چه کسانی از ناامنی در افغانستان سود می‌برند

نویسنده: محمد داود اسحاق‌زهی «یوسفی»

در ماه‌های اخیر همزمان با برخی حرکت‌های مخالفان امارت اسلامی درخارج، هم‌وطنان ما در دو ولایت کابل و هرات بدن هیچ گناهی به‌دست افراد کوردل کشته شدند که این عمل، بی‌ربط با تحرکات جنگ‌سالاران در خارج نخواهد بود، شاید مستقیم در آن دست نداشته باشند، اما با تحرکات‌شان زمینه‌ چنین اقداماتی را فراهم می‌کند، بنابراین حرکت‌های این‌چنینی، مشکلی را حل نخواهد کرد، بلکه باعث سوء استفادۀ دشمنان مردم افغانستان خواهد شد، لذا با توجه به گفتار و رفتار مخالفان در گذشته و حال، آنان در پی بحران‌افزایی هستند نه حل آن.

آن‌چه مخالفان به‌دنبال آن هستند، به شرح ذیل می‌باشد:

۱. اختلاف و دو دستگی؛

۲. به‌حرکت درآمدن ماشین جنگ؛

۳. تشدید تحریم‌ها علیه ملت و دولت افغانستان؛

۴. معرفی امارت اسلامی افغانستان به‌عنوان دولتی افراطی و بی‌مسؤلیت؛

۵. اختلاف میان دولت افغانستان و همسایگان؛

۶. تحقق بخشیدن توهمی به‌نام “نسل‌کشی”؛

۷. تضعیف دولت افغانستان.

در شرایط فعلی هر گونه حرکتی که باعث شود ملت ضربه بخورد، بزرگترین جفا در حق ملت است.

بنابراین دامنۀ اختلاف را گستراندن تا منجر به جهت‌گیری‌های مختلف شود و در نتیجه کشور دوباره در دام آتش جنگ داخلی گرفتار شود، خیانتی بس نابخشودنی در حق ملت است.

برای بسیاری شاید این سوال به‌وجود بیاید که از ناامنی افغانستان چه کسانی سود خواهند برد؟ بنظر می‌رسد کسانی‌که امروز در بیرون از کشور به دنبال براندازی هستند بیشترین فایده را ببرند، زیرا در بیست سالی‌که در افغانستان بودند زیر نام خدمت به ملت میلیون‌ها دالر را به جیب زدند و شاهد این مدعا بلند منزل‌ها و زمین‌ها داخل افغانستان و سرمایه‌گذارهای کلانی در خارج است و نیز بیک‌های دالری بود که با خود بردند، امروز نیز

برای رسیدن به همان اهداف‌شان تلاش دارند که دوباره به این موقعیت‌ها برسند.

از این رو بار دیگر می‌خواهند با تکیه بر ملت کار خود را پیش ببرند، لازم بذکر است که ملت آنان را به‌خوبی می‌شناسند. در سالیان درازی‌که خود را همه‌کاره ملت می دانستند چه دستاوردی داشتند؟

از طرفی دولت افغانستان را متهم به دولت دست‌نشانده یا پروسه استخباراتی دانستن، خود نشانه بی‌تدبیری و درک نادرست از ملت و وضعیت افغانستان است.

از ریختن خون ملت بیگناه، از ویران شدن کشور، از آوره شدن مردم به کشورهای دیگر و از فقر مردم جز بدبختی ملت چه چیزی دیگر بدست خواهد آمد؟

امروز اقتصاد کشور در حال رشد است، مسؤلان در وزارت‌خانه‌ها تلاش شبانه‌روزی دارند تا وضعیت معیشتی مردم بهتر شود. مسئولین فعلی با درد مردم آشنا هستند، پروازی نیستند که خود در افغانستان و وزیر و فامیل آنان در خارج باشند.

خانواده‌های آنان در همین مملکت هستند از نزدیک مشکلات را مشاهده و لمس می‌کنند. ساده زیست، در مقابل ملت متواضع و فروتن هستند.

مشکلات یکی پس از دیگری مرتفع می‌شوند که این خود جای امیدواری است.

در آخر لازم می‌دانم که این نکته را اضافه کنم؛ ملت افغانستان باید هوشیار باشند، زیرا دشمنان تلاش خواهند کرد که از هر اهرم و موضوعی استفاده کنند تا مشکلات کشور را چندین برابر نشان دهند و مردم را ناامید کنند. یأس، خود از نشانه‌های شکست یک ملت است.