نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در گیر‌ودار حوادث و رخدادهای گوناگون در جهان، نباید اهل غزه را فراموش کنیم. آنان برادران ما هستند که تنها و بی‌یاور مانده‌اند. مردم غزه به‌جز خدا دیگر کسی را ندارند. وحشت‌وبربریت و جنایت‌هایی که در حقّ این مردم مظلوم و بی‌دفاع صورت می‌گیرد، فراتر از هر جنایتی در تاریخ است. مردم غزه با گذشت بیش از ۴۵۰ روز جنگ، بمباران و حملات زمینی دیگر هیچ ملجأ و مأوای ندارند. خیمه‌های‌شان که برای مدتی سرپناه و مأمن‌شان بودند، نیز از کار‌افتاده‌‌اند. براساس گزارش‌ها ۸۰ درصد این خیمه‌ها فرسوده و ناکارآمد شده و دیگر استفاده از آن‌ها ممکن نیست. سردی هوا، یخ‌بندانِ بی‌حدوحصر رنج‌های این مردم ستم‌دیده را چندین برابر کرده‌است. جنگ‌وبمباران اهالی غزه را خسته کرده است. صدای آنان را کسی نمی‌شنود. ما مسلمانان باید صدای آنان باشیم و تا حدتوان به هر نحوی که ممکن است صدای آنان را به‌گوش جهانیان برسانیم. ما نباید از دنبال کردن اخبار آنان و کمک به آنان و همچنان دعا برای پیروزی و نجات‌شان از شر خون‌خواران جهان، غافل شویم. نباید اهل غزه را تنها بگذاریم؛ از دردهای آنان بنویسیم. قلمی که از مشقت‌های مردم غزه ننویسد و آنان را یاری نرساند چه فایده‌ای دارد؟ منبری که از آن، صدای فریادهای مردم غزه بلند نشود، چه سودی دارد؟ مردم جهان را از رنج‌ها و مشکلات آنان خبردار سازیم. بارها و بارها بنویسیم تا خفتگان را بیدار کنیم. دل‌های قسی و وجدان‌های خفته را آگاه سازیم.
چطور می‌توانیم شاهد نسل‌کشی در غزه باشیم و سکوت کنیم؟ چگونه می‌توانیم اجساد تکه‌وپاره کودکان را مشاهده کنیم و دردمند نشویم؟ چطور می‌توانیم دست بالای دست بگذاریم در حالی که کودکان در غزه از شدت سرما جان‌شان را از دست می‌دهند؟
وزارت صحت غزه در بیانیه‌ای اعلام کرد که از آغاز جنگ تاکنون، شمار فلسطینیانی که در حمله‌های نیروهای اسرائیلی کشته شده‌اند، به ۴۶ هزار و ۶ نفر رسیده است. در این مدت، بیش از ۱۰۹ هزار نفر دیگر نیز زخمی شده‌اند.
نظرسنجی‌های جدید که توسط مؤسسات معتبر، صورت گرفته‌است نشان می‌دهد که این آمار خیلی کم‌تر از آمار دقیق و واقعی است؛ چو‌ن‌که وزارت صحت غزه به‌بسیاری از جاها دسترسی نداشته و نتوانسته‌است آمار دقیقی از تعداد کشته‌ها و زخمی‌ها ارائه بدهد. این نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که شهدای غزه ۶۴ هزار نفر تخمین زده شده‌است؛ یعنی ۴۱ درصد بیشتر از آمار رسمی‌ای که توسط وزارت صحت غزه، اعلان شده‌است. ۵۹ درصد این شهدا، کودکان، زنان و بزرگ‌سالان هستند. البته باید توجه داشت که آمار تهیه شده، فقط از کسانی هستند که مستقیم مورد اصابت بمب‌ها و حملات نظامی ارتش خون‌خوار اسرائیلی قرار گرفته‌اند؛ اما تعداد آنانی که بنابر نبود درمان درست و عدم رسیدگی به‌موقع به‌شهادت رسیده‌اند و یا تا حالا مفقود هستند، هنوز هم مشخص نیست.
با این تعداد کُشته و زخمی در یک باریکهٔ کوچک: آیا نمی‌توان آن را مسلخ و کشتارگاه انسانیت شمرد؟ آیا این کشتارهای بی‌رحمانه، دل انسان‌ها را به درد نمی‌آورد و آنان را وادار به‌واکنش نمی‌کند؟ در چنین فجایع و بحران‌ها، مسئولیت اسلامی و وجیبه‌ی انسانی ما چه است و چه باید بکنیم؟
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.