شاید غلامان امریکا چنین گمان نداشتند؟!

سخن‌روز:

امروز افغان‌ها توسط رسانه‌ها آن ویدیو و صحنه را دیدند که در میدان هوایی بدخشان؛ مقامات، وکیلان و قومندانان رژیم کابل در اثنای فرار از بدخشان چقدر بی‌نظمی و سراسیمگی داشتند.
اگرچه امارت اسلامی افغانستان از روی خیرخواهی و پالیسیِ استوار بر درگذر؛ عساکر و حتی قومندانانی را که در میدان داغ جنگ هم با اسلحه شان به اسارت می‌گیرد، فوری تحت پوشش مرحمت و عاطفه اسلامی خود قرار می‌دهد، اما مقامات و سیاستمداران بزدل دشمن با توجه به اعمال شوم و وحشیانه شان، که برای به دست آوردن دالر و کرسی در برابر دین، کشور و ملت خود انجام داده بودند، جرات روبه‌رو شدن با مجاهدین را ندارند.
این حالت سردرگمی و پریشان‌حالی مزدوران امریکا و ناتو نه تنها در بدخشان نیست، بلکه در هر ولایت بسترهای شان بسته و بیک‌های شان در شانه‌های شان است. این‌ها فکر می‌کنند در کابل مصون می‌مانند و یا از کابل می‌توانند با آسانی به خارج بگریزند.
به اساس معلومات، به‌جز هند هیچ کشور دیگری آماده‌ی این نیست که این بگیلان فراری را در کشورهای شان بپذیرند و پناه دهند.
این غلامان فریب‌خورده با صدها ملیارد دالر امریکا، ناتو و ۴۸ کشور اشغالگر دیگر، و وجود عملی و نظامی آن‌ها شاید هیچگاه فکر نمی‌کردند که باداران شان این‌ها را چنین ناتوان و بی‌کس می‌گذارند، شام در بگرام می‌باشند اما نیمه‌ی شب از پایگاه خود فرار می‌کنند و این‌ها را تنها می‌گذارند.
این‌ها شاید هرگز چنین سنجش نکرده باشند که یکزمانی رئیس جمهور امریکا در کاخ سفید به خبرنگاران می‌گوید که دیگر از جنگ افغانستان برای من یاد نکنید، ما دران جا بیست سال شب‌وروزهای تلخی را سپری کرده‌ایم و…….