غزه؛ فریاد مظلومیت در سکوت جهان

بدون تردید، سرزمین‌های اسلامی به‌ویژه ملت غزهٔ مظلوم، این روزها در یکی از سخت‌ترین روزهای زندگی به سر می‌برند. هر لحظه از زندگی ملت این خطه مملو از اضطراب، تهدید و درد است. این سرزمین که روزگاری مهد تمدن، ایمان و استقامت بود، امروز به نمادی از مظلومیت و محرومیت تبدیل گردیده است. این در حالی است که بیش از یک سال است مردم غزه با خانه‌ها و کاشانه‌های خود وداع کرده‌اند، آواره شده‌اند و در زیر چکمه‌های بی‌رحم مشکلات زیست دارند.

اما دردناک‌تر آن‌که، این آوارگی تنها به جنگ، محاصره و اشغالگری محدود نمی‌شود؛ طبیعت نیز گویی با آنان سر ناسازگاری دارد.
اخیراً گزارشی را از وضعیت طبیعی این دیار دیدم که نوشته بود: «بر اساس گزارش‌ها بارش شدید باران و طوفان شدید در نوار غزه وضعیت ناگوار آوارگان فلسطینی را وخیم‌تر کرده و موجب غرق شدن و کنده شدن بسیاری از چادرهای آوارگان شده است. طی روزهای اخیر ۴ کودک فلسطینی بر اثر شدت سرما جان خود را از دست دادند.»
گزارش‌های اخیر رسانه‌ها تصویری دلخراش از وضعیت کنونی این ملت به تصویر کشیده‌اند؛ بارش شدید باران، همراه با طوفان‌های سهمگین و بحران گرسنگی وخیم‌تر و بالاتر از تصور است حتی که –بنابر گزارشی– اطفال آن دیار از گرسنگی جان می‌دهند و به گفته‌ای: دیگر با بمباران نه، بلکه در بحران گرسنگی از بین می‌روند.
بدون شک قلب هر انسانی از شنیدن این خبر که چند کودک بی‌گناه فلسطینی بر اثر شدت سرما و اوج گرسنگی جان خود را از دست داده‌اند، به درد می‌آید و خواهان استمداد برای این ملت مظلوم می.گردد.
تصور کنید کودکان معصومی که در آغوش مادران خود، به‌جای گرمای خانواده، سردی مرگ را تجربه کرده‌اند و در این جهان پیشرفته و مدرن از گرسنگی جان ؛ خانواده‌هایی که در برابر چشمانشان، امیدهای آینده‌شان را از دست می‌دهند و مردمانی که میان ویرانه‌ها همچنان به زنده‌ماندن چنگ می‌زنند. این‌ها صحنه‌هایی‌اند که وجدان انسانی جهان را به آزمون می‌کشد.
به هرحال، آیا این همه رنج و مصیبت کافی نیست که جهان سکوت خود را بشکند؟!
آیا زمان آن نرسیده که ملت‌ها و دولت‌ها فراتر از منافع زودگذر، برای عدالت و انسانیت گامی بردارند؟
سکوت در برابر این فجایع بر زخم‌های این ملت بارها نمک می‌پاشد و جوهر وجودش را از انسانیت تهی می‌سازد.
فرجام سخن این‌که، غزه، امروز فریاد استمداد ملتی است که زیر بار مشکلات طبیعی و انسانی، در حال فروپاشی است؛ جهانیان باید علاوه بر کمک‌های غذایی و دارویی، عدالت و امنیت را نیز نثار جان ایشان نمایند؛ زیرا ملت مظلوم فلسطین تنها با بازگشت به حقوق اولیه‌اش، که همان آزادی، امنیت و احترام به کرامت انسانی است، قادر خواهد بود تا از این بحران‌های طولانی‌مدت رهایی یابد و در سایه صلح و آرامش، به زندگی خود ادامه دهد.