تحلیل

چرا معامله با اسعار خارجی؟!

وقتی مردم با پول‌های ما معامله نمی‌کنند و ارز ما در کشورشان اعتبار و ارزشی ندارد، پس ما چرا با پول آن در کشور خود معامله کنیم؟

یکی از معضلاتی که مردم ولایت‌های مرزی کشور ما به‌شدت از آن رنج می‌برند و همیشه برای آنان دردسرساز بوده‌است معامله با اسعار خارجی است. رونق و شکوفایی اقتصادی کشور زمانی میسر می‌شود که ما با پول کشور خودمان داد‌وستد کنیم و در تمام معاملات خورد‌وکلان خود از آن استفاده کنیم. پس ترویج پول کشور وظیفه‌ی هر یکی از ما است. ما باید در راستای ترویج پول افغانی و خرید و فروش با آن نقش بارز و ارزنده‌ای داشته باشیم. اگر واقعا در کشور بالأخص در ولایت‌های مرزی، یک ارز رایج گردد مردم نیز از سردرگمی نجات می‌یابند و خیلی از نابسامانی‌های در معاملات از بین می‌رود و با بالارفتن و یا پایین آمدن پول‌های کشورهای همسایه، مردم ما دچار خسارت و زیان‌های مالی نمی‌شوند.

گرچه در دوران حکومت سابق برای ترویج پول افغانی برنامه‌ای در دست نبود، اما در این حکومت (امارت اسلامی) برای نهادینه ساختن و ترویج افغانی تلاش‌های زیادی صورت گرفته‌است که طبق نظر کارشناسان اقتصادی یکی از عوامل تثبیت پول افغانی و پایدار ماندن آن داد‌و‌ستد با پول افغانی و ممنوعیت اسعار خارجی است. این طرح که در راستای ترویج پول افغانی است عملا دارد اجرا می‌شود. اگر واقعا ما به دنبال پیشرفت اقتصادی کشور خود هستیم و می‌خواهیم کشور ما نیازمند سایر کشورها نبوده و قیمت کالاها نوسانات نداشته باشد، باید دست‌در‌دست هم‌دیگر داده و معامله با پول‌های کشورهای دیگر را متوقف کنیم. هر کدام ما باید با خودش بیندیشد که آیا پول ما در کشورهای دیگر اعتباری دارد؟ آیا مردم سایر کشورهای با پول‌های ما معامله می‌کنند؟ آیا با همین پول می‌توانیم در کشور دیگری چیزی خریداری بکنیم؟ جواب در هر صورت خیر است.

وقتی مردم با پول‌های ما معامله نمی‌کنند و ارز ما در کشورشان اعتبار و ارزشی ندارد، پس ما چرا با پول آن در کشور خود معامله کنیم؟

عده‌ای از این طرح ناراض هستند و اجرایی کردن آن را ناممکن می‌دانند. البته دغدغه‌ی بعضی از افراد که می‌گویند دکان‌داران و تاجران در صورت خرید و فروش با افغانی قیمت اجناس را بالا می‌برند، نیز برجاست؛ چون ارزش پول افغانی نسبت به سایر پول‌ها بیشتر است، قطعا در صورت عدم کنترل، مشتریان دچار مشکلات می‌شوند.

در این‌جا دو نکته مهم است یکی این‌که باید دکان‌داران همکاری نموده و قیمت اجناس را بالا نبرند و حق مردم را نخورند. ثانیا: حتما حکومت در این باره برنامه‌های دارد که می‌خواهد در آینده آن‌را اجرا نماید و گرنه باز هم مردم به سوی همان اسعار روی می‌آورند.

برای این‌که مردم ما از ارزش و جایگاه ارز کشورشان آگاه شده و بدانند در صورت معامله با آن چه مفادی به دست می‌آوردند، لازم است نکات زیر رعایت شود:

۱. آگاه نمودن عامهٔ مردم با برگزاری سیمینارها و جلسات توجیهی؛

۲. تشویق و ترغیب هر چه بیشتر دکان‌داران و کسبه‌کاران برای تحویل نگرفتن اسعار خارجی؛

۳. مداومت و استمرار بر این امر؛

۴. فراهم نمودن پول نقد برای دادوستد و در دسترس مردم قراردادن.

بهتر است برای این‌که مردم عزیزما بیشتر متوجه شوند که در صورت معامله با اسعار خارجی چگونه دچار خسارت و ضرر می‌شوند، آن را در ضمن یک‌مثال توضیح دهیم: این روزها نوسانات ارز خیلی زیاد است، به‌عنوان مثال چند روز قبل، هزار افغانی در ولایت نیمروز ۹۰۰هزارتومان بود، اما دو روز نگذشته بود که هزار افغانی به ۸۲۰ هزار تومان رسید، روز بعدترش دوباره به ۸۶۰هزار تومان معامله می‌شد. حالا کسانی که تومان داشته و با آن معامله می‌کردند، در هر هزار افغانی ۴۰ هزار تومان ضرر می‌کنند.

با وجود اضرار و خسارت‌ها، آیا بهتر نیست ما به‌جای اسعار خارجی با ارز کشور خودمان معامله بکنیم؟ تا هم پول ما حفظ شود و هم از ضرر محفوظ بمانیم.