نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
بسم الله الرحمن الرحیم نحمده و نصلی علی رسوله الکریم، اما بعد: پیش از همه به اشتراک کنندگان این نشست خوشآمدید میگویم و خورسندم که برای بحث و تبادل نظر به هدف حل مشکلات کشور عزیز ما افغانستان گردهم آمدهایم. صلح و اهمیت آن: صلح نیاز اساسی هر جامعه است. زندگی آرام و توسعه اقتصادی، […]
بسم الله الرحمن الرحیم
نحمده و نصلی علی رسوله الکریم، اما بعد: پیش از همه به اشتراک کنندگان این نشست خوشآمدید میگویم و خورسندم که برای بحث و تبادل نظر به هدف حل مشکلات کشور عزیز ما افغانستان گردهم آمدهایم.
صلح و اهمیت آن:
صلح نیاز اساسی هر جامعه است. زندگی آرام و توسعه اقتصادی، تعلیمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بدون صلح امکان پذیر نیست. صلح تنها به شعار نمیآید، بلکه به اراده و عمل نیاز دارد. صلح زمانی از بین میرود که حق آزادگی مردم سلب شود.
تعهد امارت اسلامی به صلح:
امارت اسلامی افغانستان از ابتدا به صلح متعهد بوده و همواره خواهان حل مشکلات از راه گفتگو بودهاست.
در ذیل به گونه مختصر به دلایلی اشاره میکنم که بیان گر تعهد امارت اسلامی به صلح است.
دفتر سیاسی در قطر:
رهبری امارت اسلامی افغانستان توسط دفتر سیاسی قطر برای حل مشکلات کشور سعی نمودهاست. این دلیل تعهد امارت اسلامی به صلح است.
پیمان دوحه با ایالات متحده امریکا:
امارت اسلامی با ایالات متحده امریکا پس از بحثهای طولانی در دوحه به توافق رسید. بر مبنای این توافقنامه، تمام قوای خارجی در مدت تعیین شده از افغانستان خارج میشوند و امارت اسلامی تعهد نمودهاست که خاک افغانستان بر ضد امنیت هیچ کشوری استعمال نمیشود، که این خود زمینه عملی برای صلح دائمی در افغانستان را مساعد میسازد.
آغاز مذاکرات با جهتهای بینالافغانی:
امارت اسلامی به اساس توافقنامه دوحه و به هدف حل معضل کشور به مذاکرات بین الافغانی آغاز کرد، که هنوز جریان دارد. امید است مشکلات کشور ما حل شود و مردم و کشور ما نظام مستقل، افغان شمول و اسلامی داشته باشند.
تاخیر شش ماهه در مذاکرات بین الافغانی:
به اساس توافقنامه دوحه، باید مذاکرات بین الافغانی بتاریخ ۱۰ مارچ ۲۰۲۰ آغاز می شد. اما جانب مقابل مذاکرات را با بهانههای مختلف تا شش ماه با تاخیر مواجه ساخت. اگر مذاکرات به تاریخ تعیینشده آغاز میشد، اکنون شاهد پیشرفت زیادی میبودیم. این نه تنها سبب تاخیر در پروسه صلح شد، بلکه درین مدت هزاران نفر از سوی جهت مقابل کشته شدند و مردم تلفات دیدند. حال اینست امارت اسلامی افغانستان با آنکه برای آزادی و استقلال ملت خود جهاد میکند، به حفاظت جان و مال مردم ملکی نیز جداً توجه کرده و میکند. درین مورد چند گامهای عملی که قابل یادآوری است، قرار ذیل است: مطابق با هدایت عالیقدر امیرالمؤمنین حفظه الله:
وضعیت فعلی مذاکرات بین الافغانی:
مذاکرات بینالافغانی بتاریخ ۱۲ سبتمبر ۲۰۲۰ آغاز شد. درین مورد پیشرفت هم شد و موضوع طرزالعمل نهایی شد. این گام خوبی برای کامیابی پروسه جاری صلح پنداشته میشود، قابل یادآوریست که امارت اسلامی از طرف خود با کمال آمادگی و صداقت اراده دارد که مشکلات را از راه گفتگو حل نماید.
موانع موجود بر سر راه صلح:
لیست سیاه:
از روی توافقنامه، موضوع لیست سیاه باید تا اکنون تا حد زیادی حل میشد، زیرا پروسه صلح و لیست سیاه دو مفهوم متضاد اند. چگونه امکان دارد که یکطرف مذاکرات در لیست سیاه بوده و با تحریمهای سفری مواجه باشد، اما جانب مقابل آزاد از هرگونه قیودات، نقل و حرکت بتواند. تمام بزرگان و نمایندگان امارت اسلامی نیز باید همانند دیگران آزادانه رفت و آمد بتوانند. این بنا بر اصول جهانی نیز حق ثابت انسانی است.
