وضعیت افغانستان و شایعات دشمنان این سرزمین

توجه: مقالات وب‌سایت الاماره دری تنها نظر نویسندگان است و لزوماً این وب‌سایت نیست.

پس از سال‌های زیادی، افغانستان از شور و غوغای جنگ بیرون آمده و به سوی شکوفایی، آبادی و خرسندی قدم می‌گذارد. روزهای عید با تمام خوشی و شادی سپری شد و هم‌وطنان‌مان این روزهای زیبا را با هزارگونه نشاط و سرور تجلیل نمودند؛ اما دشمنان این سرزمین، این شادی و آرامش را بر نمی‌تابند و بار دیگر دست به دروغ‌پراکنی زده‌اند. در فضای مجازی و رسانه‌های وابسته، طوری وانمود می‌کنند که گویی مردم افغانستان در شرایط دشواری زندگی می‌کنند و با مشکلات معیشتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

 

این سخنان خلاف واقعیت بوده، و توهینی بزرگ و آشکار به شعور یک ملت باعزت و صبور به حساب می‌آیند.

 

واقعیت این است که در تمامی ولایات افغانستان، شور و نشاط مردمی به‌ویژه در ایام عید به‌گونه‌ای بود که حتی راه‌ها برای موتورسیکلت‌ها نیز بسته شده بودند. ما زمانی که روز سوم عید به «دره پغمان» رفته بودیم، با ازدحامی روبه‌رو شدیم که تصورش دشوار بود. مردم در رفت‌وآمد بودند؛ گروهی می‌رفت و گروهی تازه می‌آمد. با دیدن چنین فضایی، سپاس‌گزار خداوند متعال شدم. همه جا پر بود از لبخند، فریاد شادی کودکان و نفس تازه‌ای که مردم پس از سال‌ها ناامنی، در این هوای آزاد می‌کشیدند.

 

در این میان، مجاهدینی که در آن‌جا مسئول نظم و امنیت بودند، با تمام خستگی و فداکاری ایستاده بودند؛ برخی از آن‌ها شب و روز را در خدمت مردم گذرانده بودند، و در حالی که از خستگی رمق در بدن نداشتند، با چهره‌ای متبسم مردم را راهنمایی می‌کردند. مجاهدین تازه‌نَفَس یکی پس از دیگری می‌آمدند تا هم‌سنگران خویش را یاری دهند و همچنان این فضا را از نعمت امنیت و نظم بهره‌مند سازند.

 

در برابر این همه ایثار و تلاش، باید سپاس‌گزار این مردان مخلص و بی‌ادعا بود؛ کسانی که در گرما و ازدحام، فقط برای رضای خدا و خدمت به مردم، پا بر زمین گذاشته‌اند.

 

فرجام سخن این‌که، مسئولان محترم، در کنار این‌همه تلاش‌های ارزنده، بهتر است که برای آرامش بیشتر مردم، بر بهبود خدمات شهری، مدیریت رفت‌وآمدها و امکانات رفاهی در روزهای مناسبتی تمرکز بیشتری خرج دهند. مردمی که سال‌ها رنج دیده‌اند، شایستهٔ بهترین خدمات و توجه‌اند.

 

همچنین به آنانی که در فضای مجازی، کورکورانه و از روی بغض و کینه، لب به دروغ و سیاه‌نمایی می‌گشایند، باید گفت: چشم‌ها را باید شست، واقعیت را باید دید. این ملت، با توکل به خدا، از سخت‌ترین روزها عبور کرده و اکنون به‌سوی فردای روشن‌تر در حرکت است. آفتاب را با دستان تاریکی نمی‌توان پوشاند.