مصاحبه مجله شریعت با محترم ذبیح الله مجاهد سخنگوی امارت اسلامی

مصاحبه کنندگان: اکرم تاشفین و سید عبدالرزاق
ترجمه : ابوعمیر طارق

شریعت: با تغییر دولت و آمدن رئیس جمهور جدید تغییرات زیادی در ایالات متحده دیده می‌شوند، شما این تغییرات را چگونه ارزیابی می کنید؟  فکر می کنید این تغییرات تأثیر منفی بر روابط آمریکا و امارت اسلامی خواهد داشت؟

 

ذبیح الله مجاهد: حامدا و مصلیا، اما بعد! ممکن در ایالات متحده به سبب تغییر در مدیریت و اداره، تغییراتی صورت گیرند، اما توافق بین امارت اسلامی و ایالات متحده یک موضوع جداگانه‌ی است که می توانیم آن را موضوع استثنایی بگوئیم؛ زیرا توافق‌نامه دوحه فقط توسط یک تیم سیاسی ایالات متحده امضا نشده است، بلکه این توافق‌نامه با مشارکت و اجماع تمام آن سازمان‌ها و اداراتی که آینده آمریکا را با در نظرداشت منافع ملی شان سیاست گذاری می‌کنند امضا شده است.

شما می‌دانید در کشور یک اداره‌ی وجود دارد که امور سیاسی را مدیریت می کند و قوانین را وضع و تدوین می کند، اما برخی از ادارات، اداره‌های هستند که برای کشور خیلی مهم اند و سیاست کشور را تشکیل می دهند.

وقتی‌که ما در حال مذاکره با ایالات متحده بودیم، نمایندگان اداره‌های استراتژیک امریکا به طور مستقل حضور داشتند، توافق‌نامه دوحه نیز یک توافق‌نامه استراتژیک بود، که بارزترین اهداف آن پایان دادن به طولانی‌ترین جنگ آمریکا و تاسیس نظام اسلامی در افغانستان بود.

از طریق این توافق‌نامه، ایالات متحده به هدف رهایی از طولانی‌ترین جنگ و جبیره خسارات‌ هنگفت خود می‌رسد و مردم افغانستان آزادی گم‌گشته‌ی خود را به دست می‌آورند، که نتیجه آن ایجاد یک نظام مشترک اسلامی توسط همه افغان‌ها خواهد بود.

از طرف دیگر، ما تلاش می‌ورزیدیم تا آتشی را که از دو دهه بدین‌سو در افغانستان داغ است و در نتیجه آن استعمار تسلط یافته است، باید هر چه زودتر خاموش شود، بعد از آن باید زندگی مسالمت‌آمیز وجود داشته باشد، ما معتقد هستیم که دولت جدید و رئیس جمهور ایالات متحده باید راه دولت قدیم را انتخاب کند، زیرا این راهی است که می تواند به نفع ایالات متحده تمام شود و این کار استراتژی ایالات متحده نیز بود، تمام افرادی که سیاست ایالات متحده را تشکیل می‌دهند در امضای این توافق‌نامه نقش داشته اند.

اما اگر بالفرض آنها تصمیم اشتباهی بگیرند و توافق را نقض کنند یا به تاخیر بیندازند، اولین ضرر متوجه خود ایالات متحده خواهد بود، این جنگ اکنون از کنترل آمریکا خارج شده است. به سبب طولانی‌شدن جنگ، اقتصاد آمریکا مشغول خواهد شد، حیثیت آمریکا متاثر خواهد گشت و در خسارات‌شان بدون شک افزایش به وجود خواهد آمد، این فطری است که افغان‌ها کشور خود را آزاد خواهند کرد، این آزادی اگر با توافق ممکن نباشد باز هم اولین و آخرین آرزوی آنها آزادی کشورشان می‌باشد.

