شخصیت شهید منصور صاحب از دیدگاه من

نویسنده: داکتر حبیب الله هلال من به کتابخوانی علاقه وافر دارم و همیشه در ایام مکتب اوقات فراغت خود را با مطالعه کتب مختلف پُر می کردم، این کتابخوانی سبب شده بود که اکثر شخصیت های تاریخی و شهیر اسلام و منطقه را مثل بزرگان و متنفذین قریه بشناسم و این برایم به مثابه یک […]

نویسنده: داکتر حبیب الله هلال

من به کتابخوانی علاقه وافر دارم و همیشه در ایام مکتب اوقات فراغت خود را با مطالعه کتب مختلف پُر می کردم، این کتابخوانی سبب شده بود که اکثر شخصیت های تاریخی و شهیر اسلام و منطقه را مثل بزرگان و متنفذین قریه بشناسم و این برایم به مثابه یک ذخیره معلوماتی شده بود. از اینرو تا حال تقریبا این طرز فکر در من موجود است که بیشترین شوق من شناخت شخصیت های تاثیر گذار و شهیر کشور است. یکی از شخصیت های معاصر که تاریخ در آینده صفحات ویژه یی درباره اش اختصاص خواهد داد، امیرالمؤمنین ملا اختر محمد منصور صاحب است. شهید ملا اختر محمد منصور صاحب نیز یکی از شخصیت های تاثیر گذار و تاریخ ساز در بنیانگذاری و رهبری امارت اسلامی بود. شخیصتی که شاید بعضی ها بخاطر تعصبات و زد و بندهای سیاسی، نظامی و قومی نمی خواهند، در موردش تحقیق کرده و یا بیشتر بدانند اما تاریخ این کار را خواهد کرد، تا لیاقت و استعداد حقیقی و درونی که در یک چنین شخصیت بزرگ برای اداره و رهبری یک ساختار و نظام نهفته بود، نمایان نموده و به جهانیان بشناساند.

شخصیت ها زمانی شناخته و تشهیر می شوند که با کامیابی و موفقیت آزمون و امتحان بزرگی را پشت سر بگذارند اما مواجه شدن با چندین آزمون سخت و چالش های متعدد در یک مقطع زمانی و مدیریت و اداره درست همه برای هر شخصیتی ناممکن است و این دقیقا چیزی است که شخصیت های تاریخ ساز و نابغه ها را از دیگران متمایز می نماید.

برای من که پس از شروع اشغال آمریکا به روند جهادی و متعاقب آن به جریان سیاسی و نظامی کشور پیوستم و تا امروز در خدمت این نظام و ساختار هستم، خاطرات زیادی از همراه و همکلام بودن با بسیاری از بزرگان را داشته ام، اما شهید منصور صاحب شخصیتی بسیار بالاتر از مسئولیت و مقامش بود که لله الحمد به دیدار و ملاقات با او مشرف شده ام.

شهید منصور صاحب از شروع زندگی جهادی خود که با اشغال قشون سرخ جماهیر شوری آغاز گردید تا رهبری امارت اسلامی همیشه قله تکامل و پیشرفت را پشت سر گذاشته و خود را به شخصیت و رهبری نابغه، ممتاز و بی مثال تبدیل کرد. بر اساس همین لیاقت و شایستگی که داشت به ترتیب از مسئولیت جهادی ولایت قندهار، میدان هوایی قندهار، به قومندان عمومی نیروهای هوایی، وزیر ترانسپورت و هوانوردی، مشاور امیرالمؤمنین، عضو شورای رهبری، نائب امیرالمؤمنین و پس از آن به حیث امیرالمؤمنین انتخاب شد.

در فراز و نشیب های روند جاری جهاد و مقاومت علیه اشغال آمریکا، امارت اسلامی آزمون ها و دشواری های سخت و شکننده یی را پشت سر گذاشت که هریک از این صعوبت ها به تنهایی کافی بود که این مدیریت و اداره لرزنده را با انهزام و شکست مواجه کند. اشغال افغانستان از سوی ابرقدرت جهان و ائتلافیون صلیبی امر ساده یی نبود که بتوان برای تغییر و شکست هزم آهنین آنها به پا خواسته و تداوم مبارزه داد. اما این ملت که همیشه در ادوار تاریخ ثابت نموده در زیر چتر و رهبری شخصیت های بزرگ، به سرمنزل مقصود و قلعه فتح رسیده اند.

