چرا به آن‌ها خوار‌ج می‌گوییم/بخش ششم

صفت سیزدهم

 

خوارج به اعمال و کردار خود می‌نازند و با اعمال خود نیز تحسین عامهٔ مردم را بر می‌انگیزند. پیامبر اکرم -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- می‌فرماید: «إن فیکم قوما یعبدون یدأبون حتی یعجب بهم‌ الناس وتعجبهم نفوسهم یمرقون من الدین مروق السهم من الرمیه». در آینده اقوامی در میان شما خواهند آمد و آن‌گونه عبادت و کردار زیبا انجام می‌دهند که مردم را به شگفتی وامی‌دارند. آن‌ها به عبادت خود مغروراند و همچون پرتاب تیر از کمان، از دین خارج می‌شوند.

 

یکی از صفات بارز و واضحهٔ خوارج عصر (داعش) و از اسباب سربازگیری و جلب افراد توسط آن‌ها، همین تحقیر عبادت دیگران و ایجاد تشویش فکری و ذهنی برای جوانان کم‌علم می‌باشد.

 

صفت چهاردهم

 

خوارج زمانی ظهور می‌کنند که در بین امت تفرقه و اختلاف به وجود آمده باشد. برای اولین‌بار در زمان حضرت علی و معاویه -رضی‌الله‌عنهما- ظهور کردند و آن‌هم زمانی بود که در شام و عراق، میان مجاهدین اختلاف و تفرقه به وجود آمده بود. در افغانستان هم وقتی وارد شدند که در صفوف امارت اسلامی، با محمدرسول (امیر خودخوانده) بوی اختلاف به مشام می‌رسید.

 

بنابر همین، پیامبر اکرم -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- می‌فرمایند: «یخرجون علی حین فرقه من الناس» هنگامی که میان مردم جدایی و اختلاف بیفتد، خوارج ظهور می‌کنند. امام نووی -رحمه‌الله- می‌فرماید: «أی فی افتراق الناس وفرقتهم وهو الافتراق الذی کان بین معاویه وعلی -رضی الله عنهما-» یعنی منظور از زمان جدایی و اختلاف، همان اختلاف میان حضرت علی و معاویه -رضی‌الله‌عنهما- می‌باشد.

 

صفت پانزدهم

 

از بدعت‌های خوارج، حکم‌دادن سریع‌شان به خروج مردم از دین، و دعوت‌نمودشان به توبه و ابراز ندامت از کردار‌شان، می‌باشد. شیخ محیسنی -حفظه‌الله- می‌فرماید: «جماعت بغدادی در عراق و شام، دفترهایی بخاطر توبه‌کردن قرار داده و روزهای یک‌شنبه و چهارشنبه را برای توبه مشخص و تعیین کرده بود. بر همین اساس، هرکسی که قصد پیوستن به آن‌ها را داشت، از وی می‌خواستند تا توبه کند و به وی می‌گفتند: «از کفرهای گذشته‌ات توبه کن!».

 

این فعل، همواره در ادوار مختلف، جزء صفات خوارج بوده، به گونه‌ای که با حضرت علی -رضی‌الله‌عنه- نیز این کار را کرده و به وی گفتند: «یا علی! اِنک لم تَغضب لِربک وإنک غضبت لِنفسک فإن شهدت علی نفسک بالکفر واستقبلت التوبه نظرنا فی ما بیننا وبینک». “ای علی! تو به‌خاطر پرودگارت نه، بلکه به‌خاطر خودت خشم‌گین شدی. اگر به کفر خودت شهادت داده و توبه کنی، ما نیز در مورد آن‌چه که میان‌مان رخ داده است، تجدید نظر می‌کنیم”.

 

شیخ محیسنی -حفظه‌الله- می‌فرماید: «وقتی که شیخ صلاح‌الدین نزد خوارج عصر (داعش) رفت تا با آن‌ها مذاکره کرده و توافقی میان آن‌ها و مجاهدین ایجاد شود، خوارج گفتند: «تا زمانی که همهٔ شما توبه نکنید، ما توافق نمی‌کنیم؛ چون همهٔ‌تان مرتد گشته‌اید».

 

بنابراین، هیچ‌کسی نبوده که نزد خوارج عصر (داعش) رفته باشد، مگر این‌که در ابتدا وی را وادار به توبه از تمام اعمال گذشته، کرده‌اند.