نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
بازداشت نزدیک به ۱,۹۰۰ محصل پوهنتون در پانزده روز گذشته در آمریکا تیتر اول بسیاری از رسانه‌های دنیا شده است. اینکه بسیاری از رسانه‌های نامدار دنیا چگونه این خبر فوق‌العاده‌ی مهم را منعکس می‌کند، بماند.
رسانه‌های آمریکا گزارش داده‌اند که نیروهای پلیس آمریکا از هجدهم آوریل تا به امروز در ۲۱ ایالت ۱,۹۰۰ محصل معترض به جنایت‌های رژیم اسرائیل در غزه را بازداشت کرده‌اند. اعتراض محصلانِ بیش از ۱۰۰ پوهنتون آمریکا به حمایت مالی، سیاسی و نظامی کشورشان از رژیم صهیونیستی در جنگ علیه مردم غزه، دو هفته‌ی قبل از پوهنتون کلمبیا آغاز شد؛ اعتراضی که در آمریکا مسبوق به سابقه و یادآور مخالفت‌های گسترده‌ی محصلان و مردم با جنگ ویتنام است. پوهنتون کلمبیا در دهه‌ی ۶۰ میلادی شاهد اعتراض محصلان علیه جنگ بود. ساختمان مشهور هامیلتون در دانشگاه کلمبیا محل تجمع محصلان است که سال ۱۹۶۸م با هدف توقف جنگ در ویتنام در آن جمع می‌شدند. در آن سال اعتراضات محصلان یک هفته به طول انجامید و با دخالت پلیس فروکش کرد، اما همین اعتراض جرقه‌ی اعتراضات دیگر در سراسر آمریکا علیه جنایت در ویتنام بود. بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند اعتراضات محصلان علیه اسرائیل شباهت‌های زیادی به اعتراضات ۱۹۶۸ در پوهنتون کلمبیا دارد. شباهت میان اعتراضات علیه جنگ ویتنام و غزه تنها در علت آن است. در هر دو مورد محصلان کشتار تعداد زیادی از مردم عادی را متهم می‌کردند. اعتراضات علیه جنگ ویتنام تابع نگرش دوقطبی جهان کمونیستی و جهان سرمایه‌داری بود؛ در صورتی‌که اعتراضات در مورد غزه فرای ایدئولوژی و دوقطبی‌ها و در مورد کشته‌شدن انسان‌ها در فضایی کوچک به‌نام باریکه‌ی غزه است. مطالبات آمریکایی‌ها در این جنبش واضح و شفاف است؛ آنان از پوهنتون‌ها خواسته‌اند تا از سرمایه‌گذاری دارایی پوهنتون‌های بزرگ در شرکت‌های اسلحه‌سازی یا سایر صنایع حامی جنگ رژیم صهیونیستی در غزه خودداری کنند و به این ترتیب، مانع امتداد «نسل‌کشی» و جرایم بشری شوند. آنان همچنین خواستار برقراری آتش‌بس در جنگ رژیم صهیونیستی در نوار غزه هستند؛ جنگی که با آتش‌افروزی غرب با محوریت آمریکا به بزرگ‌ترین فاجعه‌ی تاریخ تبدیل شده است. همین چند روز پیش سنای آمریکا با اکثریت آرا بسته‌ی حمایتی کمک مالی ۹۵ میلیارد دلاری برای اوکراین، رژیم صهیونیستی و تایوان را تصویب کرد که حدود ۲۶ میلیارد دلار آن، به‌عنوان کمک نظامی به این رژیم جعلی تخصیص یافت. البته ناگفته نماند که تصویب این بسته‌ی کمکی اوضاع فعلی خاورمیانه را بدتر خواهد کرد و به تنش‌های فعلی شدت خواهد بخشید. در این میان، پلیس و نیروهای امنیتی آمریکا با سرکوب محصلان در صدد تداوم جنایات‌های رژیم صهیونیستی در نوار غزه