نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
یک عامل بزرگی که امروز امت اسلامی در مجموع و یا ما افغانها خصوصاً با مشکلات زیادی روبرو هستیم اینست که مدتزمان طولانی از رهبری سالم محروم بودهایم. ملتهایی که دارای رهبران باهوش، آگاه، مخلص و بصیر هستند، تا حد زیادی زندگی آرام، مرفه و بدون مشکلات دارند.
از زمانی که کمونیستهای افغانستان علیه سردار داود دست به کودتا زدند، روزهای غم و اندوه افغانها آغاز شدند. پس از آن تمام زمامداران و قیادتها بهشمول کمونیستها و رهبران تنظیمهای جهادی به بیماریهای منافع شخصی، جهل و غفلت مبتلا شدند تا اینکه خداوند متعال دعاهای افغانان ستمدیده را به درگاه خویش پذیرفت و امیرالمؤمنین ملا محمدعمر مجاهد رحمهالله از مدرسهای از قندهار قیام کرد، تحصیلات خود را نیمهتمام گذاشت و برای صلح و آرامش ملت خود شروع به مبارزه و جهاد علیه ظالمان و مفسدان کرد تا اینکه صلح و عدالت را در سراسر کشور برقرار نمود. این مهربانی خاص خداوند متعال بود که افغانها را در همان شرایط سخت از نعمت رهبری نادر و سالم بهرهمند نمود.
اما فراعنه جهان کجا این نظام کامل اسلامی و امنیت افغانها را میپذیرفت!؟ بههمین دلیل صلیبیهای جهان تحت رهبری آمریکا به افغانستان حمله کردند، پس از بمباردمانهای شدید و قتلهای عام، امارت اسلامی مجبور به عقبنشینی شد، مجاهدین شهرها را گذاشتند و به کوهها پناه بردند. شگفتآور این بود که کمونیستهای دیروز و به اصطلاح مجاهدین وقت همه با هم بر سفره صلیبیها جمع شدند! در اثر این جنگ صلیبی ناگوار، افغانها بار دیگر از رهبری صادقانه محروم شدند و افرادی که بردگان مطلق اشغالگران بودند جایگزین شدند. در طول ۲۰ سال گذشته که این مقامات ظالم، فاسد و خیانتکار چه کارهایی را انجام دادهاند، همه ما و شما در جریان هستیم و نیازی به بحث نیست البته جای خوشحالی این بود که مرحوم امیرالمؤمنین ملا محمدعمر مجاهد رحمهالله پس از سقوط امارت اسلامی مجدداً راه مبارزه و مقاومت را در پیش گرفت؛ خیلی زود جبهههای منظم مجاهدین در کشور شروع به فعالیت کردند و سنگرهای جهاد علیه اشغالگران داغ شدند.
زمان میگذشت؛ اشغالگران از هیچ نوع وحشیگری دریغ نداشتند و مجاهدین از هیچ نوع قربانی اعراض نمیکردند، مقابله جریان داشت، مجاهدین با روحیه بسیار قوی علیه اشغالگران میجنگیدند اما در این میان ناگهان مرحوم ملامحمد عمر مجاهد رحمهالله علیه مریض شد و در نهایت رحلت نمود.
ملا اخترمحمد منصور که معاون مرحوم ملاصاحب بود، از سوی برخی از رهبران با بصیرت امارت اسلامی به عنوان رهبر امارت اسلامی انتخاب شد. آنها خبر درگذشت مرحوم ملا صاحب را با خود به عنوان امانت نگهداشتند زیرا مجاهدین در حالات پیچیده به سر میبردند و لازم بود روحیه شان همینگونه قوی نگهداشته شود. دو سال بعد که خبر درگذشت مرحوم ملا صاحب رسما اعلام شد، ملا اخترمحمد منصور از سوی شورای رهبری امارت اسلامی رسماً به عنوان امیرالمؤمنین منصوب شد. او در مدتزمان بسیار کوتاهی کارهای زیادی انجام داد. بدون شک حق جانشینی مرحوم ملاصاحب را بهجا آورد.
در زمان زعامت منصور صاحب، امارت اسلامی در زمینه نظامی و همچنین در عرصه سیاسی به سرعت پیشرفت کرد؛ منصور صاحب با درایت و بصیرت بالای سیاسی خود در مدت بسیار کوتاهی روابط امارت اسلامی را با همسایگان و کشورهای منطقه برقرار کرد و امارت را به عنوان یک قدرت بزرگ منطقهای به مردم معرفی نمود. البته بزرگترین کمال وی این بود که با تمام توطئههای کفار مقابله کرد و صف امارت اسلامی را متحد نگه داشت. صداقت، اخلاص و شجاعت منصور صاحب، زمانی که اعلام شد امیرالمؤمنین به شهادت رسیده است، بهتر ثابت شد!.
بله! این یک جمله معمولی نیست، این جمله کمتر در تاریخ اتفاق افتاده است که امیرالمؤمنین خود را در دهان چنین خطرات بزرگی انداخته باشد که در نهایت به شهادت میرسد!.
پس از شهادت امیرالمؤمنین ملا اخترمحمد منصور تقبلهالله، شیخ القرآن و الحدیث هبتالله آخندزاده حفظهالله از سوی شورای رهبری امارت اسلامی به عنوان امیرالمؤمنین منصوب شد.
امیرالمؤمنین شیخ هبتالله آخندزاده نیز با کمال اخلاص راه پیشینیان خود را تعقیب کرد، با انواع مشکلات بسیار شجاعانه مقابله تا اینکه امارت اسلامی را به سرحد پیروزی رساند و بر وعده مرحوم ملا محمدعمر مجاهد رحمهالله و شهید ملا اخترمحمد منصور تقبلهالله عمل نمود.
اکنون که الحمدلله بار دیگر تمام کشور از چنین رهبریت پاک و مقدس بهرهمند شده است مسئولیت تمام مردم افغانستان است که در کنار نظام خود بایستند؛ از هر نظر به آن کمک کنند و نگذارند این رهبری پاک و مقدس با هیچ تهدیدی روبرو شود.
به امید بقای رهبری مقدس فعلی!
دیدگاهها بسته است.