فیصلهٔ محکمه بین المللی؛ حقیقت قربانی سیاست

جهان کفر و بالخصوص دنیای غرب آنچه خود کرده‌اند و می‌کنند را از دید جهانیان می‌پوشانند و یا توجه می‌کنند تا تجاوز، ظلم و جرم‌شان جنایت شمرده نشود و مورد انتقاد قرار نگیرند و از آن‌جایی که جنایات‌شان از حد گذشته، بر هیچ انسان آزاده‌ای پنهان نیست که این‌ها چه ظلم و ستمی بر مردم مظلوم و بی‌دفاع غزه روا داشتند. با حمایت‌های بی‌وقفهٔ غرب بود که اسرائیل کودک‌کش طی چند ماه، ۱۰۰/۰۰۰ تن مواد انفجاری را بر سر مردم غزه ریخت و هزاران انسان را شهید، معلول، آواره و… کرد.

در بیست‌سال حضور متجاوزانهٔ نیروهای ناتو در افغانستان که در هیچ قانونی مشروع نبود، چهرهٔ دیگری از وحشی‌گری دنیای غرب در دل تاریخ به تصویر کشید؛ اما کدام دادگاه بین‌المللی آن تجاوز را نامشروع خواند و محکوم کرد؟ و همچنان در زمان تجاوز بر عراق و سوریه و دیگر سرزمین‌های اسلامی که توسط آمریکای متجاوز صورت کرفت، کجا بودند این محکمه‌های فاقد صلاحیت جهانی تا جنایت آمریکا را جنایت بگویند؟

دادگاه‌های جعلی که از حقوق عدهٔ محدودی جانب‌داری می‌کنند و جهان را با این وسعتش فراموش کردند، خود نیز فراموش شده و حکم‌شان نیز، شنوا ندارد. محکمهٔ کیفری باید تا حالا به اشتباه خود پی‌برده باشد و حرفش را پس گرفته و از صادرکردن چنین فیصله‌های سیاسی با پس منظر سیاسی بپرهیزد؛ تا حیثیت خود را در میان انسان‌های آزادهٔ جهان از بین نبرد و اعتباری برای خود باقی بگذارد.

امروز که افغانستان بعد از چند دهه جنگ از نعمت امنیت برخوردار می‌باشد، نتیجهٔ وجود مبارک چنین رهبرانی دل‌سوز است که با تلاش‌ها و قربانی‌های خود توانستند امنیت را دوباره بیاورند و جرم‌وجنایات و فساد را از بین ببرند و کشور را از مهلکه‌های عظیم و باتلاق‌های فساد و جنایت موجود در دورهٔ اشغال نجات دهند.