عفوا یا رسول الله صلی الله علیه و سلم!

(به یاد حرم امن مدینه که خونین شد)       ابوصهیب حقانی هراتی خبر جانکاه حمله به نزدیکی حرم شریف نبوی علی صاحبه الف تحیه و سلام در شهر مقدس مدینۀ منوره – اکرمهاالله – قلب کافّۀ مسلمانان را در سرتاسر جهان سخت جریحه دار ساخت، اشک در چشمان محبان حبیب خدا – صلی […]

(به یاد حرم امن مدینه که خونین شد)      
ابوصهیب حقانی هراتی
خبر جانکاه حمله به نزدیکی حرم شریف نبوی علی صاحبه الف تحیه و سلام در شهر مقدس مدینۀ منوره – اکرمهاالله – قلب کافّۀ مسلمانان را در سرتاسر جهان سخت جریحه دار ساخت، اشک در چشمان محبان حبیب خدا – صلی الله علیه و سلم – جاری شد، و دلها نسبت به این خبر تلخ و ناگوار حزین و دردمند گردید، و هر مسلمان واقعی در هر گوشۀ این زمین پهناور الله، بسی اندوهگین و جگرخون شد؛ آخر چرا؟
چرا در دنیای ما اینقدر وحشی گری به اوج خود رسیده باشد که حرمین شریفین و اماکن امن الهی در امن و امان نباشند؛ آنها که به حریم نبوی در شهر پاک رسول الله اینگونه گستاخی کردند خود را چه می نامند؛ پیش وجدان خود چه نامی برای خود انتخاب می کنند؛ اگر دشمنی شان با امت رسول الله – صلی الله علیه و سلم – است چگونه سبوعانه اقدام به نقص حریم مقدس نبوی کرده و از خاک پاک – رسول الله صلی الله علیه و سلم – انتقام می گیرند؛ این یک حادثه نبود بلکه یک فاجعه و جنایت و گستاخی نابخشودنی بود که به ساحت مقدس – رسول الله صلی الله علیه و سلم – شد، این نهایت وحشی گری، و اوج گستاخی بشر به سیدالبشر – صلی الله علیه و سلم – بود که به هیچ وجه قابل تحمل و برداشت نیست؛ و نه هم امت اسلامی عامل و یا عاملین گستاخ این جنایت عظیم را می بخشند.
عفوا یا رسول الله – صلی الله علیه و سلم –!
که در حالیکه جمعیت بیش از یک و نیم ملیاردی مسلمانان در سرتاسر جهان نام زیبای شما را زمزمه می کنند و بردن نام شما را عبادت مقدس شمرده و به نام مبارک شما بسی افتخار می کنند؛ اما از غفلت این جمعیت کلان، عدۀ از خدا بی خبر، گستاخ و دشمنان معاند، نا جوانمردانه به شهر مقدس شما آمده و در خاک پاک شما دست به همچون یک اقدام بی شرمانه و وحشیانۀ می زنند که از نگاه شریعت و دین مبین اسلام، این جنایت گستاخ آمیز هیچ توجیه و دلیلی نمی تواند داشته باشد و صرفا خاک شما و ساحت مقدس شما اینگونه وقیحانه هتک حرمت می شود؛ و این درحالی است که متاسفانه از ملیون ها مسلمان در سطح عالم، کاری جز شنیدن این خبر و دیدن صحنه های دلخراش از آتش سوزی و جگرخون شدن و اشک ریختن ساخته نیست.
عفوا یا رسول الله – صلی الله علیه وسلم – !
که در دنیای ما، این روزها حتی حرمت خاک شما، آن تربت پاک ترین و پاکیزه ترین موجود و هستی روی زمین نگاه داشته نمی شود؛ و از جنس انسان ها، انسان هایی با خوی و طبیعت غیر انسانی دست به چنان یک جنایتی می زنند که حتی تصورش یک مسلمان واقعی را به وحشت می اندازد و دلش را به لرزه واداشته و آه ازنهادش بر می افکند.
عفوا یا رسول الله – صلی الله علیه و سلم – !
که در دنیای ما در شهر پاک تو میهمانانی که به زیارت حرم شریف از دور دست ها تشریف آورده و به عشق و دلدادگی تو جمع شده اند و عاشق تربت پاک تو بودند با آن حملۀ گستاخانه میهمانان شهر حبیب خدا – صلی الله علیه و سلم – در ترس و دلهره قرار گرفته و پریشان و نگران شدند؛ و غیرمنتظره با چشمان شان نظاره گر آن واقعۀ تلخ و جانکاه بودند.
عفوا یا رسول الله – صلی الله علیه و سلم – !
 در حالیکه در ماه مبارک رمضان شریف قرار داریم و میهمانان خدا و میهمانان رسول خدا در شهر مقدس رسول الله – صلی الله علیه وسلم – سر سفرۀ افطار نشسته و خادمین حرم شریف در حال خدمت و میزبانی بودند ناگهان آن افطار، به خون و خاک، دود و آتش بدل شده و به یکباره میهمانان می بینند که میزبانان و خادمین حرم شریف در خاک و خون غلتیده اند؛ این صحنه چنان دردناک بود که هیچ قلمی نمی تواند توصیفش کند و عفوا که این شرمندگی و حرمت در زمان ما رخ می دهد.
افسوس!
 اگر در امریکا و اروپا و یا دیگر کشورهای کفری کوچکترین حملۀ شود دنیای کفر و اسلام یکصدا شده محکومش می کنند و حکام مسلمانان در ردیف دیگر حاکمان جهان با شدیدترین الفاط حرمت شکنی خاک نجس کفار را محکوم و با کشته های کفار ابراز همدردی می کنند؛ اما نسبت به جنایت دلخراش شب گذشته در خاک مقدس مدینه منوره و به خاک و خون کشیده شدن حرم امن الهی، دریغ از یک محکومیت از آن حاکمان و آن مدعیان دروغین مبارزه با تروریزم و وحشت جهانی!
اشرف غنی و عبدالله و دیگر سران حکومت وحشت ملی که به کوچکترین حوادث در امریکا و اروپا و روسیه واکنش نشان می دهند و همدردی خود را با فامیل های کشته شدگان کفار در حوادث مختلف نشان می دهند؛ دریغ از یک محکومیت سادۀ شان به نسبت حرمت شکنی و تجاوز آشکار به حرم مقدس نبوی و شهر مطهر مدینه منوره!
بله، امروز واقعا احساس شرمندگی می کنیم در حالیکه نام خود را مسلمان مانده؛ اما محبوب ترین هستی روی زمین حرم شان در امن نیست و جلوی چشمان ما آن واقعۀ تلخ و ناگوار رخ می دهد، الله ما را عفو کند؛ و در این شب و روزهای مبارک رمضان که مسلمانان خود را به خوشی های عید آماده می کردند این واقعه المناک واقعا کام شیرین مسلمان ها را تلخ کرد؛ و از صمیم قلب دعاء و آرزو می کنیم که الله متعال عامل و یا عاملین آن جنایت نابخشودنی را در دنیا و آخرت به سزای اعمال شوم شان برساند؛ که شهر حبیب ما مصطفی صلی الله علیه و سلم را نا امن ساختند.
به امید آنکه بخاطر این بی حرمتی، و غفلت ما مسلمانان، از بارگاه الهی مورد عفو الله جل جلاله و رسولش صلی الله علیه و سلم قرار گیریم.