اظهارات نامناسب مقامات پاکستان

نویسنده: سائس سعیدی روز قبل شاهد حرف‌های هنجار شکن از سوی لوی درستیز پاکستان «منیر عاصم» نسبت به افغانستان بودیم، که گفته بود، زندگی یک‌ فرد پا‌‌کستانی برای حکومت پاکستان از تمام افغانستان مهم‌تر است؛ بدون شک برای مسئولین‌ کشور‌ها امنیت و حفاظت از شهروند‌انش مهم‌ترین دستاورد می‌باشد و در این راستا از هیچ نوع […]

نویسنده: سائس سعیدی

روز قبل شاهد حرف‌های هنجار شکن از سوی لوی درستیز پاکستان «منیر عاصم» نسبت به افغانستان بودیم، که گفته بود، زندگی یک‌ فرد پا‌‌کستانی برای حکومت پاکستان از تمام افغانستان مهم‌تر است؛ بدون شک برای مسئولین‌ کشور‌ها امنیت و حفاظت از شهروند‌انش مهم‌ترین دستاورد می‌باشد و در این راستا از هیچ نوع تلاش دریغ نمی‌ورزد؛ اما اینکه سیاستمداری چنین حرف‌های شکننده را در مقابل رسانه‌ها بیان دارد، تطابق با دیپلوماسی نداشته و آگاه دهنده واماندگی و تشنج فکری آن سیاستمدار است، که این حرف‌ها همان سخن ذبیح الله مجاهد صاحب است، را در اذهات تدعی می‌کند، که فرموده بود: «پاکستان نیاز به رهبر هوشیار دارد».

 

برای منیر عاصم و امثالش بافت عقیدتی و‌ تفکر واحد دو کشور اسلامی «افغانستان و پاکستان» مدار نبوده و حتی اَعمال دولت پاکستان ثابت ساخته است، که جان شهروندان و امنیت خود پاکستان هم‌ در اولویت قرار ندارد؛ آنچه برای این‌ عُمال غرب مهم است، غلامی و بردگی‌ سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا «سیا»‌ را به نحو احسن انجام دادن و طرح‌های آن را در منطقه اجراء کردن می‌باشد.

 

حکومت امارت اسلامی خواهان تنش و درگیری با هیچ کشوری نبوده، از الفاظی که روابط کشور‌ها را به تیرگی سوق می‌دهد، اجتناب می‌نماید و همیشه بزرگان امارت اسلامی به این تاکید داشته‌اند، آن عده کشور‌های که از سوی حکومت افغانستان احساس خطر می‌کنند، آن مشکل را از طریق دیپلماسی با حکومت افغانستان مطرح سازند؛ افغانستان فعلا صاحب حکومت مستقل اسلامی است، ‌که‌ دیپلماسی و منافع سیاسی آن پایه‌گزاری به فرامین شریعت اسلام است، به همین اساس نمی‌خواهند، میان ملت‌های مسلمان اصطکاک و درگیری وجود داشته باشد.

 

خطر تنش میان دو کشور همسایه، باعث خوشحالی و سوء استفادهٔ قدرت‌طلبان منطقه می‌شود و آنان به هدف خود که مشغولیت دو کشور با هم و درگیری و تنش میان آنان است، می‌رسند.

پس باید با هوش و ذکاوت عمل کرد و دیپلوماسی را بر اظهارات بی‌اساس‌ مقدم کرد، تا ملت و دولت‌های هر دو کشور ضربه‌ای نبینند.