موضوع زندانیان باقیمانده:
هنوز هم هزاران بندیهای امارت اسلامی در زندانها هستند. برای صلح و کاهشدادن فاصله بین هر دو طرف، باید جانب مقابل آن افغانهای را رها کند که مجاهدین امارت اسلامی هستند و یا به اتهام وابستگی با مجاهدین گرفتار شدهاند. به اساس توافقنامه دوحه، باید روند رهایی زندانیان باقیمانده تا اکنون تکمیل میشد. قابل یادآوریست که توافقنامه دوحه یگانه راهحل جامع برای آمدن صلح به افغانستان است و مسئولیت دوام جنگ افغانستان بهدوش کسانیست که در راستای تطبیق توافقنامه دوحه موانع ایجاد میکنند.
تبلیغات زهرآگین:
از روزی که مذاکرات بین الافغانی آغاز شده، مقامات اداره کابل به تبلیغات گستردهی زهراگین در برابر صلح پرداختهاند و تمام جهان شاهد این واقعیت است. اینگونه تبلیغات زهرآگین پروسه صلح را با مشکل مواجه میسازد. حملات بر مراکز دینی و تعلیمی، اختطافها، کشتارهای هدفمند و سایر جنایات با همکاری استخباراتی اداره کابل انجام مییابد و سپس ازان در برابر امارت اسلامی استفاده تبلیغاتی میشود. حمله بر شفاخانه، کورس و پوهنتون در کابل، بمبارد مسجد و مدرسهی حفظ قرآن کریم در تخار، هدف قرار دادن فعالان مدنی و خبرنگاران، چند نمونههای این واقعیت است. اینها گمان میکنند با این توطئهها بقای قدرت را تضمین میکنند.
برای همه معلوم است که اداره کنونی کابل ممثل اراده ملت افغانستان نیست. بنابراین باید جهان با این اداره بهحیث نظام ممثل ملت تعامل نکنند. باید برای صلح و ثبات در افغانستان بدون مداخله دستهای خارجی، بر چنان نظام افغان شمول و مستقل اسلامی توافق شود که نمایانگر ارزشهای اسلامی و افغانی باشد. زیرا نظام مستقل اسلامی ضامن هر گونه پیشرفت کشور، عدالت اسلامی و وحدت ملی است.
نظام آینده:
امارت اسلامی پس از استقلال کشور در فکر انحصار قدرت نیست، بلکه خواهان نظام افغانشمول اسلامی است که همه افغانها دران جا داشته باشند. افغانها از چهار دهه به اینسو، به هدف استقلال کشور و حاکمیت نظام اسلامی قربانیهای بزرگ جانی و مالی دادهاند و به این هدف به مساعی خود دوام دادهاند. نظام آینده اسلامی باید برای منافع علیای کشور و رفاه ملت خود گامهای ذیل را بردارد:
خدمت به مردم:
کشور عزیز ما از چهل سال به اینسو با مشکلات و زحمات بیشمار دست و گریبان است. بهخصوص از بیست سال به اینسو که نیروهای خارجی بر کشور و ملت ما هجوم آوردهاند. نظامِ آینده با تمام توان خود سعی میکند که برای رفاه و سعادت ملت گامهای لازم بردارد. امارت اسلامی از بیست سال به اینسو برای استقلال کشور و ملت مشغول مبارزه است. اما باز هم در ساحات زیر کنترول خود امنیت را کاملا تامین کرده و هر آنچه برای رسیدگی به مشکلات مردم در توان داشته، انجام داده و میدهد. حال اینست که با امارت اسلامی هیچگونه کمکی صورت نمیگیرد. ما از جهان و سازمانهای جهانی و شخصیتهای ثروتمند امیدواریم که با ملت و کشور ما چنان همکاریهای لازم نمایند که شفافیت و عدالت دران تامین شده باشد، و این زمانی ممکن میشود که با هماهنگی امارت اسلامی انجام یابد. امارت اسلامی درین مورد آماده هر گونه همکاری است.
دارایی ملی:
یکی از مسئولیتها و فراهم نمودن خدمات به ملت، ایجاد و نگهداری تاسیسات عام المنفعه است. امارت اسلامی دارایی ملی کشور عزیز مثلا پلها، تونلها، بندهای آب، کوتهای برق، مراکز انتقال برق، معادن، ادارات تعلیمی، مدارس، مساجد، مکاتب، پوهنتون پها، مراکز صحی، شفاخانه پها و دیگر اماکن عام المنفعه و زیربناها را مال مشترک ملت دانسته و استفاده سالم و فنی ازان به هدف رفاه ملت را وجیبه خود میداند.
