قبح‌زدایی از گناه در رسانه‌های اسلام ستیز/بخش هفتم

توجه: مقالات وب‌سایت الاماره دری تنها نظر نویسندگان است و لزوماً دیدگاه این وب‌سایت نیست.

کار کرد رسانه‌ها در انتشار و درست‌کردن پیام‌های جعلی

 

یکی دیگر از ارکان رسانه‌های اسلام‌ستیز سازندگی خلق‌کنندگی پیام‌های جعلی برای فریب و دغل و تزویر و وارونه جلوه‌دادن حقایق و قلب موضوعات است. سازنده و خلق‌کننده‌ی پیام‌های رسانه‌ای اهدافی خاص دارد و می‌خواهد از طریق پیام‌های خویش به اهداف موردنظرش دست یابد؛ ازهمین‌رو، شناخت خلق‌کننده و سازنده‌ی پیام از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا مخاطب با شناخت کافی از فرستنده‌ی پیام تصمیم بهتری و درست‌تری در جهت پذیرش یا عدم پذیرش پیام فرستاده‌شده اتخاذ می‌کند و آشنایی بهتری نسبت به لایه‌های مختلف پیام و اهداف خلق‌کننده‌ی آن پیدا خواهد نمود. چون خلق‌کننده و سازنده‌ی پیام‌های رسانه‌های اسلام‌ستیز به ارزش‌های راستین اعتقاد و باوری ندارد، بله همواره در پی تزلزل ایمان است؛ به‌همین‌جهت، بیشتر پیام‌ها را معمولاً برای رسیدن به اهداف مادی و نشر و ترویج ضدارزش‌ها خلق و ارسال می‌کند. برهمین‌اساس، خلق‌کننده و سازنده‌ی اسلام‌ستیز به دلیل عدم برخورداری از ایمان راستین، اول اینکه از خلق و نشر هیچ پیامی ابایی ندارد و خود را مقید به قیودات و ضوابط خاصی نمی‌داند؛ دوم اینکه برای رسیدن به اهداف خویش و جهت اقناع مخاطبین و تحت تأثیر قراردادن آنان، از فریب رسانه‌ای بهره می‌گیرد و تلاش می‌کند با استفاده از شیوه‌های گوناگون فریب مخاطبین را در جهت

اهداف و خواسته های خود سوق دهد.

 

روش‌های فریب خلق‌کننده‌ی اسلام‌ستیز

برخی از مهم‌ترین روش‌های فریب رسانه‌ای که خلق‌کنندگان و سازندگان اسلام‌ستیز از آنها استفاده می‌کنند عبارتند از:

۱. پنهانکاری

گاهی سازنده‌ی پیام از طریق پنهانکاری و حذف بخشی از حقایق، مخاطبین را فریب می‌دهد و اهداف خود را دنبال می‌کند؛ به‌طور مثال: در ارائه‌ی خبر همه‌ی جزئیات مثبت و منفی حقایق و رویدادها را بیان نمی‌کند، بلکه مواردی را که با اهدافش سازگار نیست، سانسور و حذف می‌کند و دیگران را از دسترسی به حقایق و واقعیت‌های مهم و بنیادی محروم می‌نماید. رسانه‌های قدرت‌های مستکبر جهانی و دشمنان دین از این روش استفاده فراوان کنند و اخبار و مطالبی را که در راستای سیاست‌ها و اهداف آنان نیست، یا حذف می‌کنند یا کم‌اهمیت جلوه داده و به‌صورت ناقص و سلیقه‌ای بیان می‌نمایند. آنان درخصوص پیام‌های ارزشی و پیام‌هایی که موجب غفلت‌زدایی و بیداری مردم می‌شود، از روش پنهانکاری بهره می‌گیرند و نمی‌گذارند که مردم به حقایق و واقعیت‌های روز و مطالب جدید و رونشگرایانه دسترسی کامل داشته باشند. قرآن کریم پنهانکاری و کتمان حقایق، به‌ویژه حقایقی را که مربوط به سعادت حقیقی انسان‌ها می‌گردد، به شدت نکوهش نموده است و افرادی را که دست به چنین اقداماتی می‌زنند، مورد لعن قرار داده است؛ چنانکه در این راستا می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ ما أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَ الْهُدى مِنْ بَعْدِ ما بَیَّنَّاهُ للنَّاسِ فِى الْکِتابِ أولئکَ یَلْعَنُهُمُ اللهُ وَیَلْعَنُهُمُ الأعنُونَ؛ کسانی که دلائل روشن و وسیله‌ی هدایتی را که نازل کرده‌ایم، بعد از آنکه در کتاب برای مردم بیان ساختیم، کتمان می‌کنند، خدا آنهان را لعنت می‌کند و همه‌ی لعن‌کنندگان نیز آنان را لعن می‌نمایند.» (بقره: ۱۵۹)

۲. دروغ‌پردازی

خلق‌کننده و سازنده‌ی اسلام‌ستیز در مواردی اقدام به دروغگویی و دروغ‌پردازی می‌کند و مطالب و اطلاعات دروغ را به‌منظور فریب مخاطبین خلق می‌کند و آن را از طریق رسانه برای مخاطبین نشر می‌دهد. سازنده هم مطالب دروغ و غیرواقعی را نشر می‌دهد هم ممکن است برای اینکه مخاطبین دروغ‌های او را باور کنند، قسم دروغ بخورد. همچنانکه شیطان برای فریب حضرت آدم و حضرت حوا و بیرون‌راندن آنان از بهشت قسم دروغ خورد تا آنان سخنان دروغ او را باور کنند؛ قرآن کریم در این زمینه می‌فرماید: «وَ قاسَمَهُما إِنِّى لَکُما لَمنَ النَّاصحینَ، فَدَلَاهُما بغُرُور؛ و (شیطان) برای آنان حضرت آدم و حوا سوگند یاد کرد که من خیرخواه شما هستم و به این ترتیب آنان را با فریب از مقامشان فرود آورد.» (اعراف: ۲۱)

وجه مشترک شیطان و سازنده‌ی اسلام‌ستیز انحراف و دوری از مسیر حق و عدم پایبندی به ارزش‌هاست، چون هر دو تلاش می‌کنند تا از شیوه‌های مختلف و غیرمشروع برای فریب مردم و رسیدن به اهداف خویش بهره‌گیری نمایند؛ برهمین‌اساس، سازنده‌ی مغرض نیز همانند شیطان برای اقناع مخاطبین و پذیرش پیام‌های دروغین خویش توسط آنان قسم دروغ می‌خورد. قرآن کریم افرادی را که دروغ‌پردازی می‌کنند و ارزش‌های دروغین را نشر می‌دهند مورد نکوهش شدید قرار داده است؛ چنانکه در این زمینه می‌فرماید: «فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ یَکْتُبُونَ الکتاب بأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هذا من عند الله لیَشْتَرُوا به ثَمَناً

کَتَبَتْ قَلیلاً فَوَیْلٌ لَهُمْ مِمَّا کتبت أیدیهم ووَیْلٌ لَهُمْ مِمَّا یَکْسِبُونَ؛ وای بر آنان که مطالبی با دست خود می‌نویسند سپس می‌گویند: از طرف خداست تا به بهای کمی آن را بفروشند. وای بر آنان از آنچه با دست خود نوشتند، و وای بر آنان از

آنچه از این راه به دست می‌آورند.» (بقره: ۷۹)

در آیه‌ی فوق خداوند متعال افرادی را که به دلیل اغراض دنیوی پیام‌های دروغین را خلق می‌کنند و می‌سازند و سپس آن را به خداوند نسبت می‌دهند نکوهش کرده است.