اگر آنها این پیمان را نقض کنند، ما نیز وظیفه خود را داریم که یک کشور آزاد داشته باشیم، ولی اگر آنها به روش مسالمت‌آمیز به ما اجازه آزادی را نمی‌دهند، ما به وسیله جنگ کشور خود را آزاد خواهیم کرد، اما این یک ضرر بزرگ برای آمریکا خواهد بود از همین‌رو گمان نمی‌کنیم که ایالات متحده توافقنامه را نقض کنند و بیست سال گذشته درس خوبی برای آنها بوده است.

شریعت: در رسانه‌ها سخنی نشر شده است که ایالات متحده توافق‌نامه را ارزیابی می‌کند، این را چگونه می بینید؟

ذبیح الله مجاهد: بله، دقیقاً ما چنین مواردی را می شنویم، اما وزیر امور خارجه ایالات متحده شخصاً این موضوع را در یک کنفرانس مطبوعاتی توضیح داد، و گفت که دولت جدید در مورد اینکه طبق توافق‌نامه دوحه چه مسئولیت‌هایی به ایالات متحده بر می‌گردند آگاهی پیدا می کند، آگاهی از توافق نامه حق دولت ایالات متحده است، بنابر این دولت جدید نیز این آگاهی، شرایط و محتوای آن را به دست می آورد.

مقصد ارزیابی توافق‌نامه این نیست که توافق‌نامه نقض خواهد شد، در آن تجدید نظر شده و یا مجدداً مذاکرات آغاز شوند، ما هرگز آماده نیستیم و نه هم این عملکرد قابل قبول خواهد بود، ما فقط می‌خواهیم که توافق‌نامه را عملی کنیم و هر طرفی که این توافق‌نامه را نقض کند مسئول خسارات خواهد بود، طبعاً ۱۲ ماه از امضای این توافق‌نامه می گذرد و اکنون دیگر گنجائشی برای تغییر در آن نیست.

اگر دولت جدید ایالات متحده ارزیابی را به معنای درک و فهم، مطالعه، بررسی شرائط خود و ما را بداند، این کارشان صحیح است و اگر به معنای نقض این توافق‌نامه و ایجاد توافق نامه جدید باشد این خود آغاز یک جنگ جدید می‌باشد.

شریعت: دولت ایالات متحده و اداره کابل ادعا می کنند که طالبان شرایط توافق‌نامه دوحه را اجرا نکرده اند، بنابر این شرایطی که امارت اسلامی تا هنوز اجرا نکرده اند چه هستند؟

ذبیح الله مجاهد: این سخن اشتباه است که ما شرایط توافقنامه را اجرا نکرده ایم، اولین شرط توافق‌نامه دوحه این بود که از خاک افغانستان بر علیه ایالات متحده و متحدانش استفاده نشود، ما در برابر این شرط آماده هستیم، هر اندازه منطقه‌ی که زیر کنترل ما است به کسی اجازه نمی دهیم که آن را بر علیه ایالات متحده و متحدانش استفاده کند، و اگر تمام کنترل افغانستان را ما در دست بگیریم و نظام واحد را در سراسر کشور ایجاد کنیم باز هم مقید به قید استفاده نکردن از سرزمین افغانستان در برابر ایالات متحده و متحدانش خواهد بود و به هیچ کس اجازه چنین کاری نخواهیم داد.

شرط دوم توافق‌نامه این بود که ایالات متحده در ظرف چهارده ماه تمام نیروهای خود را از افغانستان بیرون کند، ما منتظر اجرای عملی این شرط هستیم، انجام دادن این کار به عهده ایالات متحده است.

جزء سوم توافق‌نامه این بود که مذاکرات بین الافغانی آغاز شوند که آغاز شده اند.

قسمت چهارم این است که موضوع آتش‌بس در مذاکرات بین الافغانی مطرح خواهد شد که ما برای آن آماده هستیم، اجندای که ما برای گفتگوهای بین الافغانی تهیه کرده‌ایم بخش عمده آن را آتش‌بس تشکیل می‌دهد، اما ما این موضوع را فقط به خاطر اینکه به یک نتیجه‌ی برسیم به تعویق انداخته‌ایم.

