ترسِ کافران از ضربِ طالبان

در حالی که عملیات عزم مجاهدین در بسیاری از نقاط کلیدی وطن به شدت جریان دارد و از شروع عملیات تا اکنون ضربات سخت و سنگینی بر پیکر فرسودۀ ادارۀ دست نشاندۀ کابل وارد شده است اما پیروزی های مجاهدین و شدت حملات آنان، نه تنها دشمن اجیر را سخت ذلیل و جبون ساخته که […]

در حالی که عملیات عزم مجاهدین در بسیاری از نقاط کلیدی وطن به شدت جریان دارد و از شروع عملیات تا اکنون ضربات سخت و سنگینی بر پیکر فرسودۀ ادارۀ دست نشاندۀ کابل وارد شده است اما پیروزی های مجاهدین و شدت حملات آنان، نه تنها دشمن اجیر را سخت ذلیل و جبون ساخته که اینک حتی دشمنان اشغالگر و میدیای غرب به افزایش حملات مجاهدین در روزهای اخیر به اعتراف نشسته است و طوری پریشان از وضع موجود سخن گفته که گمانه زنی ها در مورد شکست حتمی و قطعی اشغالگران و نظام دست ساختۀ شان به شدت قوت گرفته و علایم تباهی تجاوز بیگانگان و پیروان ذلیل شان کاملا مشخص و عیان گشته است.

چندی پیش برخی مطبوعات خارجی از جمله روزنامۀ نیویارک تایمز از قول اوباما در یکی از کنفرانس های خبری نقل قول کرده بودند که وی با صراحت تمام به سرانجام جنگ افغانستان اشاره نموده و گفت گرچه گفتن از شکست، حقیقت تلخی است اما واقعیت اینست که در جنگ در برابر تروریزم اشتباه کرده ایم و این حقیقت تلخ جنگ است؛ آیا این اعتراف صریح به معنای قبول شکستِ صریح تعبیر نمی شود و آیا اگر در طول مدت اشغال وطن به دست اجنبیان صلیبی، مبارزه و جانفشانی مجاهدین و ملت قهرمان افغانستان نمی بود بازهم امریکا این جملۀ شکست آمیز را به زبان می آورد؟!

وقتی اشغالگران با استفاده از تمام ابزارآلات نظامی و تاکتیک های مختلف جنگی موفق نگشتند به خواسته و اهداف شوم خود در افغانستان نایل آیند و با سرسختی و مبارزه های شدید خود طعم تلخ شکست در مقابل سپاه ایمان و غیور مردان جهاد افغانی را مزمزه نمودند و کوفته و خسته، ذلیل و مانده، اکثریت قوای جنگی و گروهای نظامی خود را زیر نامهای مختلف در طی چندین مرحله کشیدند و همچنان تعداد زیادی را زیر عناوین دروغین بجا مانده اند و مجبورا آنها را هم خواهند کشید؛ آیا برای این بقایای ذلیل شدۀ شان حوصله و توان جنگیدن باقی مانده است و آیا به نسبت توان ناچیز و ناکافی و کاملا آسیب پذیر نیروهای اجیر و تربیت شده های خود در مقابل حملات مجاهدین، از حماقت شان نیست که باز هم از جان و مال خود مایه گذاشته و همچنان دست به حمایت کسانی بزنند که شکست شان در هر میدانی در مقابل مجاهدین و یا به گفتۀ آنها “طالبان” قطعی است و دست آوردی جز فرار ذلت بار و شکست قاطع برای شان حاصلی در پی ندارد؟!؟

یقینا که اینگونه است و آنها خوب می دانند که غلامان شان در جنگ با مجاهدین خیلی ضعیف تر و مورال باخته از نظامیان خارجی بوده و هیچ چانس پیروزی ندارند و از همین جهت است که بیشتر از گذشته در مطبوعات و رسانه های خبری خود از برخی حقایق جنگ افغانستان پرده برداشته و به صراحت اعتراف به شدت حملات مجاهدین می کنند؛ چرا که دیگر چارۀ جز این ندارند و مطمئنا وقتی انعکاس اخبار و رویدادهای افغانستان در مطبوعات خارجی به دقت بررسی شود کاملا وارخطایی و ترس کافران بیشتر از غلامان و مزدوران آنها احساس می شود و این خود بیانگر باخت کلی دشمن در جنگ افغانستان است؛ چنانچه بعد از شروع عملیات عزم و حملات بهاری طالبان در سراسر وطن و مخصوصا تمرکز حملات مجاهدین در جنگ های شهری، بیشتر روزنامه های بین المللی و مطبوعات جهان، روزانه راجع به مباحث امنیتی افغانستان مضامین نشر می کنند و موضوعات افغانستان را به بحث و چالش می گیرند؛ از جمله، بعد از حملۀ مجاهدین استشهادی به کاروان نیروهای خارجی در نزدیک میدان هوایی کابل، روزنامۀ لاس انجلس تایمز نوشته است: “این حمله نشان داد که مخالفان مسلح دولت با گرم شدن هوا، حملات شان را به پیمانه وسیع افزایش داده اند” همچنین والستریت ژورنال روزنامۀ دیگر چاپ امریکا چنین نگاشه است که: “طالبان مسلح در این اواخر حملات بر اهداف دولتی را افزایش داده و هفته گذشته هم سلسله حمله ها را به کابل گسترش دادند” برجسته کردن این اخبار آن هم در مطبوعات کثیرالانتشار خارجی خود آیا نشانگر ترس بیش از حد کافران از ضرب و جنگ شدید طالبان پنداشته نمی شود؟!

