جهاد معاصر افغانستان از نگاه شریعت/ در پاسخ به شیخ احمد الریسونی/ بخش ۱

مفتی عبدالله رشاد افغانی / ترجمه حبیب زاده جهاد در برابر امریکایی‌ها، آزاد ساختن کشور خود از آن‌ها، نجات دادن مسلمانان مظلوم از شر و فتنه آن‌ها و رهانیدن نسل آینده از غلامی و ارتداد، جهاد دفاعی و فریضه هر مسلمان است. ملت ما نزده سال کامل مورد تهاجم و اشغال کافران مستبد جهان قرار […]

مفتی عبدالله رشاد افغانی / ترجمه حبیب زاده

جهاد در برابر امریکایی‌ها، آزاد ساختن کشور خود از آن‌ها، نجات دادن مسلمانان مظلوم از شر و فتنه آن‌ها و رهانیدن نسل آینده از غلامی و ارتداد، جهاد دفاعی و فریضه هر مسلمان است.

ملت ما نزده سال کامل مورد تهاجم و اشغال کافران مستبد جهان قرار گرفتند، کشته شدند، شکنجه شدند و به ترک خانه و قریه واداشته شدند. جان، مال و آبروی شان در کشور خود مصون نبود. وحشت‌های گوناگون بر آن‌ها آزموده شد. از بگرام و پلچرخی تا گوانتانامو زندان‌ها ازان‌ها پر شد. مراسم غم و خوشی، مسجد و مدرسه و اماکن عام المنفعه بسیار بی‌رحمانه بمبارد شد. زنان و کودکان ما در عملیات‌های وحشتناک شب‌هنگام شهید و زخمی شدند. مردم مظلوم افغانستان در برابر این همه مظالم با دستان‌خالی مبارزه نمودند و به نصرت خداوند متعال و فداکاری‌های بی‌دریغ مجاهدین، اینک فرعون معاصر جهان از شعار انا ربکم الاعلی به آمنت برب موسی و هارون تنزل داده‌است.

علامه زحیلی رحمه الله تعالی می‌گوید: ویبقى الجهاد فرض عین إذا تعیّن بغلبه العدو على قطر من الأقطار، فیجب حینئذ على جمیع أهل تلک الدار أن ینفروا ویخرجوا إلى الجهاد خفافا وثقالا، شبانا وشیوخا، کلّ على قدر طاقته، یخرج الابن بغیر إذن أبیه، ولا یتخلف أحد یقدر على الخروج. فإن عجز أهل تلک البلده عن القیام بدحر العدو، کان على من قاربهم وجاورهم أن یخرجوا لتحقیق الهدف المرجو، فالمسلمون کلهم ید واحده على من سواهم، حتى إذا قام هؤلاء بدفع العدو سقط الفرض عن الباقین.

ولو قارب العدو دار الإسلام، ولم یدخلوها، لزم المسلمین أیضا الخروج إلیه، حتى تعلو کلمه الله، وتصان البلاد، ویخزی العدو. التفسیر المنیر للزحیلی ۲۲۵/۱۰

امریکایی ها در نزده سال گذشته برای کوبیدن افغان‌ها هر حربه‌ای را به‌کار بردند. فشارهای سیاسی، اقتصادی و مذهبی وارد کردند. اما خداوند متعال طبق وعده و سنت خود مسلمانان مظلوم را نصرت نمود و دشمن را با شکست مواجه ساخت. مهم ترین بخش پالیسی امریکا فشار مذهبی بود. زیرا قیام افغان‌ها صبغه مذهبی داشت. به تاریخ ۱۸ مارچ ۲۰۱۸ میلادی، جنرال نیکولسن فرمانده آن وقت نیروهای امریکا و ناتو در افغانستان در سخنرانی خود در میدان هوایی بگرام درین مورد چنین گفته بود:

در جریان سال جاری میلادی، فشارهای اجتماعی، مذهبی و سفارتی بر طالبان افزوده می‌شود، تا به صلح آماده شوند.

درین سلسله، آن ها از برخی علما هم کار گرفتند. برای کمرنگ ساختن جهاد افغان‌ها نشست‌های مکرری در اندونیزیا، جده و کابل دائر کردند و بر خلاف جهاد و مقاومت فتوی‌ها صادر کردند.

وضعیت و حیثیت افغانستان کنونی:

پس از پیمان پایان اشغال بین امارت اسلامی و ایالات متحده امریکا، مجاهدین بر اساس تعهدات خود جواز شرعی برای حمله بر امریکایی‌ها ندارند. زیرا مسلمانان بر وفا بالعهد مکلف هستند. خداوند متعال فرموده است: یَاأَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ – المائده: ۱

بر اساس پیمان پایان اشغال، اشغال‌گران از افغانستان کاملا خارج می‌شوند و در امور داخلی و پالیسی خارجی افغانستان مداخله نمی‌کنند.

