مواد مخدر؛ از صفر شدن کشت تا صفر شدن اعتیاد

پل سوخته یکی از معروف‌ترین جاهایی بود که مواد مخدر در آنجا توزیع و مصرف می‌شد. این مکان مملو از درد و رنج مردم بود، اما دولت قبلی و اشغالگران آمریکایی چشم‌پوشی می‌کردند. هدف این بود که بخشی از مردم افغانستان از واقعیت بی‌خبر بمانند و از اراده مقاومت در برابر اشغالگران دور شوند.

پس از تجاوز آمریکا و اشغال افغانستان در سال ۲۰۰۱، بازار مواد مخدر دوباره جان گرفت. کشت آن بیشتر شد و صدها هزار جوان درگیر اعتیاد شدند. این مواد حتی در مکان‌های عمومی و به دور از نظارت اشغالگران و دولت آن‌ها به فروش می‌رسید.

 

پل سوخته یکی از معروف‌ترین جاهایی بود که مواد مخدر در آنجا توزیع و مصرف می‌شد. این مکان مملو از درد و رنج مردم بود، اما دولت قبلی و اشغالگران آمریکایی چشم‌پوشی می‌کردند. هدف این بود که بخشی از مردم افغانستان از واقعیت بی‌خبر بمانند و از اراده مقاومت در برابر اشغالگران دور شوند.

 

مشکل مواد مخدر با گذر زمان و سال‌های اشغال بدتر شد. افغانستان به جایی رسید که ۹۰ درصد از محصولات حشیش جهان را تولید می‌کرد. تا سال ۲۰۲۱ تعداد معتادان به بیش از ۳.۵ میلیون نفر رسید که از این تعداد حدود یک میلیون زن بودند.

 

با آزادی افغانستان و حاکمیت امارت اسلامی، یکی از اولین تصمیمات رهبری امارت، ممنوعیت کشت، استفاده، فروش، حمل‌ونقل، تجارت و تولید مواد مخدر بود. مسئولان در حکومت امارت اسلامی همه اقدامات لازم برای اجرای این تصمیم را در سطح کشور به کار گرفتند.

 

امروز، افغانستان به لطف خداوند به نقطه‌ای رسیده که سطح کشت مواد مخدر تقریباً صفر شده است. این موفقیت یا از طریق پیروی کشاورزان از فرمان امارت اسلامی یا به واسطه تلاش نیروهای امنیتی به دست آمده که هر جا کشت مواد مخدر پیدا می‌شود، آن را نابود می‌کنند.

 

در دو سال گذشته، نیروهای امنیتی ۱۵۰۰ کارخانه و انبار مواد مخدر را تخریب و افراد مرتبط با آن‌ها را دستگیر کردند. این اقدامات منجر به توقف کامل تولید مواد مخدر در کشور شده است. آخرین گزارش سازمان بین‌المللی بحران نیز این موفقیت را تأیید کرده است.

 

برای تکمیل این تلاش‌ها، کمیته‌ای تحت نظارت وزارت داخله، صحت، کار و امور اجتماعی تشکیل شد که مسئولیت جمع‌آوری و درمان معتادان را بر عهده دارد. در مرحله اول، بیش از ۱۵ هزار معتاد از مناطق مختلف افغانستان جمع‌آوری شدند که ۵۰۰۰ نفرشان در کابل بودند و در مراکز صحی مانند مرکز آغوش برای درمان قرار گرفتند.

 

امارت اسلامی برای درمان اعتیاد، ده‌ها مرکز در ولایت‌های مختلف ایجاد کرده است. بزرگ‌ترین مرکز، آغوش در کابل با ظرفیت ۵۰۰۰ تخت است. این مرکز قبلاً پایگاه نظامی ناتو بود که اکنون ۷۵ میلیارد افغانی برای درمان معتادان در آن اختصاص یافته است.

 

بعد از جمع‌آوری معتادان، آن‌ها در مراکز درمانی بهبود می‌یابند. در این مراکز از طریق تعلیم قرآن و دروس دینی، روح آن‌ها که تحت تأثیر مواد مخدر آسیب دیده، بازسازی می‌شود. همچنین دوره‌های آموزشی فنی و حرفه‌ای برایشان برگزار می‌شود تا پس از بهبودی بتوانند زندگی جدیدی را آغاز کنند.

 

کشاورزان نیز به کشت گندم، پنبه، انجیر و سایر محصولات روی آورده‌اند. این تغییر باعث شده که تولید محصولات زراعتی در سال جاری افزایش یابد و افغانستان به خودکفایی در تولید گندم نزدیک شود. امسال حدود ۲.۱۴ میلیون هکتار زمین زیر کشت گندم رفته و محصول آن به ۵ میلیون تن رسیده است.

 

امید است که کشورهای منطقه و جهان مسئولیت خود را در این زمینه از طریق همکاری با امارت اسلامی به‌جا آورند. تلاش‌های جدی امارت اسلامی در مبارزه با مواد مخدر، نه تنها به نفع افغانستان، بلکه به نفع همه جهان است. امروز کشت مواد مخدر در افغانستان به صفر رسیده و فردا به یاری خدا، با تلاش‌های صادقانه و جدی، سطح اعتیاد نیز به صفر خواهد رسید.