کمک‌های جهانی؛ زندگی زیر خط فقر در افغانستان

سخن روز:

قرار است به روزهای دوشنبه و سه‌شنبه – ۳ و ۴ قوس – کنفرانس بین المللی کمک‌ها با افغانستان در جینوا برگزار شود. گفته می‌شود که درین کنفرانس برای افغانستان اعلان کمک می‌شود. کمک و همکاری با افغانستان قابل تقدیر است، اما مهم اینست که این کمک‌ها بی‌غرض باشد و واقعا به مستحقین برسد.

در دو دهه‌ی گذشته، کمک‌های که با افغانستان و افغان‌ها شده، اثرات مثبت آن در زندگی مردم دیده نمی‌شود، مثلا نه کشاورزی رشد کرده، نه سکتور صنعتی قوی شده، نه ادارات تعلیمی مجهز و معیاری شده و نه هم در عرصه‌ی صحت چنان پیش‌رفتی شده است که افغان‌ها در داخل کشور بیماری‌های شان را تشخیص و تداوی بتوانند.

عامل بزرگ مؤثر واقع نشدن کمک‌های جهانی اینست که بخش اعظم این‌گونه کمک‌ها به رژیم مفسد کابل و یا ان‌جی‌اوهای داده شده که بین خود مافیای بزرگ فساد را تشکیل داده بودند و کمک‌ها را از راه‌های قانونی و غیر قانونی به بانک‌های خارجی انتقال می‌دادند.

هرگاه اشرف غنی در سال ۲۰۱۴ داخل ارگ شد، دزدان، چپاولگران و قاتلان یکبار دیگر بر سمت‌های مهم گماشته شدند، فساد، اختلاس، غصب و چور و چپاول به اوج رسید و در نتیجه، وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور با رکود مواجه شد. اشرف غنی ملیون‌ها دالر را برای کمپاین خود از بودجه ملی گرفت و در موارد نامعلوم خرج کرد. این پول‌های بود که از مردم بی‌چاره بنام مالیه گرفته شده بود. با شیوع کرونا، کمک‌های که جامعه جهانی به شکل پول‌های نقد و وسایل طبی داده بودند، نیز ناپدید شد و آلات تنفسی که برای بیماران کرونا کمک شده بود به کشورهای همسایه فروخته شد.
امارت اسلامی و افغان‌ها از کمک‌های جامعه جهانی استقبال می‌کنند.

امارت اسلامی با جهت‌های کمک کننده آماده‌ی همکاری در بخش‌های توزیع، تنظیم و شفافیت است و این را مسئولیت و امانت خود می‌داند که کمک‌ها را به مردم محتاج و بی‌بضاعت به شکل سالم برساند.

اگر کمک‌های اعلام شده در کنفرانس جینوا به رژیم کابل سپرده شود، همچون گذشته هیچ تغییری مثبت در زندگی مردم بی‌چاره و مظلوم افغانستان نمی آید. زیرا این کمک‌ها را یکبار دیگر مافیای مفسد تیکنوکراتان و جنگ‌سالاران بین خود تقسیم می‌کنند و مردم باز هم به زندگی زیر خط فقر خود دوام می‌دهند.