این چهار نکته اصلی توافق‌نامه هستند که ما متعهد به اجرای همه آنها هستیم، ایالات متحده در برخی از موارد جزئی تخلفاتی را مرتکب شده است، به عنوان مثال: وعده داده شده بود که تمام زندانیان ظرف ۱۰ روز آزاد می‌شوند، اما این سلسله تا ۶ ماه به طول انجامید، شروع کردن گفتگوهای بین الافغانی به طور عاجل؛ اما به تأخیر افتاد.

همچنان نیروهای آمریکایی در برخی از مناطق بمباردمان کرده اند، این بمباردمان نباید صورت می‌گرفت. همانطوریکه ما به هیچ یک از قرارگاه‌های آنها حمله نکرده ایم و آنها نیز این مسئله را پذیرفته اند، پس آنها نیز باید تعهد خود را نشان دهند، حمله نکردن از سوی ما متعهد بودن ما را به توافق‌نامه دوحه ثابت می‌کند، اگر اداره کابل مورد حمله ما قرار گرفته است زیرا ما با این اداره هیچ نوع توافقی نداریم که به آن متعهد باشیم، اما در این حالت نیز بیشتر اوقات اداره کابل اقدام کرده است و ما فقط از آن دفاع کرده ایم، در طول سال جاری فقط به هدف اینکه سطح جنگ کاهش پیدا کند ما هیچ حمله بزرگی تا هنوز به راه نیانداخته‌ایم، هنگامی که نیروهای اداره کابل به مناطق ما می‌آیند و پوسته‌های امنیتی ایجاد می‌کنند، مراکز را فعال می کنند و سعی می‌کنند مناطق تحت کنترل ما را از اختیار ما بیرون کنند، ما مجبور می شویم از خود دفاع کنیم، در این صورت جنگ آغاز می شود و مسئولیت به عهده آنها خواهد بود.

شریعت: شرایطی که به طور خاص به ایالات متحده راجع می‌شوند چیستند؟ و چقدر آنها را رعایت کرده است؟

ذبیح الله مجاهد: من قبلاً اشاره کردم که طبق توافق‌نامه دوحه ایالات متحده باید طی ۱۴ ماه تمام نیروهای خود را از افغانستان بیرون کند، ۵ هزار زندانیان را باید در مدت ۱۰ روز آزاد می کردند اما متأسفانه آنها مانع ایجاد می‌کردند، تمام زندانیان باقی‌مانده باید طبق توافق‌نامه مذکور در ظرف سه ماه بعد از آغاز مذاکرات بین الافغانی آزاد می‌شدند، اما ایالات متحده هنوز به این قول خود عمل نکرده است، در مدت سه ماه بعد از آغاز مذاکرات بین الافغانی باید اسامی رهبران ما از لیست سیاه و نظارت حذف شده و هر گونه محدودیتی‌های که به آنها متوجه می‌شدند بر طرف می‌کردند، اما ایالات متحده هنوز این قسمت توافق‌نامه را عملی نکرده است، علاوه بر موارد مذکور مهمتر از همه اینکه ایالات متحده اجازه بمباردمان را بدون صحنه جنگ ندارد، و اجازه چاپه زدن بر ملت را ندارد و همچنان اداره کابل اجازه بمباردمان نمودن و چاپه زدن بر مردم بی‌دفاع ملکی را ندارد، در حالی‌که آنها از تمام شرائط مذکور سرپیچی کرده، بمباردمان کرده اند و مردم ملکی را هدف قرار داده اند.

شریعت: آیا اراده ایالات متحده اینست که مدت توافقنامه را طولانی‌تر کند تا مذاکرات بین الافغانی به نتیجه برسند و هیچ اتهامی متوجه آنان نشود؟

ذبیح الله مجاهد: امارت اسلامی به هیچ وجه اجازه تمدید مدت توافقنامه را نمی دهد، ما با سختی بسیار زیاد آماده پذیرش ۱۴ ماه شدیم، سپری کردن ۱۸ ماه در مذاکرات به دلیل همین نکته بوده است، ما خواستار بیرون شدن اشغالگران خارجی در مدت بسیار کوتاهی هستیم، از همین‌رو حتی اجازه یک روز تمدید را اضافه‌تر از مدت معین در توافق‌نامه نمی‌خواهیم و آنها به هیچ وجه حق انجام چنین کاری را ندارند.

