نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
نزدیکی امارت‌اسلامی به هند این روزها به یکی از موضوعات حساس و مورد توجه در منطقه تبدیل شده است. پس از دیدار هیئت بلندپایه هند با مقامات امارت‌اسلامی در کابل، برخی افراد نزدیک به ارتش پاکستان به شدت واکنش نشان داده‌اند. یکی از کاربران در توییتی، با با اتهامات ناروا و نادرست این روابط را نشانه نفاق دانسته و مدعی شده است که مقامات افغانستان به محض در میان آمدن مسائل قدرت، حتی از اصول دینی خود دست می‌کشند. او در ادامه اتهامات خود افزود که مقامات افغانستان از طرفی غیرمسلمانان را کافر می‌دانند و از طرف دیگر، در تلاش برای بهبود روابط با کشورهای خارجی نظیر هند هستند.
اما در واقعیت، با روی کار آمدن امارت اسلامی، امارت‌اسلامی اعلام کرد که در سیاست خارجی خود بر ایجاد روابط خوب با تمامی کشورها به‌ویژه کشورهای همسایه تأکید خواهد کرد. این سیاست شفاف امارت اسلامی به عنوان فرصتی برای پاکستان مطرح بود تا با در پیش گرفتن یک رویکرد دوستانه، از حسن همجواری و تعاملات سازنده بهره ببرد. اما متأسفانه پاکستان، برخلاف اصول همسایه‌داری، از این فرصت به درستی استفاده نکرد و با رفتارهایی که خلاف منافع همسایگی بود، روابط را پیچیده‌تر کرد؛ گویی تصور می‌کرد که افغانستان با دولت امارت اسلامی مورد استقبال کشورهای دیگر قرار نمی‌گیرد.
در همین حال، هند به‌عنوان رقیب دیرینه پاکستان، رویکردی متفاوت در پیش گرفت. این کشور با درک پیام روشن امارت اسلامی، برای گسترش روابط دیپلماتیک با امارت‌اسلامی و بهبود همکاری‌های دوجانبه تلاش کرده و نشان داده که آمادگی تعامل دیپلماتیک با کابل را دارد. امارت اسلامی نیز با در نظر گرفتن اصول بین‌المللی و منافع ملی افغانستان، از هرگونه بهبود روابط با کشورهای مختلف، از جمله هند، استقبال کرده است. سیاست امارت‌اسلامی مبتنی بر دیپلماسی، نه تنها به بهبود وجهه افغانستان در عرصه بین‌المللی کمک کرده، بلکه سبب شده کشورهای مختلف، حتی رقبای دیرینه، برای تعامل با کابل تمایل نشان دهند.
این سیاست متعادل امارت‌اسلامی، اما موجبات نگرانی و خشم پاکستان را فراهم کرده است. اکنون برخی از سیاست‌مداران و حامیان پاکستان در فضای مجازی و رسانه‌ها به طرح اتهامات و ادعاهای بی‌اساس علیه امارت اسلامی پرداخته‌اند و مردان مومن امارت اسلامی را به نفاق و عدم پایبندی به دین متهم می‌کنند. این در حالی است که این اتهامات، نه از حقیقت، بلکه از ضعف سیاست خارجی اسلام‌آباد و ناتوانی در پذیرش نقش فزاینده افغانستان در منطقه ناشی می‌شود. رفتار تهاجمی و انتقادات تند و تهمت‌آمیز پاکستان بیشتر نشان‌دهنده حسادت و سردرگمی این کشور در مقابل سیاست مستقل و متعادل امارت‌اسلامی است.
این امر به وضوح نشان می‌دهد که در حالی که امارت اسلامی سیاستی مستقل و محترمانه در روابط خارجی خود دنبال می‌کند، پاکستان با اتکای بیش از حد به قدرت‌های خارجی و اتخاذ مواضع غیردوستانه، بیش از همه شایسته عنوان “وابستگی و خودفروختگی” است. امارت اسلامی با تعامل با کشورهای مختلف، به‌ویژه هند، در حال اجرای سیاستی مبتنی بر منافع ملی و اصول بین‌المللی است؛ سیاستی که به جای وابستگی، بر استقلال و احترام به همسایگان و دیگر کشورهای جهان بنا شده و برخلاف تصور منتقدان، به سود افغانستان و جایگاه آن در منطقه خواهد بود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.