این بار نیز جهاد بر ضد اشغالگران شروع شده بود، روند جهاد و مقاومت در حال وسعت و گسترش بود و اما آنچه که نامیسور می نمود مدیریت و اداره این سیل عظیم، گسترده و از هم پاشیده با شرایط خطرناک و شدید فضای حاکم بود. کشورهای اشغالگر و حامیان در صدی آنها اجلاس های متعدد و پشت سر هم تشکیل می دادند و استراتژی های گوناگون برای تغییر روند موجود می گرفتند. صدها هزار عسکر افغان تربیه و آموزش داده شده، آماده پیکار بودند. مازاد بر صد هزار عسکر خارجی، سی هزار نیروی ورزیده و تازه نفس به افغانستان گسیل گشته و برای شناخت اراضی و معرفت جواجع همه روزه گشتزنی گروهی داشتند. مسئولین امارت اسلامی در جریان نبردها، عملیات ها و چاپه ها شهید و دستگیر می شدند. نبود منابع مالی و اقتصادی کافی روند جاری مقاومت و جهاد را با رکود مواجه می نمود.  در کنار تهدیدات لحظه یی نظامی زمین و هوا، دشمنان با تبیلغات وسیع و استفاده از منابع پهناور استخباراتی مجاهدین و امارت اسلامی را زیر فشار سنگین گذاشته بودند. از سویی نیز برای انشعاب، تقسیم و تجزیه این بنیان مرصوص عملا راهکاری عمیق و شگرف به کار انداخته شده بود. در مجموع پلان ها طوری طرح ریزی و آماده شده بودند که موفقیت آنرا یقینی می نمود. از اینرو اشغالگران با افتخار اعلام نمودند که سال ۲۰۱۴ سال خروج قوت های خارجی خواهد بود، تا آنزمان افغانستان دیگر آرام و ساکن خواهد شد و همه قیام های کنونی جاری خاموش و از بین برده خواهند رفت. افغانستان دیگر  افغانستان فراموش شده نبود بلکه حال در نتیجه حجم وسیع تبلیغات دشمنان در محراق توجه جهانیان قرار داشته و کشورهای اشغالگر تصمیم قاطع برای خاموش کردن قیام ملی طالبان داشتند. در دنیان بیرون نیز امارت اسلامی با انحطاط و انزوای کامل روبرو بود.

شهید منصور صاحب نسبت به دیگر رهبران امارت اسلامی در شرایط بسیار حساس و بحرانی به قیادت این قیام و حرکت قوی ملی انتخاب شد، جدای از مسائل بیرونی فوق الذکر، ساختار در داخل نیز با مسئله یی بغرنج مواجه بود، دو تن از رهبران مقتدر امارت اسلامی یکی پس از دیگری سوی گرفتار و زندانی شده بودند که یکتن از آنان در همان زندان به شهادت رسانده شد و دیگری در سرنوشتی نامعلوم قرار داشت. فراتر از این امارت اسلامی در یک شرایط بسیار سخت، مالی، نظامی، تشکیلاتی و اجتماعی قرار داشت. همزمان با گسترش دامنه جنگ ضرورت به امکانات و وسایل بیشتر می شد که از لحاظ مالی به بودیجه بیشتر ضرورت بود و با وسعت ساحه کنترول و تصرفات به نظم و انضباط، هماهنگی و روابط بر وقت و دقیق نیز ضرورت بود که می توانست با عملکرد نادرست و تاخیری تاثیر مخرب و بنیانکن بر پیکر امارت اسلامی داشته باشد. همچنین به تشکیلات بیشتر و روابط اجتماعی بهتر ضرورت بود.

