چاپه بر مدرسه و بمبارد بر کلینیک

تبصره هفته: چند روز پیش بتاریخ یازدهم مارچ نیروهای استخباراتی ادارۀ کابل بر یک مدرسه دینی در ولسوالی خوگیانوی ولایت ننگرهار چاپه زدند، شاگردان مدرسه را شب هنگام از خواب بیدار نموده، دست هایشان را بستند و ده تن از حافظان قرآن کریم را با قساوت و بی رحمی به گلوله بسته و شهید کردند. […]

تبصره هفته:

چند روز پیش بتاریخ یازدهم مارچ نیروهای استخباراتی ادارۀ کابل بر یک مدرسه دینی در ولسوالی خوگیانوی ولایت ننگرهار چاپه زدند، شاگردان مدرسه را شب هنگام از خواب بیدار نموده، دست هایشان را بستند و ده تن از حافظان قرآن کریم را با قساوت و بی رحمی به گلوله بسته و شهید کردند. این حمله بر اداره تعلیمی دینی در ننگرهار و شهادت حافظان نوجوان، خشم وسیع مردمی را در پی داشت. این حمله نه تنها جنایت جنگی شمرده شد، بلکه نمونه یی از دشمنی آشکار با مقدسات و شعائر دینی ملت افغان نیز بود.

از وحشت ننگرهار یک هفته نگذشته است که یکبار دیگر در ولایت فاریاب در شمال افغانستان طیارات دشمن یک کلینیک را در ولسوالی المار بمباردمان کردند. این کلینیک که ۱۴ پرسونل مرد و ۹ پرسونل طبی زنانه دارد و یگانه شفاخانه صحی منطقه بود که ضروریات مردم ملکی را رفع می نمود، این مرکز صحی با وحشت تمام بمباردمان شده و ساختمان آن تخریب و زیان های مالی سنگینی به آن وارد گردید.

تا بحال رسانه ها و سازمان ها جهانی بمانند رویداد ننگرهار، در مورد بمباردمان کلینیک فاریاب خاموش هستند. اما این سکوت، هیچگاهی نمی تواند ماهیت وحشت و جرم این حوادث را تغییر دهد. علاوتا اینگونه خاموشی سازمان های مذکور بیطرفی آنها را زیر پرسش برده و اعتبار شان را از بین می برد.

ما میخواهیم یکبار دیگر به هموطنان و جهانیان واضح نمائیم که ادارۀ تحمیل شده بر ملت به زور سلاح، پول و به اصطلاح حمایت قاطع بیگانگان؛ ماشین وحشت، تخریب و کشتاری است که به شکل بیرحمانه جوانان، کودکان، زنان، سالخوردگان و حتی بصورت هدفمند متعلمین و شاگردان ادارات تعلیمی را به قتل می رسانند، بازارها، مساجد، شفاخانه ها و مدارس را تخریب نموده و از هیچ نوع ظلم و اذیت دریغ نمی کنند.

این اداره یی که ظلم و وحشت اینچنین را انجام می دهد، در پروسۀ مذاکرات و تفاهم خود را حکومت قانونی افغانستان می شمارد، که این ادعایش باید هیچگاهی پذیرفته نشود. زیرا حکومت محافظ سر و مال ملت و مردم خود است. در حالیکه ادارۀ کابل ادامۀ بقای خود را در کشتار و غارت ملت می جوید و مردم بی دفاع را به شکل دردناک از بین می برند. انجام این مظالم بر ملت و تخریب اساسات ملکی دلیل آشکار بر عدم وابستگی و رابطه ادارۀ کابل با این ملت و کشور است. بلکه پدیده یی تحمیل شده و وارده شده از بیرون می باشد که برای منافع بیگانان افغان ها را به قتل می رساند.

امارت اسلامی افغانستان که همیشه صدای مظلومیت ملت مؤمن خود را بلند کرده است، در مورد حوادث اخیر نیز خود را به درد ملت دردمند شمرده و محافظت، دفاع و لبیک گفتن به فریادهای آنان را وظیفه اساسی خویش می داند. به ملت خود اطمینان می دهد که خون شما هیچ وقت هدر نخواهد رفت. اشغالگران ظالم و مزدورانشان با انجام چنین اعمالی فقط زمان نابودی خود را کوتاهتر می کنند. زیرا ظلم دوام نمی آورد و انجام ظالمان همیشه تباهی و هلاکت است.