همگام با کاروان شهدا/ بخش چهاردهم و پایانی 

شبی مولوی خالد صاحب گروهی را برای تشکیل چریکی که قرار بود در دل شهر فراه انجام شود، انتخاب کرد و ما دونفر مهاجر را نیز با آن‌ها فرستاد. ترتیب عملیات را شهید قهرمان، زید -تقبله‌الله- داده و گروه آن‌ها وارد شهر شده بود. ما تا رسیدن به شهر باید از رودخانه فراه‌رود می‌گذشتیم، و جریان آب در شب دو برابر می‌شد و گذشتن از رودخانه را با وجود سنگ‌های لغزنده؛ سخت‌تر می‌کرد.

در آن شب عموم مجاهدین نمی‌توانستند از جریان سریع آب عبور کنند، مگر دونفر؛ شهید الیاس و فردی دیگر که در این کار مهارت داشتند. شهید الیاس اول تمام سلاح‌های هم‌سنگرانش را از آب انتقال داد و بعد از آن مجاهدین را یکی‌یکی به آن طرف آب رساند. خلاصه عملیات انجام شد و تمام مجاهدین سالم به ساحه‌ی خود برگشتند.

مجاهد گرچه جیبی خالی دارد؛ اما آیا سخاوت و کرمی بالاتر از مایه‌‌گذاشتن جان وجود دارد!؟

امام قرطبی -رحمه‌الله- روایت زیر را به صورت مرسل از حسن بصری -رحمه‌الله- در تفسیر خود بیان فرموده‌اند: «وروى الحسن قال: قال رسول الله -صلى الله علیه وسلم-: «إن فوق کل بر بر حتى یبذل العبد دمه فإذا فعل ذالک فلا بر فوق ذالک».

(قرطبی (۲/۴۴۸)

یعنی؛ هر نیکی بالاتر از خود نیکی دیگر دارد تا جایی که بنده جان خود را قربان کرده به شهادت می‌رسد، وقتی که جان خود را قربان نمود از این بالاتر نیکی و ثوابی وجود ندارد».

امام قرطبی بعد از بیان حدیث، این شعر را نوشته‌اند:

«الجود بالماء جود فیه مکرمه

والجود بالنفس أقصى غایه الجود».

«سخاوت در آب، بخششی‌ست عزیز و بلند؛ اما سخاوت جان (قربان‌نمودن آن) آخرین درجهٔ سخاوت به‌شمار می‌رود.

این مجاهد نستوه با تلاش‌های روزانه و با چابکی به خدمت مجاهدین مشغول بود، برای رسیدن به هدف والای شهادت در عموم تشکیلات شرکت داشت و دوشادوش مولوی خالد در پشت‌رود و مناطق مجاور به پیکار و مبارزه می‌پرداخت، تا اینکه سرانجام این مجاهد نیز به آرزوی دیرینه‌ی خود رسید و با نوشیدن جام شهادت به ماموریت خود پایان نیکو داد.

به راستی که هر فرد مجاهد ما با شهدای این مرز و بوم،‌ خاطره‌های زیادی دارد و دل و سینهٔ‌شان مملو از کتاب‌های نوشته‌نشده‌اند، که می‌زیبد نوشته شده و در آرشیو جهادی کشور به ثبت برسند.

کاروان شهدا فقط مختص دوران جهاد روسیه و یا عهد جهاد با اشغال‌گران آمریکایی نیست! کاروان شهدا تا قیام قیامت در جریان است و خوشا به حال کسانی که به این کاروان مبارک ملحق شوند. خداوند متعال مقام شهادت را به ما نیز ارزانی فرموده و شهادتی مقبول نصیب کند که جایزهٔ آن، ملاقاتِ با الله و رسولش با سرخ‌رویی باشد. آمین.