغانستان در طول تاریخ چندین بار اشغال شده اما افغانها یگانه مردمی هستند در جهان که به اشغالگران تسلیم نشده اند !؟
ایمان، تقوا، غیرت، مردانگی و شجاعت درخون هر افغان مسلمان است و ما را لازم است از مام وطن مثل مادر خود حفاظت نمائیم رهنمائی ها و احکام الهی و رسول مقبول صلی الله علیه و سلم را در نظر گرفته طالب آزادی وخود ارادیت باشیم ما باید جهاد را بیاموزیم جهاد جهد است آنانیکه امکانات جهاد در سنگر را ندارند میتوانند با قلم و سخن علیه اشغال، ظلم، استبداد، فساد و دفاع از حقوق خود مبارزه نمایند، قلم کرامت دارد ما باید با حفظ کرامت قلم از راهای معقول جهاد نموده سنگرهای داغ هموطنان آزادی طلب خود را داغ تر سازیم.
چهارچته سر چوک کابل کار دست نیکان ما است ، اگر در تصویر چارچته نظر اندازیم مانند عقاب یا شاهین می باشد که سر آن دائرهْ سر چوک و بدن آن در حدود تخمیناٌ یک هزار متر از چارچته عبور کرده به پایان چوک میرسد .سقف چهار چته با چوب های گردم خیلی ضخیم که قطر هر چوبی که در آن بکار رفته خیلی ضخیم بود چهار چتهْ کابل به فن معماریهای قدیم ساخته شده بود که طرف شمال چوک تپه بی بی مهرو و طرف جنوب کوی شیر دروازه طرف شرق تپه مرنجان و طرف غرب به کوی آسمایی این عقاب یا شاهین عظیم با چشم های تیز بین خویش از مناره های مسجد مستانشاه کابلی با دیدن استشهادی های مجاهدین خوشحال شده به پرواز می آید.؟؟ از بالای طیاره سر چهارچته چوک کابل زادگاه خود را مانند عقاب دیدم در سرجهار چته چوک که رسیدم عقاب را اسیر و زنجیر درگردن آن دیدم جوانان عریر از خواب غفلت بیدار شوید فریب اشغالگران امریکا/ناتو و اجیران اداره دست نشانده شان (ع ،غ) را نخورید اتحاد نمائید در سالهای ۱۷۰۰ وطن عزیز ما مانند امروز پارچه پارچه و اشغال بود شاه حسین صفوی توسط گرگین گرجستانی ملت مطلوم ما را قتل عام می نمود و تفرقه در بین مردم می انداخت و حکومت می کرد. در آنوقت میرویس نیکه اقوام پراگنده متفرق را دور هم جمع نمود یک حکومت ملی را ساخت وطن و وطنداران ما را نجات داد . حالا میرویس نیکه میرمسجدی خان، میربچه خان، ملا دین محمد مشک عالم (عطر عالم) و جد مادری ام وزیر اکبر خان غازی، ملالی میوند شهید غازی ادی و خواهر خوانده و همسنگر اش بی بی درخانی غازی مادر کلانم در بین ما نیست شما جوانان اتحاد نمائید این کشتی شکسته را به ساحل برسانید شما مانند نیاکان خود مثل عقاب تیز بین باید باشید، عقاب وقتی که باران می بارد همه پرندگان به سوی پناهگاه پرواز می کنند و یا به دنبال سرپناه میگردند، اما عقاب برای اینکه از شلاق باران و تر شدن مصئون بماند بالاتر از ابرها پرواز میکند!؟ عقاب هنگام پرواز مخالف جهت باد بالهایش را باز میکند واین باعث میشود که به اوج برسد اصولا هر موجودی که بتواند خلاف جریان نامعقول حرکت کند و حق خود را از دهن شیر برون کند نامش ماندگار خواهد شد مانند عقاب بلند پرواز باید بود نه اسیر نیرنگ غرب، عقاب ها هفتاد سال زندگی میکنند پس از چهل سال باید صد و پنجاه روز دردی دردناک را تحمل نمایند تا بتواند زنده بمانند ،در غیر آنصورت باید مرگ را انتخاب نمایند. عقاب به چهل سالگی که می رسد، چنگال های بلند و انعطاف پذیرش دیگر نمی توانند طعمه را گرفته و نگاه دارند، نوک بلند و تیزش خمیده و کند می شود، شهبالهای کهنسالش بر اثر کلفت شدن پرها به سینه اش می چسبند و پرواز برایش دشوار می شود، آنگاه عقاب می ماند و یک دو راهی اینکه بمیرد یا اینکه یک روند دردناک تغییرات را برای صد و پنجاه روز تحمل کند. این روند مستلزم این است که به قله یک کوه پرواز کند و آنجا بنشیند،در آنجا منقار خود را به صخره ای بکوبد تا کنده شود ، پس از آن منتظر می ماند تا نوک جدیدی به جای آن بروید. بعد از آن چنگال هایش را از جا در می آورد تا چنگال جدیدی دربیاورد. پرهای جدید عقاب بعد از پنج ماه از کندن پرهای کهنه اش دوباره درمی آید و عقاب مجدد عقاب تیز میشود و مدتها زندگی می کند برای سالهای دیگر.
خداوند حال و وضع هیچ قوم و ملّتی را تغییر نمی‌دهد (و ایشان را از بدبختی به خوشبختی، از نادانی به دانائی، از ذلّت به عزّت، از نوکری به سروری، و … و بالعکس نمی‌کشاند) مگر این که آنان احوال خود را خود تغییر دهند، و (این سنّت جاری در اسباب و مسبّبات ظاهری است، ولی) هنگامی که خدا بخواهد بلائی به قومی نازل کند هیچ کس و هیچ‌چیزی نمی‌تواند آن را (از ایشان) برگرداند، و هیچ کس غیر خدا نمی‌تواند یار و مددکار آنان شود، ان شاء الله عنقریب به امید استقلال وطن و پیروزی مجاهدین نَصْرٌ مِّنَ اللَّـهِ وَفَتْحٌ قَرِیبٌ !

برگرفته از شماره نهم مجله حقیقت