نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
مدارس دینی، کارخانه‌های انسان‌سازی که در طول تاریخ اسلام خدمات به‌سزایی را برای جامعه‌ی اسلامی تقدیم نموده و نقش مهم و اساسی را در گسترش تعالیم گران‌سنگ شریعت اسلامی و دفاع از آن ایفا نموده است؛ مراکز ربانی‌ای که تاریخ‌سازان جهان اسلام هر یک در دامان آن تربیت یافته اند.
جهان کفر نیز با در نظرداشت تاثیرگذاری مهم و اساسی این مراکز تعلیمی در یاری‌نمودن اسلام و جامعه‌ی اسلامی، بی‌کار ننشسته و تلاش‌های فراوانی در راستای دورساختن مسلمانان از این حلقات آینده‌ساز در اکثریت کشورهای اسلامی انجام داده اند؛ تلاش‌هایی نظیر بدنام‌نمودن مدارس دینی، تحمیل فشارهای مادی و معنوی بر این مدارس، دخالت در نصاب و نحوه‌ی آموزش آن‌ها و غیره.
حقیقت تلخی‌که کشور عزیز ما افغانستان نیز از آن مستثنی نبود؛ چراکه قوت‌های اشغال‌گر به سرکرده‌گی آمریکا در بیست‌سال اشغال این کشور نقشه‌های زیادی را در راستای ایجاد فاصله میان ملت مجاهد پرور این سرزمین و مدارس دینی‌شان کشیدند.
بله! در زمان اشغال نه‌تنها موسسات خارجی در پی کم‌رنگ نمودن تاثیر این مدارس در جامعه افغانی بودند، بلکه چهره‌های افغانی زیادی نیز بخاطر مال و متاع دنیا با آن‌ها همراه شده و از مایکروفون و قلم‌شان در راستای تخریب مدارس دینی کار می‌گرفتند.
در آن زمان گاهی مدارس دینی را مراکزی برای افراط‌گرایی معرفی می‌کردند، بعضی اوقات خواهان تغییر در نصاب تعلیمی این مدارس و دورنمودن آن از اصول اسلامی بودند و گاهی نیز با صحنه‌سازی‌های دروغین از طریق رسانه‌ها و ابزارهای تبلیغاتی، علما و مدیران مدارس دینی را مورد هجمه قرار داده و سعی می‌نمودند تا اعتماد عمومی را به این مراکز کاهش دهند.
فاصله‌ی روز افزون میان مدارس دینی و مکاتب علوم عصری و پوهنتون‌ها یکی‌دیگر از چالش‌های زمان اشغال بود؛ بگونه‌ای که در آن زمان دست‌های زیادی در پشت پرده برای فاصله‌انداختن میان آموزگاران علوم عصری و علوم دینی در حال کار بودند و سعی می‌نمودند تا مدارس دینی را در مقابل مکاتب و پوهنتون‌ها قرار دهند.
این تلاش‌های اشغال‌گران و مزدبگیران‌شان همانند دیگر نقشه‌های شوم و پلیدشان با روی‌کار آمدن امارت اسلامی و پایان‌یافتن اشغال این سرزمین به نقطه‌ی پایانی خود رسیده و تمام نقشه‌های‌شان نقش بر آب گردید.
بعد از روی‌کار آمدن امارت اسلامی نه‌تنها مدارس دینی فعال مورد حمایت همه‌جانبه‌ی حکومت قرار گرفت، بلکه نظام اسلامی افغانستان بخاطر تقویت بخشیدن هرچه بیشتر بُعد معنوی جامعه در گوشه و کنار این سرزمین مدارس دینی جدیدی تاسیس نموده و هر روز بیش از قبل بر شمار این مدارس افزوده می‌شود.
ناگفته نماند که امارت اسلامی در کنار توجه خاصی که به مدارس دینی مبذول نموده است، تلاش‌های ارزشمندی نیز در راستای تقویت مکاتب و علوم عصری انجام داده که در این مدت کم اما تغییرات محسوسی را رقم زده است.
گام مفید و ارزش‌مندی‌که در درازمدت اثرات مثبت آن را در جامعه‌ی خویش احساس نموده و دیری نخواهد گذشت که افغانستان همان‌طور که اکنون در باب جهاد و مقاومت ستاره درخشان جهان اسلام است، در باب علم و دانش نیز گل سرسبد جامعه‌ی اسلامی قرار خواهد گرفت ان‌شاءالله.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهها بسته است.