صلح می خواهیم ، اما نه به نرخ استقلال و نظام اسلامی

صلح آرمان آن مردم است که در شعله های جنگ می سوزند و از سالیان متمادی برای این نعمت گم گشته مبارزه دارند ، زیرا صلح امنیت ، همدلی و فلاح اقوام و ملل را به بار می آورد و برای سیر مادی و معنوی انسان ها ارزش اساسی دارد . مردم افغانستان نیز در سراسر […]

صلح آرمان آن مردم است که در شعله های جنگ می سوزند و از سالیان متمادی برای این نعمت گم گشته مبارزه دارند ، زیرا صلح امنیت ، همدلی و فلاح اقوام و ملل را به بار می آورد و برای سیر مادی و معنوی انسان ها ارزش اساسی دارد .
مردم افغانستان نیز در سراسر کشور از نعمت صلح و آشتی بهره ور بودند ، دارای نظام طمانینت بخش شریعت محمدی ( ص ) بودند ، خشونت ها و مخاصمت های قومی ، نژادی و سمتی از بین رفته بود ، همه اقوام این سرزمین زندگی پر از محبت و عطوفت با همدیگر داشتند ، زمام داران امارت اسلامی افغانستان به عنوان خدمتگاران واقعی کشور همه حقوق مردم را مد نظر می گرفتند و مردم در سایۂ آرامش و عدالت زندگی مطمئن داشتند .
و لیکن دشمنان بشریت صلح و وحدت افغان ها را دیده نتوانستند ، از همین بود که نهرهای خون در افغانستان جاری شد ، آه و نالۂ افغان ها بلند شد ، امواج وحشت همه خاک این کشور را فراگرفت ، آسمان تاریک شد و آفتاب عدالت غروب نمود ، فتنه های فساد ، شورش و گمراهی به اوج خود رسید ، مردم افغان زمین که شعار صلح را بر زبان داشتند دروازه های آنانی را لاف از بشر دوستی می زدند بارها دق الباب نمودند ، اما انسان های مهذب و متمدن جامعه های مدنی به فریاد مردم مظلوم افغانستان گوش ندادند ، از جنایات و مظالم غربی ها چشم پوشی نمودند و زبان های خود را قفل زدند .
مردم افغانستان از یک و نیم دهه به این سو برای صلح ، پیش رفت مادی و معنوی و امنیت سراسری با اشغالگران و مزدوران آنان مبارزه داند ، این مبارزه تا زمانی ادامه خواهد داشت که ساختمان اشغال منهدم گردد ، بت های نفرت و گمراهی بشکند ، ساختمان استقلال آباد گردد ، شهر پر رونق معنویت تعمیر گردد و در نتیجه آرمان بزرگ مردم افغانستان که نظام تابناک اسلامی است نافذ گردد .
مردم افغانستان این بار نیز همچون گذشته ها از هیچ نوع قربانی دریغ نکرده اند و دشمن را باز هم درس داده اند که در طول تاریخ بشریت هیچ گبر و ترسای نتوانسته است مینار بلند اسلام و افغانیت را سقوط بدهد ، بلی ، بالعکس مینار پر افتخار افغانیت شاهد زوال امپراتوری های چنگیز ، گورگین ، انگلیس و شوروی ها است ، تاریخ مردم قهرمان این میهن به زبان حال داستان شکست های اشغالگران زورمند را حکایت می کند و برای استعمار گران معاصر درس عبرت می دهد .
بلی ، ما تشنۂ صلح هستیم ، صلح میخواهیم ، در امید صلح هستیم ، و لیکن نه صلح شعاری بلکه صلح واقعی ، صلح برای صلح ، نه برای جنگ ، ما به حدی به صلح متعهد هستیم که سران خود را قربان آن می کنیم ، اما صلح را به عوض استقلال و ارزش های اسلامی هیچگاه نمی پذیریم .
ما چنان صلح می خواهیم که اهانت به اسلام را اجازه ندهد ، به شعایر اسلامی و باورهای مذهبی احترام کامل داشته باشد ، بنیادهای کشور بر اساس قوانین و فرامین قرآن و احادیث نبوی ( ص ) استوار باشد ، کلتور و فرهنگ غربی را بیخ کن سازد ، ایدیالوژی پوچ و باطل لا دینیت را محو کند ، منافع ملی را تامین و از تمامیت ارضی کشور دفاع بکند ، مختصر این که رهنمودهای دین اسلام در امور دولتی و همه بخش های زندگی انفرادی و اجتماعی حاکم باشد .