از اچین تا حلب خون یک خون است خون مسلمان!؟

محمود احمد نوید
وقایع جانکاه و جنایات جنگی که همینک از سوی دشمنان قسم خورده اسلام در کشورهای اسلامی در جریان است کسی نمی تواند انکار کند و قصه های پر غصه ای مسلمانان گویا تمامی ندارند، متاسفانه در دنیای کفر اگر چند فرد معمولی در حادثه ای نه چندان مهم بطور سطحی خراش بر می دارند از سرباز پایین رتبه ای آن کشور گرفته تا رئیس سازمان ملل یکصدا محکومش می کنند و میدیای قوی رسانه های خارجی به عکس العمل های متفاوت و واکنشهای مختلف نسبت به موضوع به حاشیه پردازی پرداخته و به اصطلاح از کاه کوه می سازند؛ اما در دنیای اسلام این قصه رنگ دیگری دارد …
اگر روزانه در حلب سوریه بخاطر جنگ های منفعت طلبانه ابرقدرت های شرق و غرب صدها جوان و نوجوان، برنا و پیر، مرد و زن به خاک و خون کشیده می شوند، جسم نازک اطفال مسلمین زیر بمباردمان های شدید جنایتکاران تاریخ جزغاله شده و استخوان های شان پودر و خاکستر می شوند، اطفال تازه متولد شده به جای نوشیدن شیر مادر با خون تغذیه شده و به جای خوشبختی مصیبت و بدبختی حاکم خانه های شان است گویا حق این مسلمانان است و صدایی که باید بالا شود از هیچ نهاد و گروهی بلند نمی شود، و گویا انسانیت مرده است که تیکه تیکه شدن فرزندان اسلام و کلمه گویان لااله الالله محمدرسول الله که به ناحق در حلب زیر بمباران شدید دشمنان قرار دارند را ندیده و ذره ای احساس بشری برانگیخته نمی شود؟!
جرم اطفال مسلمین و جرم مظلومان سوری چیست چرا باید بخاطر دیکتاتوری یک فرد هزاران انسان بی گناه و مظلوم سلاخی و قصابی شوند و آیا حلب شهری که شب و روز در آتش می سوزد شهر مسکونه برای انسان ها نیست مگر حلب شام جزو سرزمین های پر افتخار مسلمین نیست مگر مردم حلب همان کلمه را نمی خوانند که دیگر مسلمانان در شرق و غرب و چهار کنج زمین می خوانند پس چرا همه چشم ها بر جنایات جنایت کاران تاریخ بسته شده و همه گوش ها از شنیدن صدای وامسلماه ملت مظلوم حلب کر شده و چرا دلهایی که باید به خاطر اسلام، محبت مسلمین در آنها موج می زد نسبت به حوادث رقت بار، مشمئز کننده، دردناک و غم انگیز برادران و خواهران سوری مسلمان خود بی تفاوت و بی انگیزه شده اند.
از حلب که با غم و غصه بگذریم و نگاه به افغانستان خود کنیم می بینیم شب هنگام ناگهان جت ها و طیاره های جنگی امریکایی های خون آشام بالای اچین ننگرهار به پرواز در می آیند و دها طفل و زن و مرد مسلمان که در خواب خوش به سر می برند به خاک و خون کشیده و جنایت کاران تاریخ جنایتی از جنس جنایت سوریه مرتکب می شوند؛ اما چرا هیچ صدایی از بلندگویان حقوق بشر بلند نمی شود مگر اطفال و زنان مظلوم اچین که از دها جسد فقط چند کیلو گوشت در یک پارچه جمع شده بود گوشت و پوست شان از بشر نبود؛ پس چرا کسی امریکا را به جرم جنایت جنگی ملامت نکرد غم این همه مظلومیت و مصیبت را چه کسی می خورد و جواب این همه دهشت افکنی تروریستان جهانی (امریکا و ائتلاف کفری به رهبری آن را) چه کسانی قرار است بدهند؟!
افسوس صد افسوس …
که از اچین افغانستان تا حلب سوریه هر خونی که ریخته می شود یک خون است و آن خون مسلمان مظلوم، خونی که گویا ریختنش هیچ قدر و قیمتی نداشته و برای کفار و دشمنان دین مثل آب خوردن شده است؛ در حالیکه اگر حیوانات اهلی خارجی ها در واشنگتن امریکا و مسکو روسیه تب و لرزه بگیرند کنوانسیون های حقوق حیوانات در سرتاسر جهان به سرعت نوری خبر شده و تمام تدابیر لازم برای صحت حیوانات انجام می دهند اما این کنوانسیون های نام نهاد مدافع حقوق انسانی و غیر انسانی کجایند که یکبار دیده بر جنایات های مستمر کفر در شرق و غرب گشوده و با واقعیت بینی مجرمان اصلی را شناسایی و به جرم جنایات جنگی به محاکمه و یا حداقل مورد باز خواست قرار دهند.
چاره ای جز این نیست که باید شکایت به الله برد که یا الهی الحق که امروز مسلمانان مظلوم در سراسر گیتی جز دروازه امید تو هیچ امیدی ندارند خودت به فضل و کرم خود به حال مسلمانان در افغانستان و سوریه و دیگر سرزمین های تحت اشغال سپاهیان کفر رحم بفرما و نصرت های غیبی خویش را شامل حال مظلومین بگردان.