پروژه تاپی؛ گامی در گسترش اقتصاد، اشتغال و ثبات افغانستان

اگر تاریخ کشورهای جهان سوم را ورق بزنیم، درخواهیم یافت که سبب پس‌رفت و دربه‌دری آنها، غالباً مداخله بیگانگان و به‌تاراج بردن منابع آنها توسط استعمارگران است؛ افغانستان نیز از این ردیف بیرون نبوده و چنانکه معلوم است چندین دهه تحت اشغال و استعمار قرار داشت و همین بود که این سرزمین، به‌رغم اینکه از موقعیت جغرافیایی ویژهٔ برخوردار است و منابع طبیعی و معادن خاص خود را دارد، از تعالی و پیشرفت باز مانده و در میان معادن، در فقر زندگی می‌کند.

تمامی سبب بدبختی و عقب‌ماندگی، این سرزمین، برمی‌گردد به استعمار و استعمارگران که نگذاشتند مردم افغانستان برای خود، خودشان زندگی بسازند؛ اما هویداست که این حالت تا اخیر نمانده و روزی تغییر می‌کند و افغانستان و ملت عزیز و غیور این کشور به‌آرزوهای خود دست می‌یابند و اینک امارت اسلامی افغانستان، با پیمودن سه‌سال از حاکمیت خود، علاوه‌بر حاکمیت مطلق و مستقل، در ضمن تلاش‌های خود برای توسعه افغانستان، امروز پروژه بزرگ «تاپی» را افتتاح کردند، این در حالی است که ملت افغانستان برای تحقق این رویا سال‌های منتظر بودند.
این پروژه که در سال ۱۹۹۷م. توسط وزیر امور خارجه امارت اسلامی افغانستان؛ مولوی وکیل‌احمد متوکل، با وزیر امور خارجه ترکمنستان؛ بوریس شیخ مرادوف، تفاهم‌نامه این پروژه را امضا کردند، اما به‌خاطر سنگ‌اندازی برخی‌ها به‌هدف نرسید و کار به‌نیمه‌جا گذاشته شد.
پس از آن، حکومت سابق در سال ۲۰۱۸م. تلاش داشتند که کار را آغاز نمایند، اما به‌دلیل نبود دولت مستقل و مقتدر نتوانستند.
از آنجا که ترکمنستان و افغانستان، تعامل دیرینه‌ای دارند، پس از ۲۵سال، بازهم امروز افتتاح شده و هردو طرف تعهدات خود را ارائه کردند و ان شاء الله که چراغ سبزی برای پیشرفت کشور می‌باشد.
پروژه تاپی سالانه ظرفیت انتقال تقریباً ۳۳میلیارد متر مکعب گاز را به سه کشور افغانستان، پاکستان و هند دارد. افغانستان که اصلاً نقش ترانزیتی در این پروژه دارد، خود از خریداران گاز وارداتی نیز است.
در طول مسیر خط لولهٔ‌گاز تاپی، ۱۲پمپ فشار نصب می‌شود که پنج آن به ارزش یک میلیارد دلار در افغانستان ایجاد خواهد شد. به این ترتیب، هرات نخستین ولایتی است که از انرژی وارداتی استفادهٔ ارزان‌تر و گسترده‌تر خواهد برد.
این خط لولهٔ ۱٬۸۱۴کیلومتری از میدان‌های گازی ترکمنستان آغاز می‌شود و سپس از طریق افغانستان و پاکستان به هند امتداد می‌یابد. نقطهٔ شروع این خط لوله در میدان گاز گالکینیش قرار داد.
در افغانستان این خط لوله در کنار بزرگراه قندهار-هرات در غرب افغانستان امتداد یافته و پس از ورود به پاکستان از کویته و مولتان می‌گذرد. مقصد نهایی این خط لوله شهر فاضلکا در هند و در نزدیکی مرز بین پاکستان و هند خواهد بود.
این پروژه که پس از سال‌ها انتظار و کشمکش‌های زیاد افتتاح شد، با خود مزایای زیادی داشته می‌باشد، افغانستان از لحاظ گاز و برق قوی می‌گردد، فایبر نوری نیز وصل شده و خط آهن امتداد پیدا می‌کند.
به‌طور خلاصه می‌توان مزایای آن را به‌صورت ذیل بیان کرد:
۱. دریافت سالانه حدود ۵۰۰‌میلیون دالر حق‌العبور؛
۲. ایجاد هزاران شغل به شکل مستقیم و غیرمستقیم؛
۳. ایجاد سب استیشن‌‌های برق؛
۴. رشد اقتصادی و افزایش قدرت خرید مردم؛
۵. افزایش عواید حکومت؛
۶. انکشاف صنایع؛
۷. تامین بخش انرژی مورد نیاز کشور؛
۸. تثبیت جایگاه واهمیت اقتصادی و استراتژیک افغانستان در کشورهای آسیای میانه و آسیای جنوبی.
فرجام سخن اینکه، إمارت اسلامی با راه‌اندازی و افتتاح این پروژه افغانستان را وارد بزرگ‌ترین و نخستین مرحله‌ای ترقی و پیشرفت نموده و گامی بزرگی جهت از بین بردن معضلاتی که امروز در جامعه، اعم از بیکاری و سردرگمی جوانان کشور، برمی‌دارد و نیز هم ثبات و امنیت افغانستان را به‌رخ جهانیان می‌کشد؛ چون چنین پروژه‌های بزرگ بدون امنیت امکان ندارد نتیجه‌ای ارائه کند.
به امید افغانستان خودکفا و مترقی و پیشرفته.