جنگجویان ارگ، چگونه صلح می خواهند ؟

سخن روز :

شب گذشته، رئیس اداره کابل در یک پیام ویدیویی خود اعلان کرد که دیگر نیروهای او در برابر مجاهدین امارت اسلامی، بجای حالت دفاعی، حالت تهاجمی را اختیار می کنند.

غنی در حالی این اعلان را می کند که در ۲۴ ساعت گذشته، سه حملات خونین، وحشیانه و توجیه ناپذیر در کابل، ننگرهار و بلخ بر مردم ملکی صورت گرفت.

انفجار خونین گروه خونخوار داعش بر مراسم یک جنازه در ولسوالی خیوه (ننگرهار)، بمباردمان کورکورانه طیارات رژیم بر یک نشست قومی در ولسوالی بلخ و حمله مرموز داعش در جامه نیروهای دولتی بر شفاخانه داکتران بدون مرز در دشت برچی، کابل کمتر از صد نفر افغان های بی گناه را کشته و زخمی ساخت.

رئیس رژیم دست نشانده کابل اگر چه ظاهراً در واکنش به حملات ننگرهار و کابل (که زیر چتر گروه خونخوار داعش از سوی حلقات استخباراتی رژیم صورت گرفته) در برابر امارت اسلامی اعلان جنگ کرد، اما حقیقت اینست که از آن حملات دیگری سراسیمه است که از سوی مجاهدین بر قلب خورده است.

پری روز، کاروان نیروهای رژیم به هدف ایجاد پوسته ها و قرارگاه های جدید، به ساحه زیر کنترول طالبان آمده بودند، اما با حمله مجاهدین رو برو شدند و تقریبا ۵۵ تن عسکر کشته و زخمی شدند.

پنج روز پیش ازان، یک بیس مهم دفاعی اردو در منطقه آسیاخان در مربوطات ولسوالی چمتال ولایت بلخ، در نتیجه محاصره طولانی مجاهدین، از سوی عساکر رژیم تخلیه شد و به دست مجاهدین قرار گرفت.

از سوی دیگر، قومندان امنیه پیشین ولایت فراه و قومندان عمومی ملیشه های اربکی منطقه تورن جنرال عبدالجلیل بختور، که پدر معاون والی کنونی و برادر فرید بختور، رئیس شورای ولایتی فراه است، از رژیم کابل جدا و با مجاهدین یکجا شد.

همچنان قومندان امنیه ولایت خوست جنرال بابازی بر اثر انفجار ماین مجاهدین با محافظان خود کشته شد.

اینگونه رویدادها سبب این شد که در صفوف رژیم مزدور کابل، سراسیمگی شدیدی را به میان بیاورد. از همین جا است که امروز اشرف غنی، با تکرار تجربه ناکام، یکبار دیگر اعلان جنگ کرد. عجب اینست که او همزمان از مجاهدین تقاضای آتش بس هم کرد.

امارت اسلامی بارها واضح ساخته است که پایان اشغال و حاکمیت نظام مستقل اسلامی اهداف اساسی آن است. بنا برین با امریکایی ها پیمان خروج نیروهای خارجی را امضا کرد و به آغاز مذاکرات بین الافغانی پس از رهایی شش هزار زندانیان تعهد کرده است، که دران به شمول آتش بس روی موضوعات دیگر گفتگو می شود.

از همین جا است که امسال، بر خلاف سال های گذشته، هنوز عملیات بهاری خود را هم اعلان نکرده است. همچنان پس از امضا توافقنامه تا اکنون در هیچ شهر خورد و بزرگ حملات تهاجمی انجام نداده و تنها دران مناطق دوردستی که دران جا نیروهای رژیم برای گسترش نفوذ خود تلاش می کنند، حملات دفاعی انجام می دهد، مثلا حمله پری روز لغمان.

اما اعلان جنگ رئیس اداره کابل نشان می دهد که دشمن اجیر طرفدار صلح و خروج نیروهای خارجی نیست، بلکه جنگ را به نفع خود می بیند. از همینست که با استفاده از ملیشه های فتنه گر داعشی که از تمام کشور برچیده شده و تنها در قرارگاه های امنیت جا بجا شده اند، در برابر مردم کشور دست به حملات خونین می زند.

اعلان جنگ اداره کابل را حالا جهان هم شنیده باشد، ملت و جامعه جهانی خوب تر درک کرده باشند که جنگجویان رژیم چگونه صلح می خواهند. غنی امر حملات تهاجمی را به نیروهای خود صادر می کند، اما در عین حال از امارت اسلامی مطالبه آتش بس می کند. آیا این طرز صلح خواهی است ؟