۸ مارچ و حقیقت پنهان در شعارهای حمایت از زنان

امسال نیز همانند سال‌های دیگر، مدعیان دروغین حمایت از حقوق زنان، به مناسبت ۸ مارچ که آن را روز زن نامیده‌اند، در کشورهای مختلف گرد هم آمده و سخن از حمایت و پشتیبانی از حقوق زنان را مطرح نمودند.

پیشینه این روز به سال ۱۹۰۸ میلادی برمی‌گردد؛ زمانی که برای اولین بار روز جهانی زن در تاریخ ۸ مارچ همان سال به صورت عملی مطرح شد، در این روز، حدود ۱۵۰۰۰ زن در نیویورک به خیابان‌ها آمدند و اعتراضاتی را به منظور بهبود شرایط کاری، کاهش ساعات کاری و حقوق برابر با مردان برگزار کردند؛ این حرکت به شکلی نمادین، به روز جهانی زن تبدیل شد.

این تظاهرات برای بهبود شرایط کاری و کاهش ساعات کاری، زمانی در جامعه غربی توسط زنان برگزار می‌شد که در جوامع اسلامی، زنان مسلمان در بهترین حالت ممکن قرار داشته و از تمام حقوق حقهٔ‌شان طبق تعالیم گران‌سنگ اسلامی برخوردار بودند؛ زیرا در جامعه اسلامی، برخلاف دنیای کفر، تامین هزینه‌های زندگی بر دوش مردان نهاده شده، نه زنان!

اکنون بعد از گذشت بیش از صدسال از آن روز، ماهیت واقعی هشت مارچ به طور کلی تغییر یافته و علی‌رغم وضعیت بحرانی زنان در غرب، هیچ توجهی به مشکلات عدید آنان نمی‌شود، اما در مقابل، دشمنان اسلام از این روز همچون فرصتی برای تبصره‌های زهرآگین‌شان علیه نوامیس امت اسلامی کار گرفته و همه‌ساله در چنین روزی جلسات و گردهمایی‌های زیادی را پیرامون وضعیت زنان در جوامع اسلامی برگزار می‌نمایند.

این نشست‌ها و گردهمایی‌های متعدد با شعار دروغین حمایت از حقوق زنان، در حالی برگزار می‌شوند که آمار شهدای زن بر اثر وحشی‌گری‌های رژیم صهیونسیتی با حمایت قاطع غرب و در راس آن آمریکای طاغوت، طی یک‌ونیم سال در غزه، به بیش از ده‌هزار فرد رسیده است.

در سودان نیز تعداد قربانیان زن، به بیش از هزاران نفر رسیده، اما هیچ صدایی برای حمایت از آن‌ها، از جانب مدعیان دروغین حمایت از حقوق زنان شنیده نمی‌شود؛ وضعیت اسف‌باری که نقاب از چهره سیاه این افراد برداشته و ماهیت واقعی این نشست‌های نمادین‌شان را بر ملا نموده است.

از سوی دیگر، از زمان روی‌کارآمدن امارت اسلامی، نهادهای به ظاهر حقوق بشری و مدافعین پوشالی حقوق زنان، همه‌ساله با برگزاری نشست‌هایی به مناسبت این روز، از اتلاف حقوق زنان در افغانستان سخن گفته و خویشتن را مدافع حقوق زنان افغان می‌نامند؛ حال آنکه همین افراد طی بیست‌سال اشغال افغانستان توسط آمریکا و حملات مرگبار نیروهای خارجی در این سرزمین که منجر به شهادت هزاران زن مسلمان گردید، مهر سکوت بر دهان زده و هیچ صدایی از سوی آنان بلند نمی‌شد.

اکنون که ملت افغانستان از یوغ اشغال‌گران رها شده و حقوق‌ تمام اقشار جامعه افغانی، اعم از زن و مرد و پیر و جوان تامین گردیده، چهره‌های خودفروخته و فریفته غرب، گردهم آمده و حرف از حقوق زنان در جامعه افغانی به زبان می‌آورند؛ ادعایی که جعل و تزویر آن، نه تنها برای مردم افغانستان، بلکه برای جهانیان نیز هویدا شده و هیچ‌ صاحب خردی بار دیگر فریب این شعارهای پوشالی را نخواهد خورد.