هستند و این پیمانه را همچنان سنگین‌تر می‌کنند تا اهداف پنهان خودشان را به پایه‌ی تکمیل برسانند. از طرفی، موضع‌گیری همزمان «جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا و تصویب قانون مزعوم یهودی‌ستیزی و رویکرد «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با سوءاستفاده از یک تکنیک مشخص، حکایت از انحراف افکار عمومی و پایان‌دادن به اعتراضات دارد. پس از آنکه بایدن تأکید کرد «یهودستیزی ناپسند است و جایی در آمریکا ندارد»، نتانیاهو همین خط فکری را با شدت و حدت بیشتری دنبال کرد و برجسته ساخت. ارتش رژیم صهیونیستی با دستور نتانیاهو نزدیک به هفت ماه بیش تا به امروز ۳۴ هزار و ۵۳۵ نفر را در غزه به شهادت رساندند. به این ترتیب، از هفتم اکتبر، زمان شروع جنگ رژیم صهیونیستی علیه ساکنان غزه، تاکنون ۳۴ هزار و ۵۳۵ فلسطینی شهید و ۷۷ هزار و ۷۰۴ نفر زخمی شدند. محصلان آمریکایی را «اوباش یهودستیز» خواند و مدعی شد آنان پوهنتون‌های برتر این کشور را «تصرف کرده‌اند و خواستار نابودی اسرائیل هستند.» بعد از این اظهارات تند نتانیاهو، «برنی سندرز» سناتور آمریکایی ضمن برشمردن شمار شهدای غزه و آمار جنایت‌های رژیم صهیونیستی در این باریکه، خطاب به نتانیاهو گفت: «آقای نتانیاهو، با تلاش برای منحرف‌کردن ما از سیاست‌های جنگی غیراخلاقی و غیرقانونی دولت تندرو و نژادپرست خود، به شعور مردم آمریکا توهین نکنید. از یهودستیزی برای منحرف‌کردن توجه از کیفرخواست جنایی که در دادگاه‌های اسرائیل با آن روبه‌رو هستید، استفاده نکنید. روبه‌روشدن با اتهام‌ها در این دادگاه‌ها، یهودستیزی نیست.» هرچند اعتراض محصلان آمریکا در ۲۰۲۴ علیه جنگ غزه در مقایسه با جنبش دانشجویی و ضد جنگ علیه جنگ ویتنام هنوز در آغاز راه است، اما تأثیر این رویداد تاریخی که در نوع خود علیه رژیم اسرائیل در ۷۵ سال گذشته بی‌سابقه است، می‌تواند به نتایج تاریخ‌سازی در آینده دست یابد که نه لزوماً به توقف جنگ و کشتار غیرنظامیان منجر شود، بلکه رویکرد و سیاست آمریکا و دنیا را در قبال حمایت تمام و کمال از رژیم صهیونیستی تغییر دهد و به سمت واقع‌گرایی حرکت کند. به هر حال، آنچه امروز ذهن مردم دنیا را گرفتار و مشغول خود کرده است، اصطلاح مزعوم حقوق بشری است که کشورهای غربی و در رأس آن آمریکا، مدعی و حامی آن هستند. افکار عمومی این پرسش را مطرح می‌کنند که حقوق بشر کجاست؟ در چه مواردی اجرا می‌شود؟ حقوق بشر چه تعریفی دارد؟ آزادی یعنی چه؟ آزادی بیان کجاست و اگر هست به چه معناست؟ و ده‌ها سؤال دیگر. مردم از رسانه‌ها در نحوه‌ی انعکاس جانبدارانه‌ی اخبار غزه و تظاهرات آمریکا هم سؤال دارند که چرا حقیقت را آنگونه که است، بیان نمی‌کنند و حقیقت تلخ پشت‌پرده‌ی این رسانه‌ها چیست و مدیر و چرخاننده‌ی آن کیست؟
دیدگاهها بسته است.