محرم

دهم محرّم؛ یادبود شهادت و آزادی!

در طول تاریخ، ملت‌ها، اقوام و پیروان هر ایده و باوری، روزهایی دارند که تاریخی شمرده شده و به عنوان یک مثال و نمونه، جهت یادآوری حادثه و یا واقعه‌ای که در آن رخ داده است، الگو قرار گرفته و تمثالی‌است برای زنده‌ماندن آن حادثه در فکر و ذهن آن مردم. پروردگار متعال، از زمانی […]

در طول تاریخ، ملت‌ها، اقوام و پیروان هر ایده و باوری، روزهایی دارند که تاریخی شمرده شده و به عنوان یک مثال و نمونه، جهت یادآوری حادثه و یا واقعه‌ای که در آن رخ داده است، الگو قرار گرفته و تمثالی‌است برای زنده‌ماندن آن حادثه در فکر و ذهن آن مردم.

پروردگار متعال، از زمانی که خلقت کائنات را به پایهٔ تکمیل رسانده و مخلوقات خویش را پخش نمود و گسترش آنان بیشتر شد، برخی وقایع قسمتی از تاریخ قرار گرفته‌اند، که همواره برای ملت‌ها مایهٔ مباهات و یا عبرت می‌باشند؛ بنابراین، دین اسلام نیز از این قاعده مستثنی نبوده و از بدو ظهور آن تا به امروز، چنان گذشته‌ای را در صفحات تاریخ به ودیعت گذاشته است که بر جلالت و عظمت آن، دوست و دشمن اعتراف دارد.

در اولین ماه سال ۱۴۴۵ ه‍.ق، قرار داریم، و هویداست که در دهم این ماه، چه وقایع مهمی رخ داده است، و می‌توان گفت: پیروزی موسی -علیه‌السلام- بر فرعون و نجات بنی‌اسرائیل، غرق‌شدن فرعون در دریا، تولد ابراهیم -علیه‌السلام- و بالآخره شهادت جگرگوشهٔ رسول‌الله -صلی‌الله‌علیه‌وسلم-؛ حضرت حسین -رضی‌الله‌عنه- و… در همین روز به‌وقوع پیوسته است.

دهم محرم، در تاریخ اسلام، از اهمیت به‌سزایی برخوردار می‌باشد و بنابر وقایعی که در آن رخ داده، رسول‌الله -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- روزهٔ دو روز آن را -یعنی نهم و دهم و یا بنابر اثر دیگری، روز دهم و یازدهم، اگر نهم میسّر نشد- مستحب قرار داده است که باید به‌خاطر سپاس‌گزاری و اداکردن شکر نعمتی را که خداوند متعال برای مؤمنان زمان موسی -علیه‌السلام- عطا کرده بود، روزه گرفت.

دهم محرم، روز آزادی از استکبار فرعونی است، که بنی‌اسرائیل سالیان متمادی تحت ستم و شکنجههٔ آن قرار داشتند و در همین روز به برکت مبارزهٔ متداوم موسی -علیه‌السلام- نجات یافتند و دشمن خدا و مؤمنان غرق گردید. دهم محرم، تاریخچهٔ نجات و آزادی را بیان می‌دارد، تا مایان آن را متذکر شده و جهت یادبود آن، به عظمت دین الهی و قدرت پروردگار و نعمت آزادی و استقلال خداوند متعال، پی ببریم.

دهم محرم، روزی است که جگرگوشهٔ رسول‌الله -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- توسط سفاکان ستم‌کار محاصره شده و به صورت مظلومانه به شهادت رسید. این روز برای‌مان نمایان می‌سازد که شهادت نه آخر کار است و نه‌هم به معنای شکست؛ بلکه آغاز راهی‌ست که ثمرات آن، با خون شهدا آب‌یاری شده و درسی است برای بازماندگان، تا ایشان در عوض گذشتگان قد علم نموده و در برابر ظالمان و سفاکان، همچون نیاکان‌شان بایستند.

فرجام سخن این‌که، دهم محرم در دین اسلام از جایگاه ویژه و مقام والایی برخوردار می‌باشد و رسول‌الله -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- روزه‌گرفتن در این دو روز را مستحب قرار داده است؛ پس شایسته است که به آن اهمیت داده و این دو روز؛ روز نهم و دهم و یا دهم و یازدهم را روزه گیریم.