اما امریکا و ناتو هنوز هم با اداره کابل تعهدات دارند و دوشادوش اداره کابل بر ضد مجاهدین حملات هوایی انجام می‌دهند و در هلمند، تخار، قندوز و دیگر ولایت‌ها از غلامان شان به قاطعیت دفاع می‌کنند. دیروز ناتو اعلان کرد که ما به اصطلاح با دولت افغانستان تا سال ۲۰۲۴ میلادی به کمک‌های خود دوام می‌دهیم. بریتانیا هم اعلان کرد که برای دولت افغانستان به هدف مبارزه بر ضد تروریسم ۹۸ ملیون دالر می‌دهد و ظاهر است که هدف آن‌ها از تروریسم گروه‌های جهادی است. از سوی دیگر اشرف غنی هم در پارلمان گفت: امریکایی‌ها به همرای ما معاهده دارند، از ما پشتیبانی می‌کنند و همین اکنون در هلمند و دیگر مواضع ما را کمک می‌کنند. امریکایی‌ها نیز بارها گفته اند که ما اهداف خود را به دست آوردیم، اکنون دولت افغان از اهداف ما محافظت می‌کند. بنا برین نیازی به حضور ما نیست.

مطلب این همه تفصیل اینست که امریکایی‌ها بر اداره کابل به این هدف سرمایه‌گذاری می‌کنند که اهداف آن‌ها را دنبال و در برابر مسلمانان و مجاهدین بجنگند. امریکایی‌ها اگر از لحاظ فزیکی شکست خورده‌اند، اکنون کوشش دارند شکست خود را توسط اداره کابل جبران کنند و در برابر کسانی که نزده سال بر ضد اشغال‌گران مبارزه کردند به‌کار ببرند. با در نظر داشت این واقعیت‌های زمینی، به وضاحت گفته می‌توانیم که اداره کابل از همکاری با اشغال‌گران و جنگیدن در برابر مسلمانان دست بردار نشده‌است و هنوز هم پالیسی اشغال‌گران در برابر مسلمانان را عملی می‌کنند و مانع بزرگی در برابر نظام اسلامی هستند. بنا برین ما گفته می‌توانیم که اشغال در افغانستان عملا پایان نیافته و پس از پیمان نیز هر کسی‌که اشغالگران را کمک می‌کند، اوامر آن‌ها را بجا می‌آورد و در برابر نظام اسلامی حائل واقع می‌شو‌د، هنوز هم حکم مناصره الکفار علی المسلمین را دارد. حکم کمک کننده کافر محارب در نص صریح آمده است.

خداوند متعال فرموده است: یاأَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَهً مِنْ دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَاعَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ – آل عمران: ۱۱۸

ترجمه : ای مؤمنان مگیرید کسی را دوست غیر از خودتان، کوتاهی نمی‌کنند در خرابی شما. دوست دارند رنج شما را، به‌تحقیق آشکارا شده دشمنی از دهان‌های شان، و آنچه پنهان کرده‌است سینه‌های شان کلان‌تر است. به‌تحقیق بیان کردیم به شما نشانه‌ها را، اگر شما عاقل هستید.

علامه شیخ عبدالعزیز بن باز رحمه الله می‌گوید : أما الکفار الحربیون فلا تجوز مساعدتهم بشیء، بل مساعدتهم على المسلمین من نواقص الإسلام لقول الله عز وجل: ومن یتولهم منکم فإنه منهم.

اداره کابل را اگر از زاویه دیگری ببینیم، فسادهای اداری، اقتصادی و اخلاقی به اوج خود رسیده است و هنوز هم کما فی السابق افغان‌ها را می‌کشد و مساجد و مدارس را بمبارد می‌کند. به تازگی مسجدی را در تخار بمبارد کرد و بیش از ده تن اطفال منطقه را که برای درس آمده بودند به شهادت رساند و استاد را هم زخمی کرد. همین امشب یکبار دیگر بر خانه‌ای بمبارد کرده و ۶ تن مسلمانان بی‌گناه را به شهادت رسانده است. ما اوضاع و حقایق زمینی افغانستان را به‌چشم خود مشاهده می‌کنیم. اداره‌ای که نزده سال در خدمت کافران مانده و هنوز هم در خدمت شان است و فساد آن نیز رکورد جهانی ثبت کرده‌است، آیا افغان‌ها شرعا به اطاعت از چنین اداره ظالم ملزم دانسته می‌شوند؟ هرگز نه.

اداره کابل که به جرائم بزرگ گرفتار و بر علیه یک دولت شرعی که زیر عنوان امارت اسلامی قائم بوده از کافران دفاع کرده و هنوز هم در برابر نظام اسلامی حائل واقع شده است، هرگز دولت شرعی یا نظام شرعی نیست.

ادامه دارد…..