فصل جدیدی در تعاملات افغانستان و آمریکا

توجه: مقالات وب‌سایت الاماره دری تنها نظر نویسندگان است و لزوماً این وب‌سایت نیست.

پس از امضای توافق‌نامه دوحه، این اولین بار است که افغانستان و ایالات متحده آمریکا از طریق حضور آشکار دیپلماتیک وارد تعامل مستقیم می‌شوند. سفر هیئت آمریکایی در هفته گذشته به کابل و توافق دو طرف راجع به آزادی یک زندانی آمریکایی، نشان‌دهنده ظهور این تعامل است. این مذاکرات موفق و تعامل عملی، نتیجه مذاکرات طولانی‌مدتی است که بین دو طرف جریان داشت.

 

مهم‌ترین نشانه‌ی این پیشرفت‌ها، بطلان جایزه‌ای بود که توسط آمریکا برای برخی از رهبران ارشد امارت اسلامی از جمله خلیفه سراج‌الدین حقانی، وزیر امور داخله کشور، تعیین شده بود. این اقدام حاوی یک پیام سیاسی بزرگ است.

 

اقدام مذکور نشان می‌دهد که اگرچه در زمان توافق‌نامه دوحه، موضوع تعقیب برخی از رهبران طالبان یکی از موضوعات اصلی بحث بود؛ اما به نتیجه نرسید. اکنون افغانستان توانسته است به توافقی با ایالات متحده آمریکا در مورد این مسائل دست یابد. این تعامل بین افغانستان و آمریکا نه تنها ارزش دوجانبه دارد، بلکه اهمیت جهانی و منطقه‌ای گسترده‌ای نیز در پی دارد.

 

اولاً؛ این پیشرفت برای جهان غرب پیامی دارد، و آن اینکه سیاست منزوی‌ساختن افغانستان، شکست خورده است. اکنون زمان فشار و مواضع یک‌جانبه به پایان رسیده است. کشورهای جهان باید از طریق تعامل، تفاهم و مذاکرات راه‌حلی برای مشکلات بیابند.

 

دوما؛ این تعامل برای کشورهای منطقه نیز یک درس است و نشان می‌دهد که غرب، با وجود فاصله جغرافیایی از افغانستان، فرصت تعامل را از دست نمی‌دهد، اما برخی از کشورهای منطقه هنوز از این فرصت استفاده نمی‌کنند. این کشورها که باید گام‌هایی برای همکاری متقابل با امارت اسلامی بردارند، هنوز محتاطانه عمل می‌کنند.

 

با توجه به شرایط جهانی، اکنون زمان آن رسیده است که کشورهای قدرت‌مند منطقه با جسارت گام‌هایی برای تعامل با افغانستان بردارند و از احتیاط مضر کنونی دست بردارند.

 

به نظر می‌رسد که دولت افغانستان واقعیت‌های عینی افغانستان و وضعیت جهانی را درک کرده و زمینه‌های لازم برای تعامل را فراهم نموده است.

 

این تعامل همچنین پیامی آشکار به کشورهای همسایه است و آن اینکه در حالی که قدرت‌های جهانی در برخورد با افغانستان از سیاست زور و اجبار عبور کرده و راه تعامل را در پیش گرفته‌اند، همسایه‌ها نیز باید سیاست و رفتار کنونی خود را که مبتنی بر زور و فشار یک‌جانبه است، کنار بگذارند. در حالی که قدرت‌های بزرگ که ثبات اقتصادی، امنیتی و سیاسی آن‌ها نیز محکم و پایدار است، در مورد افغانستان تجدید نظر کرده‌اند، کشورهایی که اقتصاد، امنیت و سیاست داخلی آن‌ها با تهدیدات جدی بی‌ثباتی مواجه است، نمی‌توانند با سیاست زور و فشار پیش بروند. برای ایجاد روابط مبتنی بر احترام متقابل با افغانستان، تعامل مثبت و تلاش‌های دیپلماتیک ضروری است.

 

فصل جدید در تعاملات دیپلماتیک بین افغانستان و آمریکا یک پیشرفت مثبت برای هر دو کشور است. این تعامل نشان‌دهنده موفقیت سیاست خارجی افغانستان و مطرح‌شدن آن به عنوان یک شریک دیپلماتیک مشروع در سطح جهانی است.

 

این پیشرفت، پیامی روشن به جهان غرب می‌دهد که به جای ادامه سیاست انزوا، باید تعامل سازنده با افغانستان را در پیش بگیرند. همچنین، این فرصت می‌تواند برای کشورهای منطقه مسیری تازه بگشاید تا بر پایه منافع مشترک، همکاری‌های مؤثر و پایداری را با افغانستان آغاز کنند.