وضعیت مسلمانان از غزه تا ریاض

دشمنان اسلام از روزهای آغازین دین اسلام، نبردهای فکری، فیزیکی و کینه و کدورت‌شان با اسلام شروع شده و تا امروز و بلکه تا قیامت با آن در نبرد خواهند بود. دشمنان اسلام با نقشه‌هایی که از دیربازی برای محو و نابودی اسلام و مسلمین طراحی کرده‌اند، تا امروز کوشش و تلاش ورزیده‌اند تا آنها را عملی کنند؛ ولی تا هنوز برای اجراکردن آنها به صورت کامل مؤفق نشده‌‌اند؛ اما شاهد آن هستیم که این نقشه‌ها و طرح‌های دیرینه، روزبه‌روز درحال اجرا و اعمال می‌باشند.

امروزه حرمت شعایر الله درحال شکسته‌‌شدن است و نسبت به آنها با دید ماده‌گرایی، هوا و هوس می‌نگرند. سرزمین‌ها و اماکن مقدس اسلامی، مورد بی‌حرمتی قرار گرفته‌اند. امت اسلامی دوتا قبله‌گاه و مأمن و مأوای انبیای الهی دارند که امروزه هردوتا در معرض اشغال دشمنان اسلام قرار گرفته‌اند.

قدس اولین قبلهٔ امت اسلامی، زادگاه پیامبران، منزلگاه دانشمندان، جولانگاه مجاهدان و آرامگاه شهیدان می‌باشد که از دیربازی مورد تهاجم فیزیکی و فکری یهود و نصاری قرار گرفته و هر آن احتمال غصب و اشغال کامل آن می‌رود.

دومین قبله‌گاه، حرم و حرمت، آب‌روی امت اسلامی، مکه مکرمه می‌باشد. مکه اگر وجود نداشت؛ انسانیت از صفات، حقایق، اخلاق و عقاید زیبا و ناب اسلامی محروم می‌بود. مکهٔ معظمه و مدینهٔ طیبه، امن‌ترین اماکن روی زمین می‌باشند که متاسفانه امروزه دشمنان اسلام به صورت جنگ فکری و سرد، درحال اشغال و تسخیر آنها می‌باشند؛ ولی عده‌ای از مسلمانان دست‌ روی دست گذاشته و این صحنه‌های تکان‌دهند، شرم‌آور و ذلت‌بار را تماشا کرده و از آن لذت می‌برند.

این وقاحت و فحشاگری در سرزمین پاک و مقدس پیامبر گرامی -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- تا جایی رسیده که «مجسمه کعبه در ریاض ساخته شده و زنان بی‌حجاب به شکل طواف دورا دور آن می‌چرخند و برای لباس‌های تبلیغاتی «فشن شو» می‌کنند».

پیامبر اکرم -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- در حدیثی افراد مفسد و کسانی را که دنبال رواج فساد و الحاد در حرم هستند را مبغوض‌ترین اشخاص خوانده و فرموده است: «أبغض الناس إلی الله ثلٰثه: ملحد فی الحرم ومبتغ فی الإسلام سنه الجاهلیه، ومطلب دم امرئ بغیر حق لیهرق دمه».

آری، امت اسلامی و سران کشورهای اسلامی از بی‌اتحادی، بی‌انسجامی و فاصله‌گرفتن از روح و معنویات اسلام، به جایی رسیده‌اند که همانند بازیچهٔ دست کودکان و توپی وسط میدان قرار گرفته‌اند، که هرکس و ناکس، به هر سمت و سویی که بخواهد آن‌ها را شوا می‌کند.

از یک‌سو در سرزمین قدس”غزه” و سودان، خون همانند رودخانهٔ دجله و فرات فواره می‌زند و نزدیک است که طوفانی شده و خیلی‌ها را و چه‌بسا سرزمین‌ها را غرق خود نماید، و از سوی دیگر در سرزمین پاک و مقدس اسلام «حجاز و ریاض» کنسرت‌های رقص و پای‌کوبی برگزار می‌شود. گفته‌اند که «هر چیز که بگنند نمکش می‌زنند، وای از آن روز که بگندد نمک»، دشمنان اسلام دنبال این هستند که همه‌جا را به‌سوی اشغال و فساد بکشند، اما وای بر آن روز که سرزمین قدس «بیت‌المقدس» و جزیره‌العرب «مکه و مدینه» به فساد و اشغال کشانده شوند؛ زیرا در آن صورت دیگر خیری در امت اسلامی باقی نخواهد ماند.

دشمنان اسلام تنها به این عمل‌کردهای‌شان هم اکتفا نکرده و نمی‌کنند و پا را فراتر گذاشته و حتی -اسرائیل- خواب اشغال تمام سرزمین‌های اسلامی را در سر می‌پرورانند. مسلمانان باید این آیه را آوازهٔ گوش خود قرار داده و هیچ‌گاه به مکر و نیرنگ دشمنان اعتماد نورزند: «وَلَنْ تَرْضَىٰ عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ».

امت اسلامی و سران حکام تا کی اینگونه در خواب به سر می‌برند؟ کی از خواب گران بیدار می‌شوند؟

اقبال از خواب گران این امت زارزار گریه و شکوه می‌‌کند و چنین می‌سراید:

ای غنچهٔ خوابیده چو نرگس نگران خیز

کاشانهٔ ما رفت به تاراج غمان خیز

از نالهٔ مرغ چمن از بانگ اذان خیز

از گرمی هنگامه‌ی آتش نفسان خیز

از خواب گران خواب گران خواب گران خیز

از خواب گران خیز

مسلمانان اگر بیدار شده، متحد و منسجم شوند، هیچگاه دشمنان اسلام جرأت تعرض و تجاوز به حریم خصوصی امت اسلامی را نخواهند داشت. اگر واقع‌بینانه بنگریم درمی‌یابیم که اگر امت اسلامی به دین اسلام چنگ بزند، تمام جهان در برابر آن سر خم خواهد کرد، و یکی از اساسی‌ترین علت نابسامانی امت اسلامی، فاصله‌گرفتن از دین و قوانین ناب اسلامی می‌باشد، چنان‌چه اقبال می‌گوید:

مسلمانی که داند رمز دین را

نساید پیش غیر الله جبین را

پس بیایید دست‌به‌دست هم داده، متحد و منسجم شده و در برابر دشمنان اسلام در صف واحد قرار بگیریم، تا باشد که جلوی این‌همه بی‌بندباری، اشغال سرزمین‌های اسلامی، تعرض و تجاوز دشمنان کینه‌توز گرفته شده و مجد و عزت دیرنهٔ‌مان را دوباره برگردانیم.