پاکستان؛ دستی پنهان در جهت احیای داعش و بغاوت

افغانستان، کشوری که پس از سال‌ها استقلال خود را به دست آورده و الآن به آرامش و آسایش امنیتی و حفاظتی رسیده است، بازهم همانند گذشته دشمنانی را در عقب خود می‌بیند که از هیچ‌گونه تلاشی علیه این کشور دریغ نمی‌ورزند و نمی‌خواهند ملت رنج‌دیدهٔ این کشور، چند صباحی نسیم آبادی و صلح و صفا را تجربه کند.

بله، پاکستان از جملهٔ آن کشورهایی محسوب می‌شود که در طول تاریخ نخواسته و نمی‌خواهد افغانستان در سایهٔ امن و آرامش به سر ببرد و پس از آن‌که امارت اسلامی کشور عزیز را از چنگال رژیم اشغالگر ازاد نمود، برای شکست‌خوردگان و کسانی که تا دیروز برعلیه ملت خود می‌جنگیدند، جا داده و برخلاف افغانستان از آنان کار می‌گیرد.

پاکستان، پس از روی‌کارآمدن امارت اسلامی، شاخهٔ داعش خراسان را در آغوش خود جا داده و در مناطق پشتونخواه و بلوچستان رسماً از طرف دولت پاکستان آموزش می‌بینند و از آن‌جایی که داعش و جبههٔ بغاوت هر دو برای تحقق یک هدف مشترک فعالیت دارند و نیز اهداف شوم‌شان از بزرگ‌ترین اهداف پاکستان به حساب می‌رود، دولت پاکستان برای هردو بستر ملایمی قرار گرفته است.

اخیرا اخباری دست‌به‌دست می‌شود که پاکستان، سران جبهه و فراری‌ها را دعوت کرده است تا باهم مشوره کرده و به یک تفاهم برسند، این عمل پاکستان بدور از انصاف بوده و عملاً به معنای جنگ آشکارا علیه افغانستان است؛ چون فراری‌ها جز جنگ علیه امارت اسلامی را نمی‌خواهند و دست‌دادن با آنان و همچنین حمایت‌شان، به‌معنای تحقق هدف شوم آن‌هاست.

حملات هوایی و زمینی پاکستان علیه افغانستان، در برخی ولایات کشور، دلیل بزرگی بر این مدعاست که پاکستان نمی‌خواهد افغانستان مأمن و مطمئن باشد؛ زیرا که امنیت خویش را در ناآرامی این کشور مشاهده می‌کند.

این در حالی است که امارت اسلامی افغانستان، از اوایل تحکیم، اعلام نموده و تا هنوز بر همان وعدهٔ خود محکم ایستاده است که ما نمی‌خواهیم افغانستان بار دیگر بستری برای احزاب جنگی قرار گیرد، هیچ کشوری از خاک افغانستان نمی‌تواند ضربه‌ای ببیند و به هیچ کشوری هم اجازه داده نخواهد شد که به خاک افغانستان حمله کرده و توطئه‌چینی کند.

فرجام سخن این‌که پاکستان با مشوره‌کردن و دعوت فراری‌ها و آماده‌سازی و یا حمایت از آن‌ها هرگز نمی‌تواند به اهداف مخرّب خود نایل آید و بلکه در صورت مذکور، منتظر پیامدهای ناگوار این سیاست‌های خصمانه نیز باید باشد؛ زیرا تاریخ نشان داده است که هرگونه مداخله و حمایت از گروه‌های مخرب برای بی‌ثباتی افغانستان، به ناامنی داخلی پاکستان نیز منجر شده است. امارت اسلامی با پایبندی به تعهدات خود مبنی بر حفظ امنیت و جلوگیری از استفاده از خاک افغانستان برای اقدامات خصمانه، همچنان در مسیر استقلال و آرامش گام برمی‌دارد. ازاین‌رو، سیاست‌های مداخله‌جویانهٔ پاکستان، در نتیجه، خود این کشور را با بحران‌های بیشتری مواجه خواهد ساخت، نه افغانستان را!