نسل‌کشی به بهانه‌ی کمک‌های بشردوستانه!

توجه: مقالات وبسایت الاماره دری تنها نظر نویسندگان است و لزوما وبسایت نیست

در جدیدترین افشاگری تکان‌دهنده، خبرگزاری آسوشیتدپرس به شهادت‌هایی دست‌یافته که چهره‌ی واقعی پروژهای به ظاهر بشردوستانه را در غزه عیان و آشکار می‌سازد؛ غزه‌ای که مدت مدیدی را با غم‌ودرد، مصیبت‌ و بی‌رحمی، درد جدایی نوزاد از مادر، فقر و بیچارگی، غربت‌ و بی‌کسی، شهادت محاسن‌سفیدان، مادران رنج‌دیده و جوانان را تحمل کرده و پشت سر می‌گذارد.

 

از یک‌سو آن‌ها را با پهپاد‌های‌شان قتل عام کردند، از سوی‌دیگر به آن‌ها وعده‌ی کمک‌های بشردوستانه را دادند؛ پروژه‌هایی که در ظاهر بشردوستانه معرفی شدند، اما در باطن، واژه‌ی «کمک» را به خون آلوده‌اند.

 

گزارش جدید آسوشیتدپرس نشان داد آنچه که آمریکا و اسرائیل برای غزه به عنوان کمک‌های بشردوستانه می‌فرستند، این‌ها جز پروژه‌هایی مرگ‌بار و سرکوب‌کردن اهالی غزه، چیزی دیگر نیستند.

 

پیمان‌کاران امنیتی آمریکایی در مراکز توزیع کمک‌های غزه مستقر شدند، نه برای اینکه امنیت را برای آن‌ها تامین کنند، بلکه برای قتل عام و سرکوب‌کردن آن‌ها. آن‌ها برای خوشحالی خودشان علنا آن‌ها را تیرباران می‌کنند. این پروژه‌ها محلی برای امداد نیستند، بلکه صحنه‌هایی از خشونت بی‌مهار و سرکوب مرگبار علیه غیرنظامیان فلسطینی‌اند.

 

این پیمانکاران فاش کرده‌اند، که همکاران آن‌ها با گلوله‌های جنگی و نارنجک‌های صوتی، به دلخواه خود، به سمت ملت مظلوم فلسطین و غزه، فیر می‌کنند؛ تیم‌هایی که به ظاهر امنیت این مراکز را تأمین می‌کنند؛ اما با آزادی کامل، بدون نظارت مؤثر و بدون بازخواست، دست به تیراندازی می‌زنند؛ گاه به آسمان، گاه به زمین و گاه مستقیماً سینه‌های مردم را مورد هدف قرار می‌دهند. مردم ستم‌دیده مجبور هستند تا برای لقمه نانی به این مراکز پناه ببرند؛ اما در هنگام جست‌وجوی غدا، مورد ستم قرار می‌گیرند.

 

در چند روز گذشته در برخی از گزارش‌ها خبر دادند که صدها نفر، شاید فراتر از ۶۰۰ نفر را به همین روش به شهادت رسانده‌اند. هنگامی که آن‌ها برای دریافت کمک‌های بشردوستانه به مراکز پناه می‌آوردند، با تیرهای وحشیانه ظالمین روبه‌رو می‌شدند!

این مراکز توسط سازمان آمریکایی تازه‌تأسیس “بنیاد بشردوستانه غزه” (GHF) اداره می‌شود که با حمایت اسرائیل ایجاد شده و ۳۰ میلیون دلار از واشنگتن دریافت‌ کرده، با وجود ابهام دربارهٔ ماهیت فعالیت‌هایش!

 

ارتش اسرائیل هم در اتاق‌های فرماندهی، تصاویر زنده از مراکز کمک در غزه را مشاهده می‌کند و به این امر راضی‌ست، و از آمریکایی‌ها در برابر این عمل‌شان حمایت می‌کند. طوری شده که جان کودکان فلسطینی، زنان ستم‌دیده، محاسن‌سفیدان درددیده و جوانان مجروح، سبب خوشحالی و سرگرمی ارتش امنیتی آمریکایی‌ها قرار گرفته‌اند و برای خوشحالی خویش جان‌های‌شان را می‌گیرند.

 

مگر فلسطینی‌ها انسان نیستند؟! مگر آن‌ها جان‌های‌شان را دوست ندارند؟

فلسطینی‌ها گرسنگی را می‌فهمند، تشنگی را می‌فهمند، درد را می‌فهمند، بی کسی را می‌فهمند؛ اما اجازه ورود به صف غذا را ندارند؛ زیرا یک تفنگچی بی‌رحم در آن‌سوی سیم‌خاردار ایستاده و منتظر است تا آن‌ها را به دیار ابدی بفرستد!

 

فقط در دو هفته ۳۱٪ از عملیات کمک‌رسانی در غزه با زخمی‌شدن غیر نظامیان همراه بوده. این آمار، خود سندی کافی‌ست برای اعلام یک فاجعه ساختاری.

 

ما از کمک بیزار نیستیم، بلکه از نیت شوم شما واهمه داریم. پروژه‌ی شما فقط نام «کمک‌های بشردوستانه» را یدک می‌کشد، و عنوان واقعی‌اش «بهانه‌ای برای قتل‌عام فلسطینیان» است.

 

جهانیان کی از خواب غفلت بیدار خواهند شد؟

غزه ویران شد. ملت فلسطین، یک‌یک به شهادت رسیدند. دیگر چیزی باقی نمانده است؛ نه سقفی برای خواب، نه نانی برای خوردن و نه گوشی برای شنیدن. فقط یک جهان مانده و یک ملتِ تنها؛ ملتی که به‌جای بسته‌ی کمک، گلوله می‌گیرد؛

به‌جای دارو، نارنجک؛ و به‌جای مهربانی، نظارت نظامی.

 

این است عدالت شما؟

یا جنایتی با مُهر تأیید جهانی؟!