در حالی که عملیات عزم مجاهدین در بسیاری از نقاط کلیدی وطن به شدت جریان دارد و از شروع عملیات تا اکنون ضربات سخت و سنگینی بر پیکر فرسودۀ ادارۀ دست نشاندۀ کابل وارد شده است اما پیروزی های مجاهدین و شدت حملات آنان، نه تنها دشمن اجیر را سخت ذلیل و جبون ساخته که اینک حتی دشمنان اشغالگر و میدیای غرب به افزایش حملات مجاهدین در روزهای اخیر به اعتراف نشسته است و طوری پریشان از وضع موجود سخن گفته که گمانه زنی ها در مورد شکست حتمی و قطعی اشغالگران و نظام دست ساختۀ شان به شدت قوت گرفته و علایم تباهی تجاوز بیگانگان و پیروان ذلیل شان کاملا مشخص و عیان گشته است.

چندی پیش برخی مطبوعات خارجی از جمله روزنامۀ نیویارک تایمز از قول اوباما در یکی از کنفرانس های خبری نقل قول کرده بودند که وی با صراحت تمام به سرانجام جنگ افغانستان اشاره نموده و گفت گرچه گفتن از شکست، حقیقت تلخی است اما واقعیت اینست که در جنگ در برابر تروریزم اشتباه کرده ایم و این حقیقت تلخ جنگ است؛ آیا این اعتراف صریح به معنای قبول شکستِ صریح تعبیر نمی شود و آیا اگر در طول مدت اشغال وطن به دست اجنبیان صلیبی، مبارزه و جانفشانی مجاهدین و ملت قهرمان افغانستان نمی بود بازهم امریکا این جملۀ شکست آمیز را به زبان می آورد؟!

وقتی اشغالگران با استفاده از تمام ابزارآلات نظامی و تاکتیک های مختلف جنگی موفق نگشتند به خواسته و اهداف شوم خود در افغانستان نایل آیند و با سرسختی و مبارزه های شدید خود طعم تلخ شکست در مقابل سپاه ایمان و غیور مردان جهاد افغانی را مزمزه نمودند و کوفته و خسته، ذلیل و مانده، اکثریت قوای جنگی و گروهای نظامی خود را زیر نامهای مختلف در طی چندین مرحله کشیدند و همچنان تعداد زیادی را زیر عناوین دروغین بجا مانده اند و مجبورا آنها را هم خواهند کشید؛ آیا برای این بقایای ذلیل شدۀ شان حوصله و توان جنگیدن باقی مانده است و آیا به نسبت توان ناچیز و ناکافی و کاملا آسیب پذیر نیروهای اجیر و تربیت شده های خود در مقابل حملات مجاهدین، از حماقت شان نیست که باز هم از جان و مال خود مایه گذاشته و همچنان دست به حمایت کسانی بزنند که شکست شان در هر میدانی در مقابل مجاهدین و یا به گفتۀ آنها “طالبان” قطعی است و دست آوردی جز فرار ذلت بار و شکست قاطع برای شان حاصلی در پی ندارد؟!؟

یقینا که اینگونه است و آنها خوب می دانند که غلامان شان در جنگ با مجاهدین خیلی ضعیف تر و مورال باخته از نظامیان خارجی بوده و هیچ چانس پیروزی ندارند و از همین جهت است که بیشتر از گذشته در مطبوعات و رسانه های خبری خود از برخی حقایق جنگ افغانستان پرده برداشته و به صراحت اعتراف به شدت حملات مجاهدین می کنند؛ چرا که دیگر چارۀ جز این ندارند و مطمئنا وقتی انعکاس اخبار و رویدادهای افغانستان در مطبوعات خارجی به دقت بررسی شود کاملا وارخطایی و ترس کافران بیشتر از غلامان و مزدوران آنها احساس می شود و این خود بیانگر باخت کلی دشمن در جنگ افغانستان است؛ چنانچه بعد از شروع عملیات عزم و حملات بهاری طالبان در سراسر وطن و مخصوصا تمرکز حملات مجاهدین در جنگ های شهری، بیشتر روزنامه های بین المللی و مطبوعات جهان، روزانه راجع به مباحث امنیتی افغانستان مضامین نشر می کنند و موضوعات افغانستان را به بحث و چالش می گیرند؛ از جمله، بعد از حملۀ مجاهدین استشهادی به کاروان نیروهای خارجی در نزدیک میدان هوایی کابل، روزنامۀ لاس انجلس تایمز نوشته است: “این حمله نشان داد که مخالفان مسلح دولت با گرم شدن هوا، حملات شان را به پیمانه وسیع افزایش داده اند” همچنین والستریت ژورنال روزنامۀ دیگر چاپ امریکا چنین نگاشه است که: “طالبان مسلح در این اواخر حملات بر اهداف دولتی را افزایش داده و هفته گذشته هم سلسله حمله ها را به کابل گسترش دادند” برجسته کردن این اخبار آن هم در مطبوعات کثیرالانتشار خارجی خود آیا نشانگر ترس بیش از حد کافران از ضرب و جنگ شدید طالبان پنداشته نمی شود؟!