زندگی و خدمات شهید داملا محمد نادر فیضی تقبله الله

مولوی شمس الله فاریابی

اگر به تاریخ اسلام، حماسه هاى ماندگار جهادی و ایثارگرى هاى کسانى که با جان و مال برای سربلندی آئین حق و احیای نظام اسلامی رزمیدند، دقت نمائیم مى دانیم که همه پیروزی ها و فداکاری های مسلمانان، نتیجهء همان درس بزرگ اسلام به فرزندان خود است که قربانی و شهادت در راه حق به معنى فنا و نابودى نیست، بلکه رسیدن به حیات پر افتخار ابدی است.

الحمدلله والمنه، امیران و ماموران صف امارت اسلامی برای ایجاد، حفظ و اعاده نظام اسلامی نمونه های بی نظیر و بی شمار قربانی ها و شهادت را به نمااش گذاشته اند و هنوز به قربانی و فداکاری خود دوام داده اند. چون می دانند که مجاهد راه حق در هیچ صورتی زیان نخواهد دید. در صورت شهید شدن، زخمی شدن، اسیر شدن و یا زنده ماندن، در هر صورت کامیاب بوده و مستحق اجر عظیم می باشد. مژده خداوندی است:‌ وَ مَنْ یُقاتِلْ فی سَبیلِ اللّهِ فَیُقْتَلْ أَوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتیهِ أَجْراً عَظیماً – النساء : ۷۴

ولایت فاریاب نیز به مانند سائر ولایات کشور شیر مردان و قهرمانانی را در خود پرورانده است که برای سربلندی دین اسلام و استقلال میهن عزیز جان های شیرین شان را نثار نموده اند. یکی ازان جانبازان راه حق شهید داملا محمد نادر فیضی است. در سطور ذیل نگاهی می کنیم به زندگی و کارنامه های شهید داملا محمد نادر فیضی:

ولادت:

شهید داملا محمد نادر فیضی تقبله الله فرزند محمد شریف و نواسه عبدالطیف بای در سال ۱۳۶۷ هجری شمسی مصادف با ۱۹۸۹ میلادی در یک خانواده دیندار و علم پرور در قریه «غلموری توت بغله» ولسوالی پشتونکوت ولایت فاریاب دیده به جهان فانی گشود.

سفر علمی:

شهید فیضی در آوان خورد سالی درس های ابتدایی دینی را در زادگاه خود نزد ملا امام مسجد خود خواند و سپس برای کسب بیشتر علوم شرعی به منطقه خدایمت ولسوالی المار سفر نمود و مدتی پیش مولوی صاحب محمد اسماعیل غلموری زانوی تلمذ نهاد. پس ازان روند درسی اش را در مدرسه مرکزی ولسوالی المار روند ادامه داد و زمانی هم در ولسوالی گرزیوان به سفر علمی اش دوام داد.

اما چون سیطره اشغالگران خارجی در کشور برایش قابل تحمل نبود، در سال ۱۳۸۷ به صف مجاهدین جان نثار امارت اسلامی پیوست و رسما به مبارزه مسلحانه علیه اشغالگران و غلامان آنان غاز نمود.

خدمات جهادی:

شهید فیضی جهاد و مبارزه مسلحانه را در دلگی شهید داملا صدرالدین مهدی تقبله الله در ولسوالی المار، فاریاب آغاز نمود و سپس مدتی در دلگی مخدوم عالم ربانی، مسئول فعلی کمیسیون نظامی ولایت فاریاب به فعالیت های جهادی اش ادامه داد. پس ازان به منطقه خود «غلموری» ولسوالی پشتونکوت رفت و دران جا به عملیات مسلحانه علیه اشغالگران و ایادی آنان با تعداد اندکی از مجاهدین شروع نمود. آنجا شهید مولوی صاحب نصرالدین فیضی تقبله الله که از نزدیکان داملا صاحب فیضی و از علمای جید و نامدار فاریاب بود، عملا به صف مجاهدین پیوست. شهید داملا فیضی با آمدن مولوی صاحب، حلقه محاصره دشمن را در این ولسوالی تنگ تر نموده، عملیات های جهادی را با مشوره مولوی صاحب فیضی موفقانه به پیش می برد. پس از شهادت مولوی صاحب، سرپرستی دلگی او را نیز داملا صاحب فیضی به دوش گرفتند. شهید فیضی در بیشتر عملیات های جهادی فاریاب سهم بارز و نقش مهم داشت. وی یکبار در نبرد با عساکر دشمن در منطقه آق ابدال ولسوالی پشتونکوت از ناحیه دست زخم برداشت.

در سلسله وظائف جهادی، وی از سوی بزرگان امارت اسلامی مدت یک سال به حیث مسئول کمیسیون نظامی، یکسال به حیث عضو کمیسیون ولایتی و دو سال به حیث ولسوال ملکی  ولسوالی بندر مؤظف شد، سپس دو سال به حیث ولسوال بندر و تقریبا هشت ماه به حیث ولسوال المار نیز خدمت نمود. وی در زمان مسئولیت خود در المار عملیات های کوبنده ای را در برابر دشمن مزدور انجام داد، که ازان جمله؛ راه اندازی حمله موتربمب بالای تعمیر قومندانی ولسوالی المار درین اواخر می توان یاد کرد، که دشمن را با تلفات سنگین جانی و مالی مواجه ساخت و دشمن برای همیش آن تعمیر قومندانی را ترک کرد.

شخصیت:

شهید فیضی مرد خوش کلام، زاهد و متقی بود و چهره‌ی پر تبسم و داشت. نامبرده نمونه اخلاص، اخلاق زیبا، سخاوت و دلاوری بود، با همسنگران و مردم تعامل و برخورد شایسته داشت و مجلس او خستگی نداشت.

شهادت:

شهید فیضی پس از سپری نمودن دوره پر از سختی ها و مصایب در راستای جهاد و مقاومت، بالاخره در یکی از عملیات‌های جهادی در ولسوالی المار، که مسئول ولایت فاریاب ملا عبدالوکیل منیب نیز دران حضور داشت، به اثر اصابت چره های توپ دیسی دشمن زخمی شد و جهت تداوی به ولسوالی خواجه موسی فاریاب انتقال داده شد. اما مقدر الهی این بود که وی به اثر آن زخم ها پس از سه روز، به روز یک شنبه ۲۰ جدی ۱۳۹۹ هجری شمسی مصادف با ۱۴۴۲/۵/۲۵ هجری قمری به سن ۳۲ سالگی چشم از جهان بست و جاودانی شد. انا لله و انا الیه راجعون