نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
امروز اول جوزا؛ سال‌روز شهادت مردی‌ست که با آمدنش امید آفرید. روزی‌ست که امت اسلامی با افتخار از مردی یاد می‌کند که در ظلمانی‌ترین روزهای تاریخ، پرچم اسلام را بلند نگه داشته و لرزه بر اندام دشمنان دین انداخت.
پس از اعلان وفات امیرالمؤمنین ملا محمدعمر مجاهد -رحمه‌الله- دشمنان اسلام گمان کردند که دیگر پایه‌های امارت اسلامی فرو خواهد ریخت؛ چون بنیان‌گذار امارت اسلامی وفات کرد. تحلیل‌گران غربی با غرور اعلام کردند که طالبان به زودی متلاشی می‌شوند، صفوف‌شان دچار تفرقه می‌گردد و دیگر امیدی به ادامه‌ی مقاومت نیست.
در همین بحران، مردی قدم به میدان نهاد که نه تنها آن امید را به امت اسلامی برگرداند، بلکه اراده‌های ضعیف را قوت بخشید رؤیای دشمن را نابود کرد.
معرفی شهید ملا اخترمحمد منصور -تقبله‌الله-
شهید ملا اخترمحمد منصور -تقبله‌الله- در سال ۱۳۴۷ ه.ش، در ولسوالی میوند ولایت قندهار متولد شد. او از دوران جوانی در صفوف مجاهدین علیه اشغال‌گران روسی حضور داشت و از آن زمان تا دم شهادت، سنگر جهاد را ترک نگفت. در دوران حکومت پیشین امارت اسلامی، به حیث وزیر هوانوردی و گردشگری ایفای وظیفه کرد. آنچه او را از دیگران متمایز ساخت، روحیه‌ی سنگر‌دوستی، شجاعت، تدبیر و توانایی در مدیریت بحران‌ها بود.
پس از اعلان وفات رهبر فقید امارت اسلامی، شورای رهبری در سال ۱۳۹۴ ه.ش، با درک حساسیت اوضاع ملا اخترمحمد منصور را به حیث امیرالمؤمنین برگزید. این انتخاب در حالی صورت گرفت که تبلیغات دشمن، فتنه‌های داخلی و تلاش برای شکستن صف مجاهدین در اوج خود قرار داشت.
او با درایت و صبر صفوف را متحد ساخت، دل‌ها را آرام نمود و دشمنان را مأیوس کرد. رهبری وی در چنان موقعیتی نه تنها یک مسئولیت، بلکه یک جهاد بزرگ بود. او همانند خالد بن ولید -رضی‌الله‌عنه- امیر میدان‌های جنگ بود. بارها دیده شد که خود سلاح برداشت، در صف نخست جنگید و در عملیات‌ها شرکت کرد. او باور داشت که رهبری حقیقی در میدان‌ها شکل می‌گیرد، نه در دفاتر و نشست‌ها!
برخی از مهم‌ترین دست‌آوردهای شهید ملا اخترمحمد منصور -تقبله‌الله- به شرح ذیل‌اند:
۱. اتحاد در صفوف مجاهدین؛
در آن زمان که دشمنان اسلام تبلیغ می‌کردند که طالبان به چند دسته تقسیم شده‌اند، او با حکمت و مشوره همه را در سایه‌ی بیعت متحد ساخت، و هیچ انشعاب عمده‌ای در صفوف امارت اسلامی رخ نداد.
۲. گسترش غزوات و فتوحات چشم‌گیر؛
در دوران رهبری او غزوات به صورت بی‌سابقه‌ای گسترش یافتند و جبهات فعال در جنوب، شرق، شمال و مرکز کشور با سرعت توسعه پیدا کردند.
یکی از مهم‌ترین فتوحات آن دوران، فتح تاریخی ولایت کندز بود. این اولین بار بود که بعد از سقوط نظام پیشین امارت اسلامی، یک ولایت کامل توسط مجاهدین فتح شد. این رویداد نه تنها شکست استخباراتیِ اشغال‌گران بود، بلکه نشان داد که امارت اسلامی، قدرت دفاع، حمله و اداره را نیز دارد.
۳. افزایش فشارهای نظامی بر دشمن؛
در دوره‌ی او مجاهدین توانستند اکثر ولسوالی‌های کشور را در حالت محاصره، فتح و یا تهدید قرار دهند، حتی در اطراف شهرهای بزرگ، مانند: لشکرگاه قندهار و مزارشریف عملیات‌ها به شکل منظم اجرا می‌شدند.
۴. دیپلماسی از موضع قدرت؛
وی ارتباطات سیاسی را آغاز کرد؛ اما نه از موضع ضعف، بلکه با عزت، و سفر مخفیانه‌اش به ایران و دیدار با مقامات برخی کشورها، از تدبیر بلند او حکایت دارند.
۵. ثبات در رهبری و نظم در جبهات؛
او ساختار نظامی و استخباراتی امارت را بازسازی کرد. جبهات دارای نظم داخلی شدند و فرماندهان با حساب و کتاب گماشته می‌شدند و از خودسری جلوگیری می‌گردید.
شهادت؛
سرانجام در اول جوزای ۱۳۹۵ (۲۱ می ۲۰۱۶) طی حمله‌ی طیاره‌های بدون سرنشین آمریکایی در منطقه‌ی دالبندین بلوچستان، امیرالمؤمنین ملا اخترمحمد منصور به شهادت رسید؛ اما شهادتش باعث نشد راهش فراموش شود، بلکه امارت اسلامی همان روز قوی‌تر شد و جهان دانست که امارت با رفتن یک شخص خاموش نمی‌شود.
ایشان امیر یک امت بود، نه فقط رهبر یک گروه. او وارث خون‌های ریخته‌شده و امانت‌دار آرمان‌های مجاهدین بود. نسل امروز، اگر خواهان عزت است، باید از شجاعت، بینش و تقوای او درس بگیرد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد!
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.