فصل سرد زمستان و همکاری با نیازمندان

فصل زمستان شروع شده و هوای بسیار سرد و جان‌سوزی کشور را فرا گرفته، و روز‌به‌روز به سردی آن افزوده می‌شود. موسم برف و باران هم به امید خدا آغاز می‌شود که سبب شادی و سرور کشاورزان، باغ‌داران، زراعت‌پیشگان و دام‌داران خواهد شد.

اما همین فصل پربرکت باران و برف برای برخی از هم‌وطنان نادار، فقیر و مسکین یک فصل پرمشقت و پر از مشکلات و دردسر است و مواجه‌شدن با این سرمای طاقت‌فرسا و شدید ممکن است برای چنین خانواده‌های بی‌بضاعت منجر به مشکلات بسیار حاد و مزمنی شود و جان و مال‌شان را به خطر بیندازد.

به همین خاطر، همه مردم عزیز و همشهریان گرامی در حد وسع و توان خود برای تامین مواد مایحتاج و مورد نیاز این مردم سخت‌کوش، زحمت‌کش، تلاش‌گر و کم‌برخوردار باید تلاش کنند و مقداری از صدقات و خیرات خود را به آنان اختصاص دهند.

تهیه و توزیع مواد خوراکی، لباس گرم زمستانی، تهیه نفت و هیزم، چراغ و… برای مردم فقیر و نادار، در واقع بسان ساختن و آبادکردن مسجد و مدرسه و در حد رفتن به حج نفلی و شاید فراتر و بالاتر از آن ثواب و پاداش داشته باشد.

زیرا در دین اسلام تامین مایحتاج اولیه و لوازم ضروری زندگی افراد فقیر، بسیار ارزشمند است و غفلت و بی‌توجهی نسبت به آن بسیار مذموم و خلاف قوانین اسلامی و انسانی‌ست؛ چنان‌که رسول خدا -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- فرمودند: «لیس بمؤمنٍ من بات شبعان وجارُه إلى جنبِه جائعٌ وهو یعلمُ؛ کسی که شب را با شکم سیر سپری می‌کند و می‌داند که همسایه‌اش در کنار (خانه) او با گرسنگی سر بر بالین می‌گذارد؛ مومن [کامل] شمرده نمی‌شود».

زیرا چنین فردی به توصیه‌ها و سفارشات رسول خدا -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- در مورد رعایت‌کردن حال همسایه توجه نکرده و این دستورات را نادیده گرفته است؛ چون رسول خدا -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- به اشکال و الفاظ مختلفی دستور داده است که نسبت به مردم (به‌ویژه همسایگان و همشهریان) بی‌تفاوت نباشید، بلکه برای رفع مشکلات فردی و اجتماعی آنان تلاش و کوشش نمایید.

آن‌حضرت -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- به همه مسلمانان و پیروان خود چنین دستور می‌دهد: «عودوا المریض، وأطعموا الجائع، وفکوا العانی». (رواه البخاری)

از بیماران عیادت کنید، به گرسنگان غذا دهید و گرفتاران در بند را رها و آزاد سازید.

آری در تعالیم و آموزه‌های ما مسلمانان آیات و احادیث بسیاری در مورد ستایش و تقدیر مساعدت و همکاری با دیگران وجود دارد؛ چنان‌که قرآن کریم انسان‌هایی را می‌ستاید که با وجود گرایش و تمایل به استفاده از غذاها و خوردنی‌های لذیذ و خوشمزه، باز هم نیازمندان را بر خود ترجیح می‌دهند: «و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما وأسیرا؛ با وجود پسندیدن غذا -خوراکی‌های خوشمزه و لذیذ- آن را به نیازمندان، ایتام و اسیران می‌دهند».

و در جای دیگری این گونه مومنان خیّر و سخاوتمند را ستوده و عمل‌کرد آنان را مورد ستایش قرار می‌دهد: «و یؤثرون علی أنفسهم ولو کان بهم خصاصه؛ با وجود نیاز شدید -به خوردن غذا- دیگران را بر خود ترجیح می‌دهند».

امید است هم‌وطنان مسلمان، در زمستان امسال نیز همانند سال‌های گذشته و حتی بیشتر از آن، به فکر مردم فقیر و نیازمند بوده و در تهیه لوازم زندگی و نیازهای اساسی به‌ویژه مایحتاج فصل سرد زمستان، با آنان همکاری و مساعدت نموده و نسبت به مسئولیت اسلامی و انسانی خود در قبال هم‌وطنان و همسایگان خود اقدام بکنند.