حقوق زنان:
نظام اسلامی باید حقوق همه شهروندان را مصون بسازد، که یکی ازان حقوق زنان است. اسلام برای زنان همه حقوق اساسی مثلا حق تعلیم، کار، ملکیت، تجارت، امنیت، صحت و زندگی را دادهاست. رسول الله صلی الله علیه و سلم در آخر زندگی خود در مورد روش خوب با زنان توصیه نمودهاست. زنان در افغانستان بر اثر اشغال، با مشکلات زیادی دست و گریبان شدهاند. در نزده سال گذشته، صدها ملیارد دالر به افغانستان آمد. اما هنوز هم بر اثر نبود مراکز صحی و استعمال اسلحه کیمیاوی، زنان و کودکان با مشکلات فراوان مواجه هستند. متاسفانه، به بهانهی حقوق زنان برای ترویج بد اخلاقی و کلتور غیر اسلامی کار شدهاست. تشویق زنان برای پامال ساختن عنعنات افغانی چیزی دیگریست که بر جامعه افغانی تحمیل شدهاست. رویدادهای چشمگیر خشونت در برابر زنان، چیزیست که در زمان حاکمیت امارت اسلامی وجود نداشت. امارت اسلامی در باره حقوق زنان پالیسی واضح و جامع دارد. حقوق زنان در چوکات ارزشهای اسلامی و افغانی باید به گونهی مصون شود که هم حقوق مشروع شان زیرپا نشود و هم کرامت انسانی، اسلامی و افغانی بهجا باشد. امارت اسلامی برای محو رواجهای نادرست در برابر زنان متعهد است.
اهمیت جوانان در جامعه:
جوانان سرمایه ارزشمند هر جامعه هستند. بیش از نصف جمعیت افغانستان را جوانان تشکیل میدهند، که به دانش و آموزشهای مسلکی مجهز اند. جوانان از ابتدا تا اکنون اکثریت مسئولین و مؤظفین تشکیلات امارت اسلامی را تشکیل میدهند. امارت اسلامی بر تربیه سالم و مسلکی جوانان باور دارد. همین جوانان هستند که در پیشرفت و توسعهی افغانستانِ آینده و مستقل نقش مهم ایفا مینمایند. امارت اسلامی برای ارتقای ظرفیت جوانان و مساعد ساختن فرصتهای کاری برای آنها امکانات موجود را به کار میاندازد و درین مورد جلب سرمایهگذاری و همکاریها را مسئولیت خود میداند.
رسانهها و آزادی بیان:
رسانهها و مطبوعات از روی رسالت اصلیشان مسئولیت دارند که افکار عامه را به سوی مثبت سوق بدهند، نقایص شان را تشخیص بدهند و حقایق را به مردم برسانند. امارت اسلامی بر اهمیت و ضرورت رسانهها باور دارد و وسیله خوب برای اصلاح، آگاهی و حفظ منافع علیای جامعه میداند. البته، آزادی بیان باید در تصادم با اصول اسلامی و منافع ملی نباشد.
جلوگیری از مواد مخدر:
کشت کوکنار در دوره حاکمیت گذشته امارت اسلامی در افغانستان تقریبا به صفر رسیده بود و گراف افراد معتاد در بین افغانها تقریبا به نیست رسیده بود. اما زیر چتر اشغالِ ۱۹ ساله، اکنون شمار معتادان در افغانستان تقریبا به چهار ملیون نفر رسیده، که بخشی ازان کودکان و زنان اند. امارت اسلامی میخواهد جلو کشت، استعمال و قاچق مواد مخدر گرفته شود و در افغانستانِ آینده به کمک و هماهنگی کشورها و سازمانهای جهان، با فراهم نمودن اقتصاد بدیل باید کشت کوکنار تدریجا به صفر پایان آورده شود.
سیاست خارجی:
عرصه صحی:
امارت اسلامی کمیسیون ویژهای برای امور صحی دارد و خدمات صحی و کارکنان عرصه صحی را بیطرف میداند. امارت اسلامی با مؤسسات جهانی صحی مثلا صلیب سرخ، ایمرجنسی و داکتران بدون مرز تفاهم دارد و بهحد توان سعی نموده است که در ساحات خود شفاخانهها و کلینکها را اعمار نموده و پرسونل آنرا آماده و تربیه کردهاست. امارت اسلامی به مجاهدین هدایت نموده است که امنیت کارکنان عرصههای صحی و تعلیمی را تامین کنند. امارت اسلامی یکبار دیگر بر ادارات کمککننده صحی جهان صدا میکند که با ارجگذاری به حقوق بشری، به همگان خدماتِ یکسان فراهم نمایند. در اخیر، یکبار دیگر تاکید میکنم که امارت اسلامی افغانستان بر اساس پیمان دوحه به دوام مذاکرات بینالافغانی متعهد است و بر این نظر است که این پیمان راهحل جامع برای معضل جاری افغانستان است و تمام جهتها باید بر آن التزام داشتهباشند. در پایان، از تمام اشتراککنندگان و به ویژه از تنظیمکنندگان این سپاسگذارم که نظر ما را در مورد وضعیت کنونی افغانستان با توجه شنیدند. به امید افغانستان آزاد، مستقل و آرام.
این مطلب بدون برچسب(تکونه) می باشد.
دیدگاهها بسته است.