یادداشت

یاد آن راد‌مردان تاریخ‌ گرامی‌ باد

اول اینکه ملت افغانستان، سه امپراتوری را به زانو درآورده است و این امر بدون شک از شجاعت و قهرمانی بی‌نظیر این ملت سرچشمه می‌گیرد. هر غول جهانی که با دب‌دبه‌ وکب‌کبه وارد این سرزمین شد، شرم‌سارانه آن را ترک کرد.

امروز مصادف است با صدو‌پنجمین سالگرد استرداد استقلال کشورمان. به این مناسبت می‌خواهم چند نکته را یادآوری کنم.

اول اینکه ملت افغانستان، سه امپراتوری را به زانو درآورده است و این امر بدون شک از شجاعت و قهرمانی بی‌نظیر این ملت سرچشمه می‌گیرد. هر غول جهانی که با دب‌دبه‌ وکب‌کبه وارد این سرزمین شد، شرم‌سارانه آن را ترک کرد.

ابتدا انگلیس با غرور کاذب خود که می‌گفتند تحت قلمروی آن آفتاب غروب نمی‌کند، به این خاک آمد، اما سرانجام مجبور شد با شکست سنگینی این سرزمین را ترک کند. سپس شوروی که دنیا را قطبی می‌دید و خود را محور این چرخش می‌دانست، به هر نقطه‌ای که می‌خواست هجوم می‌آورد و گمان می‌کرد که هر مانعی را از میان برمی‌دارد. اما سرانجام از این خاک بیرون رانده شد. در نهایت، آمریکا در اوایل دهه‌ی ۲۰۰۱ با غروری بیش‌تر از شوروی و انگلیس به این سرزمین قدم گذاشت. مانند قارون آمد و فرعون‌گونه طغیان می‌کرد، هرکه از فرمان آن‌ها سرپیچی می‌کرد، با توجیه «یا با ما یا با تروریسم» به آن سرزمین حمله می‌کردند و بدترین رفتارهای غیرانسانی و غیر‌اخلاقی را مرتکب می‌شدند. اما این غرور، اکنون رو به نابودی است، ان‌شاءالله.

هدف این‌جاست این سه امپراتور‌ی‌های رزمی همراه با جنگجویان تا دندان مسلح به آبادی سرزمین من و یا زمین‌های اشتغالی تحت حمایت‌شان نیامده بودند اگر کشور من اسلحه گرفت و سر سازیش نکرد و تا آخرین قطره‌ی خون جنگید و برای این امپراتوری‌ها زمینه مساعد نشد به «اصطلاح تعدادی انسان مملوک» که آباد کننده کشور‌هایی بودند که هیچ عکس‌العملی نشان نمی‌دادند مانند کشور‌های آفریقایی گاهی انگلیس و یا فرانسه و گاهی هم اسپانیا و پرتغال به طور مستمر تحت کنترل و حمایت‌شان می‌گرفتند. به همین شیوه شوروی و آمریکا خالی از این نبوغ نبودند وقتی به سوریه و عراق رفتند بجای آبادی شبی‌خون زدند و صدها خانه را ویران ساختند و هزار‌ان جوان را شهید ساختند و بد‌ترین بمب‌های هسته‌ای را استعمال کردند این‌ها سرکش و تروریست نبودند. آنچه آن‌ها می‌خواستند آباد کنند چرا نکرده‌اند؟

پس هدف این امپراتوری‌ها چیزی جز غارت و چپاول ثروت کشور‌های تحت حمایت و از بین بردن قائد‌ها نیک و شخصیت‌های با تجربه نبود.

با این حال قهرمانان، پهلوانان رستم‌گونه با خون و جان خودشان علیه این غارتگران و استثماران تاریخ ایستاد شدند و رزمیدند تا پای این غول‌های تاریخ را از سر زمین‌شان برچیندند و نابودشان کردند. وقتی نابود می‌گویم دقیق همان غول استعمارگر انگلیس به یاد می‌آید که ریشهٔ نابودیش از همین سر زمین شروع می‌شود و با اقبال بلند این رادمردان تاریخ زوال‌شان فرا می‌رسد و اکنون آمریکای یکه‌تاز و غول دنیای امروز شکست‌شان از همین خاک مجاهد خیز شروع شده است و به این شک ندارم بار دیگر این جهان از آلودگی‌های استعماری رهایی می‌یابد و این قارون‌های تاریخ به گودال می‌افتند و جهان رنگ دیگر خواهد گرفت. به همین مناسبت ۲۸ اسد روزی جان‌بازان تاریخ و جان برکفان میهنم را گرامی می‌دارم و راه تمام شهدا و قهرمانان رزم را زنده و جاویدان می‌خواهم.