نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
افغانستان سال‌های زیادی را در ویرانی، تخریب، تاراج دشمنان و آزادی‌خواهی ملت، سپری نموده است و به‌خاطر مشت‌های کوبنده‌ای که از سوی دشمنان بر پیکر آن وارد گردیده است، درد شدیدی را حس می‌کند و وقت آن رسیده که تمامی ملت، بدون درنظرگرفتن قشر، جامعه، قوم و زبان، دست‌به‌دست هم داده و برای مصالح علیای این سرزمین قدم بردارند.
اما متأسفانه پس از راندن و زدودن اشغال آمریکا و متحدانش، بازهم برخی کتله‌هایی را داریم که پس از اخراج آمریکا از وطن پا به فرار گذاشته و مجاهدین امارت اسلامی را که در زدودن استعمارگران نقش بسزایی داشتند، پنجابی و غیره می‌نامند. آن‌ها که در زمینه‌سازی اشغال افغانستان و همکاری با دشمنان، تاریه ننگینی دارند، این آزادی افغانستان را نیز به آمریکا ربط می‌دهند.
آن‌ها هرازگاهی تحت عنوان «آزادی‌خواهی» «مبارزه با طالب» و… مجالس و نشست‌هایی دایر می‌کنند که در آن جز چهره‌های منحوس دولت سابق و چندتن از سیاسیون‌شان، کسی دیگر شرکت نمی‌کند، و این نشست‌ها در کشورهایی برپا می‌شود که دشمنی دیرینه‌ای با ملت و سرزمین افغانستان داشته‌اند و الآن هم از هیچ‌گونه تلاشی علیه این میهن دربغ نمی‌ورزند.
این بار افراد و چهره‌های ننگین حکومت سابق، در ویانا نشستی برگزار کردند که در آن، هر کدام از آن‌ها سخنان ضد و نقیضی بر زبان می‌آوردند که دال بر این بود که آن‌ها به‌کلی گم کرده‌اند و حتی نمی‌دانند که چه بگویند و از کجا آغاز کنند، و حتی گاهی خواسته یا ناخواسته کلماتی را بر خلاف اهداف نشست خود بر زبان می‌آوردند.
این نشست که از طرف مرکز تحقیقاتی انستیتوت امور بین‌الملل اتریش برگزار شده بود، جز به‌خاطر این‌که امتیازات و منافعی را از دولت خود اخذ نمایند، هدف دیگری ندارند و از سوی مخالفان دولت حاکم افغانستان نیز چیزی کسب نمی‌کنند، چون نه تنها این نشست، بلکه تمامی نشست‌هایی که در برخی کشورها و یا برخی مراکز خارجی، از سوی احمدمسعود و سایر چهره‌های جمهوریت برگزار می‌گردد، مفاد و منافع آن، فقط‌و‌فقط به جیب برگزارکنندگان و رؤسای این مرکز می‌رود؛ اما برای خود افرادی مثل احمدمسعود، محقق، اسپنتا و… جز ملاقات و گفتگوی دوستانه و دیدار دوباره، چیز دیگری نیست، و به قول عبداللطیف نظری، معین وزارت اقتصاد: «نشست ویانا، خالی از محتوا و برای سرگرمی است و بس.»
یکی از دوستان در این مورد زیبا نوشته بود که: نشست‌های تشریفاتی که در «ویانا» و جاهای دیگر، جهت امتیازگیری در بدل فروختن ارزش‌های اسلامی، توسط هرکسی و به هر رنگ و بویی که صورت می‌گیرد، نزد مردم مسلمان افغانستان، مردود، بی‌نتیجه و شرم‌آور است. تاریخ شاهد می‌باشد.
فرجام سخن این‌که، هویداست که افغانستان پس از ده‌ها سال، بار دیگر صاحب امنیت و آرامش بسزایی شده است و دیگر نمی‌خواهد با کسی درگیر جنگ شود؛ بنابراین، هر کسی که خویشتن را نمایندهٔ واقعی مردم افغانستان می‌پندارد، بیاید و در داخل کشور، با سایر ملت دست به یکی کرده و بدون قدرت‌طلبی برای ملت و میهن خود آستین بر زند، و همچنین به یاد داشته باشد که با چنین نشست‌ها و تصویربرداری‌های یادگاری، هرگز کار به جایی نخواهد کشید، به جز این‌که بار دیگر، افغانستان و ملت ستم‌دیده، به‌سوی بدبختی دیگری سوق داده شود.
دیدگاهها بسته است.