نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در این نشست مهم جناب امیرخان متقی، وزیر امور خارجهی افغانستان، به چند نکتهی مهم در بخشهای مختلف پرداخت:
۱. ایشان دربارهی دستاوردهای امارت اسلامی افغانستان گفت: خوشحالم که امروز به نمایندگی از افغانستان، کشوری که پس از سالها جنگ و ناآرامی بهسوی ثبات و امنیت گام برداشته است، سخن میگویم. با تلاشهای مردم و دولت امنیت در سراسر کشور برقرار شده و ساختارهای دولتی تقویت شده است. فساد ریشهکن شده است. کشت مواد مخدر متوقف شده و اقتصاد کشور به سمت خودکفایی پیش میرود.
۲. دربارهی چالشهای پیشرو گفت: با این حال، افغانستان همچنان با چالشهای جدی روبهرو است که هنوز راههای پیشرفت را به رویش بسته است. تحریمهای ظالمانه علیه کشور افغانستان، از جمله مسدودشدن داراییهای بانکی، مانع بزرگی بر سر راه توسعه و پیشرفت ماست. همچنین محدودیتهای اعمالشده بر سفر مقامات افغان به روابط بینالمللی ما آسیب زده است.
۳. ایشان درخواستهای ملت و دولت افغانستان را از جامعهی بینالمللی چنین مطرح کرد: در این شرایط از جامعهی جهانی و بهویژه کشورهای اسلامی درخواست داریم در موارد ذیل با ما همکاری نمایند:
الف: رفع تحریمها؛ با آزادسازی داراییهای افغانستان و رفع محدودیتهای سفر مقامات به ما کمک کنند تا اقتصاد کشور را احیا و شکوفا کنیم و به تعهدات بینالمللی خود عمل نماییم.
ب: به رسمیت شناختن دولت؛ دولت اسلامی افغانستان را به رسمیت بشناسند و با ما به تعامل سازنده بپردازند.
ج: حمایت از فلسطین؛ همانطور که در این نشست به آن تأکید شد، از مردم مظلوم فلسطین حمایت کنند و برای پایاندادن به اشغالگری صهیونیست غاصب و ایجاد صلح پایدار در منطقه تلاش کنند.
۴. ایشان دربارهی آیندهی افغانستان گفت: افغانستان آماده است تا با کشورهای جهان روابط دوستانه و مبتنی بر احترام متقابل برقرار کند. ما به دنبال همکاریهای اقتصادی و تجاری با تمام کشورها هستیم و معتقدیم که این همکاریها به نفع همهی طرفها خواهد بود.
۵. ایشان تمام کشورها را به همکاری با افغانستان دعوت کرد و گفت: از همهی شما دعوت میکنم تا با افغانستان جدید همکاری کنید و به ما کمک کنید تا آیندهای بهتر برای مردم خود بسازیم.
وزیر امور خارجهی افغانستان در این سخنرانی بهخوبی مشکلات کشور را تبیین و راهحلها را ارائه کرد. دولت فعلی افغانستان در سه سال گذشته مشکلات بزرگی را به دوش کشیده و برخی را حل کرده است؛ از مبارزه با داعش گرفته تا مبارزه با مواد مخدر که آسیبش بیشتر متوجه امنیت جهانی بود تا افغانستان. اما در مقابل، بهجای گشودهشدن دروازههای جهان به روی ملت و سرازیرشدن کمکها و راهانداختهشدن کاروان همکاریها، نامهربانی و بیمهریها صورت گرفت و دروازهها بسته ماند. جهان و ملتهای آزاده این ملت جنگچشیده و ویرانیدیده را در صحرای مشکلاتِ دوران پساجنگ و در مرحلهی تلاش دوباره برای ایستادگی و قامتبرافراشتن رها کرد و قفل تحریمها را نگشود. همهی جهان این را بهخوبی میداند که تحریم دولت یعنی تحریم ملت؛ دود تمام تحریمها قبل از اینکه به چشم دولت برود، ملت را کور و زمینگیر میکند؛ بنابراین، رسم انسانیت و رسم اسلامیت این است که گره از کار ملت افغانستان گشوده شود و در این مرحلهی حساس در کنار آنان برای ساختن دوبارهی کشور و حرکتکردن به سمت شکوفایی و ترقی ایستاد شوند و کمکشان نمایند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.