نکته مهم دیگر در اینجا این است که مذاکرات بین الافغانی مسئله داخلی مردم افغانستان است و هیچ ارتباطی با ایالات متحده ندارد، بنابر این آنها باید مراقب وعده‌های خود باشند و به اشغال خود پایان دهند، پس از به پایان رسیدن اشغال افغان‌ها فرصتی به دست خواهند آورد و به توافق خواهند رسید و اگر ایالات متحده حضور خود را در اینجا دوام بدهد، اداره کابل می‌خواهد خواسته های نامشروع خود را بر ملت مظلوم تحمیل کند و این منجر به جنگ بزرگی می شود، بنابر این ایالات متحده باید به توافق‌نامه عمل کند و به نیت خاتمه دادن به جنگ، تمام نیروهای خود را تا مدت معین بیرون کند و اشغال را خاتمه بدهد، امارت اسلامی به آنها تضمین می‌دهد که سرزمین افغانستان بر علیه آنها استفاده نخواهد شد.

برای حل‌شدن مسائل داخلی افغانها گفتگوهای بین الافغانی را به‌پیش می‌برند که در نتیجه آن یک نظام جامع تشکیل خواهد شد، که شامل همه افغانها می‌شود و صلح را تضمین می کند.

شریعت: تعامل اداره کابل در مورد حاکمیت صلح چیست؟

ذبیح الله مجاهد: تا این لحظه تعامل اداره کابل بسیار تأسف‌آور است، تنها تلاش آنها از ابتدای مذاکرات جلوگیری از امضای توافق‌نامه دوحه بود، اما آنها از این‌رو در تلاش‌های شان ناکام شدند که ما در دوحه ارتباط حضوری با ایالات متحده را داشتیم، و همچنان ایالات متحده به هر صورت می خواست که توافق‌نامه را امضا کند، پس از این توافق اداره کابل موانع ممکن را ایجاد کرد، تأخیر در آزادی ۵۰۰۰ زندانیان، ایجاد موانع در برابر آزادی زندانیان باقی‌مانده، داخل کردن بحث های بی‌‌معنی در آجندا و ضایع کردن فرصت را به طور فراوان مهیا کردند.

در حال حاضر رئیس ارگ، معاونان او و بیشتر مقامات اداره کابل زمانی که صحبت می کنند دامن به آتش جنگ می‌زنند، از زور صحبت می‌کنند، با واردساختن فشار و راه‌اندازی عملیات هشدار می‌دهند که مقصد واضح‌شان متوقف کردن روند جاری مذاکرات است، که نتیجه‌اش بدتر شدن وضعیت کنونی می‌باشد، زیرا این افراد در پی دوام قدرت خود هستند و سعی می‌کنند ایالات متحده به خاطر حفاظت‌شان در اینجا حضور داشته باشد، اما این فکرشان اشتباه است زیرا افغانها خواهان پایان اشغال و ایجاد یک حکومت ناب اسلامی هستند و ان شاءالله به این هدف شان می‌رسند.

به محض اینکه مشکلات با ایالات متحده به پایان برسند و ما از آنها کنار برویم، افغان‌ها مشکلات داخلی خود را خودشان حال می‌کنند چه کسی دوست داشته باشد یا نه، صلح و ثبات به کشور می آید این تصمیم ملت است. اکنون همه احزاب سیاسی در افغانستان علیه اداره کابل برخواسته اند.

