آخرین خاطرات مجاهد استشهادی/۱۴

نویسنده: شهید محمد عمر منیب تقبله‌الله

ترجمه: محمدصادق طارق

◇‌ عجله نکنید!

شوق دیدار با خداوند بدون شک انسان را به عجله و شتاب وا می‌دارد، تصور ارتکاب گناه نیز مجاهد استشهادی را به راه‌اندازی عاجلانه عملیات تشویق می‌کند اما من فقط می‌خواهم به شما همین نکته را یادآور شوم که معامله ما و شما با خداوند می‌باشد، خدای ناخواسته اگر از عملیات بمانیم باز هم اجر شهادت را به دست می‌آوریم زیرا ما و شما فقط اراده نه، بلکه عزم راسخ را جزم کرده بودیم که خویشتن را کباب به خداوند تقدیم کنیم، ان‌شآءالله خداوند متعال طبق حال قلبی ما فیصله خواهد کرد.

مانند عموم مردم نباید جهاد و استشهاد را پشت‌سر بگذاریم و بگویم اگر خداوند شهادت را نصیب مان کرده بود حتماً شهید می‌شویم، بلکه باید تلاش بورزیم، به مرکز بیایم، به دربار خداوند دعای قبولیت و توفیق در عملیات بکنیم، از بزرگان به طور مکرر تقاضای شرکت در عملیات بکنیم اما به این عقیده باید باشیم که تاب و طاقت نهایی ما همین بود، اجل فقط یک روز می‌آید عجله و شتاب نباید کرد.

◇ انتظار را با عبادت، درس، مطالعه، گوش‌نهادن به مواعظ و نوشتن مقالات بگذرانید!

به یقین می‌دانم هنگام شوق و رغبت به شهادت شیطان می‌کوشد تا انسان را در زندگی دنیوی‌اش ضعیف جلوه دهد، باید طوری به عبادت خداوند مشغول باشیم که گویا فردایی نداریم اما چنان باید قاطعانه زندگی کرد که اگر هزار سال عمر داشته باشیم باز هم به دفاع از دین و مقابله با دشمنان خداوند متعال آماده هستیم. به شوق و علاقه مشغول عبادت باشید اما درس‌های تان را به بهانه عملیات ترک نکنید زیرا هنگام قربانی، گوسفند هر چند فربه و پرگوشت باشد ثوابش بیشتر می‌شود، من مطمیناً می‌توانم به شما بگویم که الحمدلله حدود هزار نسخه کتاب را بجز از کتاب‌های درسی‌ام مطالعه کرده‌ام باز هم خود را به آتش می‌زنم.

به مواعظ و اندرزهای بزرگان گوش دهید! حتی اگر فقط یک شب از عمرتان باقی مانده باشد آن را در مطالعه، گوش‌نهادن به اندرزها و نوشتن مقالات و یادداشت‌ها سپری کنید!

◇ در لحظات اخیر دچار وسوسه نشوید!

من امروز به آخرین لحظه زندگی‌ام رسیده‌ام، اکثر دوستان استشهادی را که در لحظات اخیر دیده‌ام می‌گویند وسوسه‌ها بر ما فشار آورده است، لذت عبادت کاهش می‌یابد، تنبلی غلبه می‌کند، سایر خدمات جهادی پر رونق‌تر می‌شوند و فکر عملیات را از سر ما می‌برد پس شما خوب بسنجید و در لحظات اخیر گمان نکنید که خدا قبولم می‌کند یا نه! ایمان در بین ترس و امید می‌باشد بکوشید در لحظات اخیر زندگی، امید را چیره کنید! با خود بگوئید چگونه خداوند قبولم نمی‌کند در حالی‌که چند سال به خاطرش انتظار کشیده‌ام! به خدا سوگند که قبولم می‌کند.

پاسخ وسوسه‌های زیاد را مانند امام رازی رحمه‌الله در یک سخن خلاصه کنید که وحدانیت خداوند را بدون هیچ دلیلی می‌پذیرم، اگر در لحظات اخیر دچار وسوسه می‌شدید قاطعانه بگوئید که با خداوند عهد بسته‌ایم، به عهد خود وفا می‌کنیم و پروای هیچ چیز نداریم.

ادامه دارد …