شهید منصور صاحب در چنین یک مقطع زمانی سخت، به رهبری امارت اسلامی انتخاب گردید. او که قائدی دانا، مدبر، چاره اندیش و کاردان بود، با درایت و فراست کامل شروع به مدیریت و اداره امور نمود. که در مدت بسیار کم و زمانی کوتاه توانست روند جهاد جاری را به شکل درست آن قیادت، اداره و مدیریت کند. که از جمله به تعدادی از کارهای مهم و اساسی ایشان به شرح ذیل می توان اشاره کرد:

  • ایجاد تشکیلات منظم نظامی از گروپ شروع به ترتیب دلگی، محاذ، قطعه، حلقه و زون.
  • ایجاد معسکرات نظامی برای تعلیم، آموزش و تربیه مجاهدین نظامی
  • ایجاد کانال ها و شبکه هایی مخفی برای نفوذ به داخل صفوف نظامی، استخباراتی و اداری دشمن برای یافتن نقاط ضعف و خالیگاها برای ضربه زدن بر پیکر دشمن با انجام حملات مرگبار و کشنده
  • ایجاد واحدهای اداری به شکل کمیته و کمیسیون های مختلف برای تنظیم امور گوناگون که هریک از این واحدهای اداری حیثیت وزارت ها و ادارات مستقل را داشتند، و به هریک در محدوده کاری خود صلاحیت و اختیارات کامل پیشبرد امور محوله داده شد. از مهمترین آنها براساس ضرورت وقت ایجاد کمیسیون دعوت، ارشاد و جلب و جذب برای جذب افراد و منسوبین دشمن، ایجاد کمیسیون سمع شکایات و جلوگیری از تلفات ملکی بود.
  • تدوین لوائح و طرزالعمل های کاری برای هریک از ادارات و کمیسیون ها
  • پیدا کردن کانال های اقتصادی و مالی برای پیشبرد امور اداری و نظامی
  • ایجاد روابط دیپلوماتیک با کشورهای مختلف دنیا که برای این کار خودش تمام خطرات تردد و سفر را بدوش گرفته و به سفرهای دیپلوماتیک به کشورهای مختلف دنیا شروع نمود.
  • ایجاد دفتر سیاسی و نمایندگی امار اسلامی در شهر دوحه قطر

شهید منصور صاحب مدیریت همه امور فوق را بدوش گرفت و در مدت کوتاهی نتایج ملموس و مثبت آن پدیدار شد.

در داخل کشور، علی الرغم روحیۀ تهاجمی دشمن، نقاط ضعف و خالیگاهای دشمن مشخص گردیده و حملات مرگباری بر مراکز سوق و اداره و قرارگاه های نظامی دشمن انجام شد. مجاهدین روحیه تهاجمی پیدا نموده و حملات و عملیات های جبهه یی آغاز کردند. ساحه کنترول و تسلط مجاهدین گسترش یافت و روند فعالیت و خدمات رسانی ادارات و کمیسیون های دیگر امارت اسلامی شروع گردید.

در بیرون از افغانستان نیز سفرهای متعدد و مخفی شهید منصور صاحب زمینه را برای روابط و تماس با کشورهای مختلف دنیا فراهم نموده، منابع مالی و اقتصادی برای امارت اسلامی به وجود آورد و در نتیجه فشار بیرونی و انزوای سیاسی امارت اسلامی کاهش یافته و زمینه برای ایجاد دفتر سیاسی قطر و سفرهای هیئت سیاسی و نمایندگان امارت اسلامی از آنجا به کشورهای مختلف از جمله جاپان، فرانسه، ناروی، جرمنی و شماری از کشورهای آسیای میانه فراهم گردید. بدین ترتیب ساختار امارت اسلامی از یک حرکت قیام ملی در داخلی به نظام کامل سیاسی و نظامی در سطح حکومتداری تبدیل شد. که در نتیجه این دستاوردها، همه تابیده ها و بافته های دشمن شکست خورد، سال ۲۰۱۴ فرا رسید، اما جنگ نه اینکه خاموش نشد، بلکه به اوج خود رسیده و ساحه تسلط و کنترول امارت اسلامی از جنوب، و شرق به شمال و غرب گسترش یافت. ازیاد عساکر، کثرت حملات و عملیات ها، تبلیغات وسیع شبانه روزی، راه به جایی نبرده و شکست امپراطور و غول هسته یی در اذهان متصور گردید. اینجا بود که اشغالگران در فکر راهکاری تازه شدند.

