از شکست نظامی تا فرافکنی تبلیغاتی!

از زمان شروع عملیات عزم، چَینل های تبلیغاتی دشمن نیز سخت فعال شده و مثل سالهای گذشته به فرافکنی های گستردۀ تبلیغاتی در بخش های مختلف علیه فعالیت های حماسه خیز مجاهدین قهرمان پرداخته اند؛ این چینل ها متاسفانه بر خلاف اصول اخلاقی و رسانه ای در حال ارائه کردن چنان تصویری از مجاهدین در […]

از زمان شروع عملیات عزم، چَینل های تبلیغاتی دشمن نیز سخت فعال شده و مثل سالهای گذشته به فرافکنی های گستردۀ تبلیغاتی در بخش های مختلف علیه فعالیت های حماسه خیز مجاهدین قهرمان پرداخته اند؛ این چینل ها متاسفانه بر خلاف اصول اخلاقی و رسانه ای در حال ارائه کردن چنان تصویری از مجاهدین در سمع و نظر مردم افغانستان اند که بیشتر ذهنیت ها را نسبت به کارکردهای مجاهدین بدگمان ساخته و ملت مسلمان افغان را در جهت های غلط سوق می دهند و با ذکر آمار و ارقام سوال برانگیز، غیرواقع بینانه و متناقض سعی در کامیاب نشان دادن نیروهای دشمن و ناکام نشان دادن مجاهدین دارند؛ اما لله الحمد تا اکنون همانطوریکه بسیاری از کسانی که در صف مخالف هستند نیز بر صحت اکاذیب دشمن شک و تردید داشته و با شدیدترین الفاظ گفته های یکجانبۀ حکومت را نکوهش می کنند؛ مثل جنرال عتیق الله امرخیل که در مصاحبه با شبکۀ خبری طلوع نیوز به صراحت می گوید که: “کل راپورهای حکومت راجع به رویدادهای امنیتی دروغ است …” و بطور حتم واقعیت آن چیزی نیست که رسانه های وابسته به دشمن آن را ارائه می کنند بلکه آن چیزی است که باشندگان محل حداقل با آن روبرو هستند و با چشم سر مشاهده می کنند، ملتی که با جان و دل و آغوش باز مجاهدین را استقبال کرده و مجاهدین قهرمانی که با ترحم و مهربانی ملت رنجدیدۀ خویش را به آغوش می کشند و به رنج ها، دردها و ظلم های فراوانی که طی سالیان متمادی متحمل شده اند با دقت و حوصله مندی گوش فرا داده و وقت می گذارند.

این فرافکنی رسانه ای دشمن معلول به علت شکست در میدان نظامی آن است و این طبعیت نظامهای شکست خورده و مخصوصا دست نشانده می باشد که هرگاهی در میدان های نظامی به نتایج لازم دست نمی یابند باالتبع از نظام های ظالمانۀ اربابان شان، بوق رسانه ها و ساز چینل های شان را فعال میسازند تا حداقل تا مدتی و لو هرچند کوتاه افکار عامه را با گزافه گویی و عوام فریبی مشغول ساخته و خود به دنبال راه و چارۀ شکست خویش باشند؛ چیزیکه در طول سالهای اشغال وطن از سوی دشمن بارها و بارها به تکرار گرفته شده و دیگر عموم مردم از این سیاست بازی ها خسته شده و خیلی کم کسانی پیدا می شوند که فریب فرافکنی های دشمن را قبول کنند.

در حالیکه دشمن امسال لاف می زد که بدون نیاز به نیروهای اشغالگر خارجی، توانایی دفع حملات مجاهدین را دارند و هر گونه عملیات آنان را در نطفه خفه می سازند و در حالیکه نیروهای کمونیستی سابق با رسیدن به قدرت، وعدۀ حفظ دست آوردهای اشغالگران را و مناطق تحت سیطرۀ حکومت را داده بودند؛ اما لله الحمد دیده شد که در مقابل عزم فولادین مجاهدین قهرمان هیچ قدرتی تاب تحمل آورده نمی تواند و هر چقدر که در مقابل پیشروی های مجاهدین موانع ایجاد کنند بازهم دست آخر محکوم به شکست هستند، و با اینکه دشمن گفته بود در جریان سالجاری جنگ را به شکل تهاجمی به پیش خواهند برد اما وقتی در میدان عمل با مجاهدین قهرمان و ملت پشیتبان مواجه شدند نه اینکه حملات دشمن شکل تهاجمی به خود نگرفت بلکه در بسیاری از ولایات شمالی و جنوبی شکل فرار و عقب نشینی به خود گرفته و بسیار مورال باخته و با روحیۀ به شدت شکسته و افسرده به نبردها می پردازند و به گفتۀ منابع موثق دشمن و رسانه های وابسته به آن، از زمان شروع عملیات بهاری مجاهدین (طالبان)، گراف تلفات جانی و مالی دشمن نسبت به گذشته فوق العاده زیاد بلند رفته است و از سوی کارشناسان امور نظامی و سیاسی چنین پیش بینی شده که اگر ادامۀ کار به همین منوال به پیش برود چه بسا حکومت شاهد تحولات ناگواری در بخش دفاعی خود خواهد بود که مسلتزما هر نتیجۀ که رقم بخورد به سود مجاهدین است و نه ادارۀ ناکام کابل.

از همین جهت است که این روزها سر وصداها بخاطر مسائل امنیتی در داخل دوائر حکومتی و مجلسین بی اعتبار (سنا و پارلمان) شورای نام نهاد وزیران، کابینۀ وحشت زدۀ وحدت ملی، رسانه ها و مطبوعات وابسته به دشمن بالا گرفته است و در همه جا زنگ سقوط و فروپاشی نظام دست ساختۀ متجاوزین خارجی به صدا در آمده است؛ کاش حال که به همه اوضاع شکنندۀ دشمن معلوم گشته کسانی که یک ذره ایمان و غیرت یا حس وطن دوستی و رشادت در وجودشان پیدا می شود و از سرنوشت سیاه ادارۀ فاقد صلاحیت کابل معلومات دارند دست از همکاری با خائینین کشیده و با عموم ملت مسلمان که فریاد اسلام خواهی، عدالت و استقلال را سر می دهند و با مجاهدین قهرمان وطن که هدفی جز ایجاد نظام مستقل اسلامی ندارند یکجا شده و به یک آواز مشترک و تفاهم دوستانه و خیرخواهانه خاتمۀ حضور اشغالگران خارجی و وطن فروشان داخلی را رقم می زدند و برای آوردن نظام اسلامی که خواستۀ قلبی ملت مسلمان و رنجدیدۀ افغانستان است همه یکجا شده و با محبت و اخلاص همکار می شدند.