پکتیا: مقر ولسوالی لجه منگل مورد حمله قرارگرفت

اندیشمندان، جوانان و نوجوانان، مجاهدان راه حرّیت و آزادی سطور ذیل را مطالعه و ازمحتوای زرّین آن استفاده نموده و با دیگران شریک سازید تا باشد که سنگرداران وسپهسالاران قهرمان  بدانند که  فاتحین صدر اسلام  چطور اسلام عزیز را به جهانیان و بشریت عرضه نمودند و ما هم بر نقش قدم آنها رفتار نمائیم.

خوانندگان گرامی! هنگام فتح مکه مکرمه بسیاری از رؤسای قریش که قبلاً نسبت به حقانیت اسلام یقین و باور کامل داشتند، امّا از ترس خویشاوندان نتوانستند مسلمانی خود را اظهار نمایند در این موقع فرصت و چانس طلایی برایشان میسر شد و به اسلام مشرف شدند، و افرادی نیز همچنان به شیوه کفر وجهالت قبلی خویش اصرار ورزیدند بجز عده کمی دیگر همه را آنحضرت صلی الله علیه وسلم با جان ومال امان داد، و آن اخلاق پیامبرانه ومعجزه گونه خود را به ثبوت رسانید که وقوع آن از دیگران، هرگز امکان پذیر نخواهد بود.

عداوت، مظالم و بی رحمی گذشته آنها را یکدم نادیده گرفت و فرمود که من با شما آن سخن را می گویم که حضرت یوسف علیه السلام به برادرانش وقتی که با والدین به نزد یوسف علیه السلام به مصر رسیدند، گفت چنانچه فرمودند:”لاتثریبَ علیکم الیوم” یعنی به جای ظلم و انتقام حتی ملامت را هم خوشایند نمی دانم.

رویۀ عفو، رحم و لطفی که رسول الله صلی الله علیه وسلم با کفار قریش وقبایل دیگر دشمن اختیار فرمودند، به مسلمانان چنان درس اخلاق داد که هرگاه شما بر یکی از دشمنان خود غالب آمدید و او در مقابل شما درمانده شد، از دشمنی وآزار رسانی وی خود داری کنید، بلکه با عفو و کرم پیش آمده اخلاق اسلامی را به اثبات برسانید و در این صورت احساسات طبیعی خود را سرکوب باید کرد، زیرا در این کار فواید ونتایج  سودمند نهفته است.

فواید این درس بزرگ:

اول: هرچند که در هنگام انتقام به فاصله کوتاه خشم فرو می نشیند وآدم احساس راحت وآرامش می کند ولی ناگفته نماند که این راحتی، بسیار کوتاه و زود گذر است و در مقابل درجات عالیه جنت وراحتی آن، بسیار ناچیز است و مقتضی عقل هم همین است که باید راحتی دایم بر راحتی زود گذر وفانی ترجیح یابد.

دوم: اینکه بعد از تسلط بر دشمن سرکوب کردن احساسات خویش دلیل این است جنگ ونبرد آنها بر نفس خودشان نبوده، بلکه خالص برای خشنودی خدا جل جلاله بوده است، واین آن هدف عالی است که در میان جهاد اسلامی وعموم جنگ های دول ونبرد های احراز قدرت وچوکی، امتیاز و فرق را مشخص می سازد، یعنی جنگی که برای خدا و اجرای احکامات و فرامین او باشد جهاد است و اگر نه فساد به شمار می آید.

سوم: دشمن هرگاه بعد از مغلوب وسرکوب شدن اخلاق فاضله را مشاهده نماید، پس مقتضای شرافت این است که در دل او با اسلام ومسلمانان دوستی پدید می آید، که این برای او کلید پیروزی است واین است هدف اصلی جهاد؛ البته عفو و گذشت  از کفار و دیگر دشمنان به این معنی نیست که برای نجات از ضرر آنها تدابیری اتخاذ نشود.

چهارم: عفو و کرم به این معنی نیست که برای حفظ خود از شر و کید دشمن تدابیری گرفته نشود و آنها چنان آزاد گذاشته شوند که باز بتوانند به اذیت و آزار خود ادامه دهند، بلکه در ضمن عفو وکرم، مقتضای عقل هم همین است که از تجارب گذشته نسبت به زندگی آینده درس عبرت بگیرند، همه آن رخنه های که از آنجا ممکن است که مسلمانان مورد تهدید و یا خوف دشمن قرار بیگرند، مسدود و تدابیر لازم را در این راستا اتخاذ نمایند، چنانچه پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و سلم فرموده اند: مرد هوشیار دوبار از یک سوراخ گزیده نمی شود، سوراخی که یکبار از آن حشره و خزنده زهر داری او را گزید بار دوم دستش را در آن سوراخ داخل نمی کند.