جنایت اخیر اشغالگران و فعالیت یک جانبه ء رسانه ها

• نیروهای اشغالگر چهار موتر مردم ملکی را در منطقه ء ریگ شهیدان ولسوالی میوند ولایت قندهار هدف قرار دادند ، در نتیجه هر چهار موتر تخریب شد و ۲۰ تن مردمان غیر نظامی به شهادت رسیدند .
  اشغالگران و سخنگویان رژیم کابل دعوی دارند که ۳۰ تن مجاهدین را درین بمب باران به شهادت رسانیده اند ، واقعیت اینست که همه قربانیان این حمله ء وحشیانه مردمان ملکی اند ، این حادثه ء خونین زمانی رخ داد که شماری از هموطنان عزیز از ولسوالی میوند ولایت قندهار به قصد منطقه ء بهرامچه ( ولایت هلمند ) سفر داشتند .
  چند روز پیش نیز ۵ تن مردم ملکی به شمول دو خانم در منطقه ء باغکی ولسوالی خاکریز ولایت قندهار در بمب باران اشغالگران به شهادت رسیدند ، درین بمب باران ۴ تن مجروح نیز گشتند .

مردم افغانستان روزانه شاهد بمب باران ، عملیات شب هنگام ، حملات درون و فایر سلاح های ثقیل از سوی اشغالگران و رژیم کابل در مناطق مختلف کشور اند ، هر روز مردم ملکی شهید می شوند و یا هم مجروح می گردند ، خانه های مسکونی تخریب می گردد ، اماکن عام المنفعه منهدم می گردد ، مساجد ، مدارس و آموزشگاه ها هدف قرار می گیرند .
اما متأسفانه ، تعدادی زیادی از رسانه ها و ژورنالستان از وظیفه ء خود سوء استفاده می کنند ، وضعیت دشوار امنیتی ، نظامی ، سیاسی ، اقتصادی و اداری کنونی را موافق خواسته های رژیم فاسد کابل توجیه می کنند ، از مشکلات واقعی  مردم ، باورهای دینی و ملی ، وضعیت خراب امنیتی ، اداری و اقتصادی صرف نظر می کنند .

این رسانه ها به طور قصدی و ارادی بر جنایات سنگین و جرایم ننگینِ اشغالگران و رژیم کابل پرده می اندازند ، البته جزوی ترین عملکرد منفی مجاهدین را می کوشند به ذره بین تلاش کنند و موضوعات خورد و کوچک را با هیاهو و غوغای زیادی بزرگ جلوه بدهند تا توجه مردم را از درک مشکلات واقعی دور نگه دارند .
اکنون مردم افغانستان هویت واقعی رسانه ها و مطبوعات خود فروخته را درک نموده اند ، هر فرد افغان پی برده است که ایشان از سوی بیگانگان تمویل می گردند ، این نوع رسانه همواره ارزش ها و مصالح مردم افغانستان را برای تحقق منافع بیگانگان به تمسخر می گیرند .
خیانت و جفای سنگین رسانه ها و ژورنالستان در مقابل مردم افغانستان و مسلک ژورنالزم اینست که ، تلفات و خسارات ملکی که از سوی اشغالگران و رژیم کابل هر روز رخ می دهد تحت پوشش خبری و تحلیلی ایشان قرا نمی گیرد ، حتی ایشان ببرای درک حقیقت ضرورت به تحقیق و تفتیش نمی بینند و کورکورانه به ادعاهای دشمن اعتماد می کنند و از حرف های دشمن به عنوان یک خبر موثق استفاده می کنند .
قضیه ء اخیر میوند ، مثال دیگری برای دروغ بودن خبرهای این نوع رسانه ها است ، دریم قضیه بسیاری از رسانه ها سکوت را ترجیح دادند و زبان را قفل زدند و شماری دیگری از رسانه ها قربانیان حادثه را موافق دعوای اشغالگران مجاهدین خواندند ، دعوای که هیچ ربطی با واقعیت نداشت .
مسئولیت بزرگ رسانه ها ، ژورنالستان ، سازمان ها و فعالان حقوق بشری و نویسندگان اینست ، چهره های را که هر نوع ظلم و ستم را بر مردم افغانستان روا می دانند باید فاش سازند و به میز محاکمه بکشانند و به کیفر کردار برسانند .
رسانه ها و جامعه های مدنی باید بدون اینکه طرف واقع شوند فعالیت داشته باشند ، نباید زیر فشار گروه های درگیر قرار بگیرند ، واقعیت ها را باید به هیچ صورت قربانی زر و زور نسازند ، بدون شک اگر فعالیت های ایشان بی طرفانه صورت بگیرد گراف مشکلات کنونی افغان ها بسیار به زودی پایین می آید .