غزه الگوی صبر و استقامت

توجه: مقالات وب‌سایت الاماره دری تنها نظر نویسندگان است و لزوماً دیدگاه این وب‌سایت نیست.

زخم‌های عمیق و کاری، سرتاسر غزۀ کوچک و زیبا را درنوردیده است و هیچ جای خالی‌ای باقی نمانده است که نیش‌های گرگ وحشی آسیا در آن فرو نرفته باشد بدن نحیف و ضعیف آن را زخمی نکرده باشد.

اسرائیل تمام مراحل توحش را در این باریکه آزمود و بدترین تحریم‌ها را اعمال کرد و ورود مواد خوراکی و دواها را بر آن‌ها بند کرد و هر آنچه برای مظلوم‌کشی‌، کودک‌کشی و نسل‌کشی نیاز بود، استفاده کرد.

مردم جهان هم شاهد این جنایت‌ها بودند و جنازه‌های بدون سر کودکان غزه و هتک حرمت زنان را دیدند و دیدند که چگونه حرمت موی سفید نگه داشته نشد. حتی به خبرنگاران هم ترحمی صورت نگرفته و موتر‌های‌شان مورد اصابت موشک قرار گرفته و تکه تکه شدند و داکترانی که فقط به مجروحین کمک می‌کردند، اسیر گشته و مورد شکنجه قرار گرفتند؛ اما تنها چیزی که اسرائیل وحشی را آزار می‌دهد و آیندۀ این وحشی‌گری‌ها را برای او تبدیل به کابوسی کرده است صبر و ایمان مستحکم مسلمانان باغیرت غزه است که همگان را حیرت‌زده کرده است.

صبری که مردم غزه در این برهه از خود نشان داده‌اند شاید تاریخ هرگز نمونه آن را به خود ندیده باشد.

مگر یک انسان چقدر می‌تواند صبر داشته باشد و اگر چنین ظلم‌هایی در جاهای دیگری غیر از سرزمین‌های اسلامی رخ می‌داد، ساکنان آن سرزمین هرگز راضی نمی‌شدند در چنین جایی با چنین مشکلاتی طاقت بیاورند؛ ولی مردم غزه بخاطر حمیت دینی خود حاضر هستند جان شیرین خود را فدا بکنند؛ اما حاضر نیستند برای یک لحظه هم که شده، میدان را برای اسرائیل و حامیانش خالی بگذارند در حالی که بعضی از کشورها برای مهاجرت مردم غزه به آن سرزمین‌ها چراغ سبز نشان داده و حاضر هستند به مردم غزه پناهندگی بدهد.

مردم غزه با امید به وعده‌های الهی، لباس صبر را بر تن کرده و با زمزمۀ آیۀ «اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقوا الله لعلکم تفلحون » جانانه جلوی این دشمن خون‌خوار ایستاده وبا دستانی خالی جلوی لوله‌های تفنگ‌ها و تانک‌های‌ اسرائیل، سینه سپر کرده‌اند.

مردم غزه در برابر این دشمن کور و مغرور و جفای یاران، صبر را بزرگ‌ترین پیشه و سلاح خویش قرار داده‌ و منتظرند تا وعدۀ الهی به تحقق پیوندد و ملائکۀ خدای رحمن با تلاوت این آیه: «والملائکه یدخلون علیهم من کل باب _ سلام علیکم بما صبرتم» به پیشواز آنان بیایند و دروازه‌های فتح و فتوحات یکی بعد از دیگری برای آنان گشوده شوند و این مردم غیور و عزیز، چنین روزی را دور نمی‌بینند «و ما ذلک علی الله بعزیز».