فــاتــحان مُلـک دل‌هــا

محمد داود مهاجر

دستـــه‌گـــل‌ها را بچیــنید ای جوانان وطن
فاتحان آیند ز هر سو خوش‌نما دشت و دمن

بـارک الله بــارک الله مرحـــبا خــوش‌ آمدند
فاتــحانِ مُلـــک دل‌ها شــهر ما خوش آمدند

کوچــه‌ها را گل فِشانید از گلان سرخ و زرد
نغمـه‌های خــوش سُرایِید بــهر آنـان در نبرد

پیـشواز لشــکر حــق آمــدند خــورد و کـلان
گــل بریــزند بر ســر هر یک مـجاهد قهرمان

ای مــجاهد ای تو هــستی پاســبان این دیار
طــالــبِ دیــن خــدایی شهــسوار جــان‌نــثار

لشـــکر آزادگــــانید روی چشــمـان گــام‌تــان
وارث پیـغمبـــرانیـد علــم و رحمـت را نشان

پایــه‌های نهـس ظالـم شـد ز عـزم تان خراب
آفــــرین بر بلــــبلان پــــاک آن اســــلام ناب

گـل بیــارید گل فشـانید کوچه‌ها با گل‌گلاب
غازیــانِ فاتـــح آیند چهــرَشان چــون آفتاب

روی راحــت را ندیــدند عمــرشان اندر جهاد
تا شکـستــند هر طلسم کفر و ظلمت وَ فساد

بـــارک الله، بــارک الله، ای مـجـاهــد مرحـبا
پــوزهٔ دشـــمن شکــستی مــرحــبا ای دلــربا

مژده آمـد فتــح و نصـــرت با جــنود آسمان
صف زدند هر یک ملائک در صفوف غازیان

ای مــهاجر نـام عــزت گر هـنوزا باقـی است
علتـش نام مــجاهد سـرفــروش غازی است