دشمنان قسم خورده نظام اسلامی درک نمودند که با ادامه روند جاری، امارت اسلامی به زودی به بهترین جایگاه مقصود خواهد رسید از اینرو برای از بین بردن ایشان تصمیم قاطع گرفته و با توصل و تمرکز به منابع معلوماتی و استخباراتی در پی شهادت ایشان برآمدند.

شهید منصور صاحب بیشتر در مناطق دور دست و غیر مزدحم بودوباشد داشت و اکثرا در ده هات و قریه جات در مناطقی بین ولایت هلمند و نیمروز بحیث یک گروپ مجاهدین زندگی می کرد. تعداد انگشت شمار مجاهدین مخلص با او همراه بوده و خود را یک گروپ مجاهدین و از اندیوال های یک دلگی مشر منطقه و محل معرفی می کردند.  افراد خاص را برای مکاتبه با خود بهمراه داشت و بعضا برای معلومات و روابط به ساحات تحت پوشش شبکه های مخابراتی می رفت و از طریق شبکه های اجتماعی با دیگران در رابطه می شد. که متاسفانه وسعت منابع جاسوسی و استخباراتی دشمن ایشان را که در حال سفر در منطقه مرزی بین منطقه ریگستان ولایت قندهار و نوشکی بلوچستان بود، شناسایی کرده و هدف حمله طیاره بدون سرنشین قرار دادند.

امیر المؤمنین ملا اختر محمد منصور – تقبله الله – به روز شنبه ۱۴ شعبان المعظم سال ۱۴۳۷ هجری قمری مصادف با اول جوزای سال ۱۳۹۵ خورشیدی در دشت های سوزان و ریگ های گرم منطقه با لبانی خشک جام رفیع شهادت را که مدت ها در آروزی آن بود، نوش جان نمود. او رفت اما با رفتنش امت را به گلیم غم نشاند، شخصیتی مدبر، کارکن، خدمتکار که امت مثالش را نخواهد یافت.

شهید منصور صاحب بحیث یک رهبر شایسته، مدیر کاردان، نظامی برجسته و دیپلومات ورزیده در جریان شش سال توانست امارت اسلامی را از یک حالت لرزنده و جنبنده به یک ساختار قوی و پایدار نظامی و سیاسی تبدیل کند. که در این جریان خدمات ارزنده در کارنامۀ خود ثبت نمود.

کارنامه های او بحیث یک رهبر موفق :

در چند سال نیابت و رهبری امارت اسلامی به خوبی توانست این مسئولیت خطیر را به شکل احسن آن به انجام برساند.

شهید منصور صاحب جهاد و مقاومت را طوری رهبری و هدایت کرد که همان سال یعنی سال ۲۰۱۰ خونین ترین سال برای اشغالگران خارجی بود.

حفر تونل و رهایی بیش از یک و نیم هزار از زندانیان محبس در قندهار در وقت مسئولیت ایشان بر قندهار صورت گرفت

شهید منصور صاحب توانست در مدت ۲ سال پس از وفات امیرالمؤمنین ملا محمد عمر نیز راز وفات او را مخفی بدارد و تمام استخبارات غربی و منطقه متوجه این نقطه نشدند. و امور پیشبرد امارت اسلامی نیز به نحوۀ نورمال آن به پیش برده شد.

ایشان برای شش سال از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶  توانست این تحریک قیام ملی به پا خواسته را به یک قوت نظامی قوی و نظام اداری منظم تبدیل کند. ساختار مستحکمی که ایشان بنیاد آن را با یک یک خشت، مستحکم نمود، ان شاء الله تا آینده ها استوار خواهد ماند.