سخن روز دهم حوت؛ سند شکست ابرقدرت جهان در افغانستان

شواهد تاریخی نشان می‌دهد کشورهایی که در مقاطع مختلف تاریخ ادعای ابرقدرت‌بودن داشتند و دست به اشغال سرزمین‌هایی زدند، زمانی که با مقاومت ملت‌ها مواجه شدند و خسارات عظیمی دیدند و در میدان جنگ شکست واقعی را تجربه کردند، برای پوشاندن این شکست مفتضحانه و حفظ حیثیت خود، به مذاکرات روی آوردند که در حقیقت این مذاکرات، تلاشی برای فرار از میدان نبرد بوده و در نهایت، آن‌ها را وادار به عقب‌نشینی ساخته است.

بزرگ‌ترین نمونهٔ شکست و مذاکرات فرار در عصر حاضر، مربوط به آمریکا است؛ شاه‌مار بزرگ جهان!

آمریکا در تاریخ معاصر خود چندین شکست مفتضحانه را تجربه کرده که همواره تلاش داشته آن‌ها را با سرپوش مذاکرات پنهان کند و به‌ظاهر منظم عقب‌نشینی کند، اما سراسیمگی و فرارش، پرده از حقیقت شکستش برداشته و او را در تاریخ رسوا ساخته است.

ویتنام: آمریکا در سال ۱۹۵۵م کشور ویتنام جنوبی را اشغال کرد، اما در نتیجهٔ قیام ملت آن کشور، مجبور به مذاکرات پاریس در سال ۱۹۷۳م شد و سرانجام از ویتنام فرار کرد.

عراق: آمریکا در سال ۲۰۰۳م عراق را اشغال کرد، اما پس از سال‌ها درگیری، ناچار به مذاکره شد و در سال ۲۰۱۱، آخرین سرباز آمریکایی از عراق خارج شد.

و اما آخرین و مفتضحانه‌ترین شکست آمریکا در افغانستان رقم خورد!

پنج سال پیش در چنین روزی، آمریکا پس از ماه‌ها مذاکرات، سرانجام شکست خود را در افغانستان پذیرفت و توافق‌نامهٔ دوحه را امضا کرد.

اما توافق‌نامهٔ دوحه، فقط یک توافق ساده نبود! بلکه این توافق، سند رسمی شکست تاریخی آمریکا و دروازهٔ ورودی فتح افغانستان توسط مجاهدین امارت اسلامی و برپایی نظام اسلامی بود.

دهم حوت روزی بود که آمریکایی‌ها بعد از چندین ماه مذاکرات با هیئت سیاسی قوی امارت اسلامی پای میز امضای توافق‌نامهٔ دوحه آمدند‌ و از آن روز به بعد، دهم حوت در تاریخ کشورمان به عنوان پیروزی عظیمی در میدان سیاست و جهاد ثبت شد و این مناسبت افتخاری برای آیندگان و نسل‌های بعدی و درس عبرتی برای اشغالگران خواهد بود.