مصونیت ادارات تعلیمی باید تضمین شود

تبصره هفته: اگرچه ایجاد پوسته ها در ادارات تعلیمی، چاپه بر مدارس دینی، شهید نمودن حفاظ و طالبان، بی حرمتی به مدارس دینی و سپر نمودن مکاتب و بنیادهای معارف از سوی عساکر و ملیشه های اداره کابل از سالها بدینسو به یک معمول تبدیل شده است. اما در این اواخر این روند نسبت به […]

تبصره هفته:

اگرچه ایجاد پوسته ها در ادارات تعلیمی، چاپه بر مدارس دینی، شهید نمودن حفاظ و طالبان، بی حرمتی به مدارس دینی و سپر نمودن مکاتب و بنیادهای معارف از سوی عساکر و ملیشه های اداره کابل از سالها بدینسو به یک معمول تبدیل شده است. اما در این اواخر این روند نسبت به گذشته شدت گرفته است.

چند ماه پیش که امرالله صالح معاون اشرف غنی از مهار نمودن حملات چریکی عاجز ماند، برای انتقام گرفتن از مدارس دینی آغاز کرد. بر مدارس زیادی در داخل شهر کابل و ساحات اطراف چاپه زدند، استادان مدارس دینی، شیوخ و طلبا را بدون کدام اتهام و سند و تنها به جرم طالب بودن دستگیر و زندانی نمودند.

در این اواخر در جنوب شرق کشور و در ولایت خوست از سوی نیروهای جنایتکار ضربتی (که از سوی اشغالگران تربیه و آموزش دیده اند،) بر مدارس حملات و چاپه های پیهم آغاز شد. چند روز پیشتر نیز کمیسیون تعلیم و تربیه و تحصیلات عالی امارت اسلامی با صدور اعلامیه یی از پلان شوم عساکر اداره مزدور پرده برداشت که می خواهند مدارس دینی در ولایت خوست را هدف عملیات خود قرار دهند، در میان طالبان و متعلمین دینی ترس ایجاد نمایند تا بدین ترتیب مراکز معارف را مسدود و سلسله تعلیمی را قطع کنند.

پیش از این نیز در ولایت خوست خبرهای اینچنینی نشر شده است که قاتلانی بنام ضربتی ها، عالمان دین، حفاظ قرآن کریم، محصلین پوهنتون و شاگردان مکاتب را بدون کدام جرم در خانه هایشان به شهادت می رسانند. اما ادارات و سازمان هایی که خود را محافظین معارف و ادارات تعلیمی می نامند نیز در مورد این جنایات، ساکت هستند و کدام عکس العملی نشان نداده اند.

این سازمان ها که همیشه امارت اسلامی را به مسدود نمودن مکاتب و تخطی در بخش معارف متهم می کنند و به منظور استفاده تبلیغاتی از این موضوع، همه ساله راپور ها و احصائیه های طولانی نشر می کنند، بر آنها لازم است که حال متوجه خطر پیش آمده به مدارس دینی از سوی اداره کابل باشند و آنها را از دشمنی با علم باز دارند.

دشمن باید بداند که دشمنی با علم و مدرسه کدام سخن ساده نیست، بلکه یکی از مسائل حساس است. حملات بر مدارس و بی حرمتی ادارات دینی، هویت غیر دینی دشمن را بیشتر آشکار خواهد کرد و نفرت و روحیه انتقام ملت مؤمن را علیه شان قویتر خواهد نمود.

تمام قوانین دینی و معاصر بشری در مورد جنگ حکم می کند که عبادتخانه ها، ادارات تعلیمی و اشخاص بی غرض باید هدف جنگ قرار نگیرند. هدف قرار دادن آنها، ظلم، گناه و جنایت جنگی بزرگی است. بناءً باید مدارس دینی، مکاتب، دارالحفاظ، مساجد، علماء کرام، طالبان، محصلین و متعلمین مصونیت تضمین شده داشته باشند و هیچگاهی هدف عملیات های جنگی، چاپه و حملات قرار نگیرند.