شریعت: در حال حاضر گفتگوهای بین الافغانی در کدام مرحله هستند؟ و به چه روش پیش می‌روند؟

ذبیح الله مجاهد: مذاکرات یک سلسله‌ی است که در حال حاضر جاری می‌باشد، مراحل زیادی را پشت سر گذاشته و مراحل زیادی نیز تازه فرا می‌رسند، اما خبر خوب این است که هر دو طرف توافق کرده اند که مذاکرات را ادامه دهند، از جانب ما یک تیم تمام عیار و صاحب اختیار انتخاب شده و در آنجا حضور دارد و آنها تمام تلاش خود را برای ادامه دادن به مذاکرات انجام می‌دهند تا روند جاری مذاکرات غیر ممکن نشود، اگر چه اکنون ضعف اندکی در مذاکرات وجود دارد، اما این چیز عجیبی نیست در جریان مذاکرات همیشه همچین مواردی رخ می‌دهند ما امیدواریم که روند دوباره سریعتر شود و تصمیمات خوبی گرفته شود.

شریعت: در تاریخ ۲۵ جنوری سازمان بین المللی کشورهای اسلامی اعلام کرد که امارت اسلامی به کنفرانس آینده دعوت خواهد شد و در مورد مسائل مربوط به افغانستان بحث خواهد شد، موضع شما در این باره چیست؟

ذبیح الله مجاهد: وقتی که به ما دعوت مستقیم و رسمی از طرف سازمان مذکور داده شود، آن را مورد بررسی قرار می‌دهیم و تصمیم می گیریم که برویم یا نرویم، اما تا اکنون چنین موضوعی آشکار نشده است، اگر آجندای کنفرانس روشن و واضح شود و ما بدانیم که این کنفرانس به نفع افغانها است، به طور یقینی شرکت خواهیم کرد.

شریعت: اخیراً دو هیئت عالی رتبه امارت اسلامی از ایران و روسیه بازدید کرده اند، اهداف و مقاصد این دیدارها چیست؟

ذبیح الله مجاهد: سفرها به ایران و روسیه بخشی از مواردی هستند که ما آنها را به عنوان بهترین راه برای ایجاد روابط خوب و حل و فصل اختلافات افعانستان با سایر کشورها می‌دانیم، این سفرها به منظور ایجاد احترام و اعتماد متقابل، رفع ابهام در برخی از موارد و از بین بردن اضطراب و تشویش می‌باشند.

ما با ایالات متحده توافق کرده ایم، اشغال رو به پایان است، بنابر این ما سعی می کنیم که هیچ کشوری از آینده افغانستان در اضطراب نباشد، کشورهای همسایه ما در سوء تفاهم نباشند، و تا آنجایی که می توانند برای حل مشکل افغانستان کمک کنند باید از حالا آغاز کنند.

همچنان میلیون‌ها مهاجر ما در ایران زندگی می‌کنند، ما با ایران مرز مشترک داریم، مشکلات مربوط به این موارد وجود دارند، گاهی اوقات در آنجا بدون ضرورت فیرها می‌شوند، مردم در این مرزها به شهادت می رسند، در سرحدات مذکور افغانان ما خیلی رنج و مشقت می‌بینند، به افغان‌های مقیم ایران رنج‌های زیادی وارد می‌شوند، همه این مشکلات و نگرانی‌ها پیش روی ما بوده و هدف ما این بود که با دولت ایران بحث بکنیم، درباره مسائل مهم با ایران صحبت کنیم و در مورد اقتصاد و تجارت گفتگو داشته باشیم.

همچنان هدف از سفر به روسیه بهبود روابط ما با روسیه، جلوگیری از سوء تفاهم در مورد یکدیگر، احساس خطر نکردن از یکدیگر و کمک به همدیگر هنگام نیاز بود، تا در زمینه‌های تجارتی به افغانها تسهیلات ایجاد شوند، اگر هیچ چیز دیگری نباشد، حداقل بر علیه ما اقدام نکنند مانند آنچه در طی بیست سال گذشته بر علیه ما انجام شده است.

ما می‌خواهیم تمام تبلیغات منفی خاتمه پیدا کرده و یک ذهنیت مثبت ایجاد کنیم.

ملت افغانستان به روابط خوب با کشورهای خارجی نیاز دارد، ما می خواهیم روابط تجارتی، دیپلماتیک و مدنی خود را با هر کشور حفظ کنیم و به همدیگر از احترام متقابل کار بگیریم.

 شریعت: از توجه شما جهان سپاس.

ذبیح الله مجاهد: از شما نیز متشکرم.