لنزهای اسلام‌ستیز

در این میان بعضی کشورها هستند که با آینده‌نگری‌شان به اهمیت رسانه‌ها پی برده و دانسته بودند که در آینده‌ای نه چندان دور، رسانه‌ها در جهان حکومت خواهند کرد و درک کرده بودند که می‌شود با رسانه‌ها عقل‌ها را تسخیر کرد...

در عصری که ما زندگی می‌کنیم بخاطر کثرت و قدرت رسانه‌ها، جهان تبدیل به دهکده‌ای کوچکی گشته است که هیچ خبری در این جهان پنهان نمی‌ماند و در زودترین و کم‌ترین وقت ممکن با گویش‌ها و زبان‌های مختلف به اطلاع ساکنان این کرۀ خاکی رسانیده می‌شود.

در این میان بعضی کشورها هستند که با آینده‌نگری‌شان به اهمیت رسانه‌ها پی برده و دانسته بودند که در آینده‌ای نه چندان دور، رسانه‌ها در جهان حکومت خواهند کرد و درک کرده بودند که می‌شود با رسانه‌ها عقل‌ها را تسخیر کرد و بر گردۀ‌های اقشار مختلف جوامع سوار شد؛ بنابر این برای به دست آوردن این غول بی‌شاخ‌ودم، از سالیان دور در این بخش هزینه کرده و پایه‌های رسانه‌های خویش را محکم کردند و توانستند در گوشه‌گوشۀ جهان برای خود طرفداران پروپاقرصی را پیدا کرده و به هر نحوی که شده اعتماد‌شان را جلب بکنند و از این میان دو خبرگزاری در بین مردم افغانستان جاافتاده و دارای طرفداران زیادی هستند که عبارتند از: بی‌بی‌سی و ایران‌اینترنشنال یا افغانستان‌اینترنشنال

(بی‌بی‌سی که مخفف بنگاه سخن‌پراکنی بریتانیا است و این بنگاه خبری در سال ۱۹۲۷ میلادی در بریتانیا تأسیس شد و مرکز فعلی آن هم در بریتانیا است. (ویکی‌پدیا)

شبکه افغانستان‌اینترنشنال که برادر شبکۀ ایران‌اینترنشنال است و در سال ۲۰۱۹ میلادی با اهداف مغرضانه شروع به کار کرد و تمام تمرکز خویش را بر افغانستان گذاشته و سعی دارد از افغانستان چهرۀ کریهی به جهان نشان بدهد و مرکز این شبکه هم بریتانیا است)

در جنگ‌های نابرابر و ظالمانۀ امروز غرب که در کشور‌های مختلف علیه مسلمانان جریان دارد، تاثیر عمیق این رسانه‌های اسلام‌ستیز را می‌بینیم که چگونه حقایق را وارونه جلوه می‌دهند و لنزهای دوربین‌های‌شان هیچ‌وقت جنایت‌های هم‌کیشان‌شان را پوشش نمی‌دهند و انگار آب از آب تکان نخورده است و اگر همین حرکت توسط افرادی صورت بگیرد که آن افراد به مزاج کشورهای غربی نمی‌خورند، آن حادثه را آب‌وتاب داده از کاه کوه می‌سازند و می‌توانیم برای این ادعای خویش دو کشور افغانستان و فلسطین اشغالی را مثال بزنیم.

تمام دنیا شاهد است که از آغاز جنگ غزۀ کوچک روزانه چندین و چندین جنایت بشری و نسل‌کشی رخ می‌دهد که وجدان هر انسان باوجدان را به درد می‌آورد و موها را به بدنش سیخ می‌کند

ولی این رسانه‌های به اصطلاح معتبر که ادعای بی طرفی‌شان، آفاق را پر و گوش‌ها را کر کرده است هیچ گزارشی مبنی بر جنایت‌هایی که در آن‌جا صورت می‌گیرد بر خروجی‌شان گذاشته نمی‌شود و اگر هم در این مورد خبری پخش بکنند با ترفندهای زیرکانه و فریبندۀ خویش، مظلوم را ظالم و ظالم را مظلوم جلوه می‌دهند؛ چنان‌که مسلمانان زیادی که سالیان سال است که به پای برنامه‌های خبری بی‌بی‌سی و دیگر شبکه‌های معاند و کهنه‌کار می‌نشینند، بنابر دیکته‌های این خبرگزاری‌ها در قضیۀ فلسطین و اسرائیل، مردم فلسطین را ملامت کرده و اشغال‌گران را حق به‌جانب می‌دانند.

همچنین در افغانستان لنز دوربین‌های این خبرگزاری‌ها شیطنت‌های خودشان را دارند.

تا چند سال قبل که دولت جمهوریت و دولت تحمیلی غرب در افغانستان حاکم بود با وجود فساد‌ها و نابرابری‌های گسترده، خبری از این حجم خبرهای نا‌امید کننده نبود و گویا همه چیز طبق روال عادی، برای شکوفایی افغانستانی متمدن پیش می‌رفت؛ اما به محض سقوط حکومت دست‌نشاندۀ غرب و به روی‌کار آمدن حکومت امارت اسلامی افغانستان گویا تازه مأموریت این رسانه‌ها شروع شد و بدون وقفه در تلاش هستند با همکاری هم‌فکران خویش و افغان‌های فریب خورده، موارد پیش‌پا افتادۀ داخلی را خیلی بزرگ جلوه بدهند و چندین و چندین روز روی آن مسائل کوچک مانور داده و آن را خیلی حیاتی جلوه می‌دهند.

*این رسانه‌ها در غزه، جنایت‌هایی را که به حجم کوه است سرآب جلوه می‌دهند و سرآب‌هایی که در افغانستان وجود دارند را بی‌نهایت بزرگ و پرتنش جلوه می‌دهند و این است مأموریت‌شان.*